Republika Cisalpińska
 |
Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |||||
| 1797–1802 | |||||
| |||||
| Język urzędowy | włoski, francuski | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | Mediolan | ||||
| Ustrój polityczny | republika | ||||
| Głowa państwa | prezydent Napoleon Bonaparte | ||||
| Zależne od | I Republiki Francuskiej | ||||
| Liczba ludności (1801) • całkowita |
3 800 000 | ||||
| Utworzenie | 29 czerwca 1797 | ||||
| Utworzenie Republiki Włoskiej | 26 stycznia 1802 | ||||
Republika Cisalpińska (1797–1802) – państwo w północnej części obecnych Włoch (Lombardia i Emilia-Romania), utworzone 29 czerwca 1797 z Republiki Transpadańskiej (Lombardzkiej) przez generała Napoleona Bonapartego. Jej stolicą był Mediolan[1]. 26 stycznia 1802 została przekształcona w Republikę Włoską.
9 lipca 1797 przyłączono do niej Republikę Cispadańską i sabaudzkie miasto Novara, a 10 października 1797 - szwajcarskie miasto Valtellina.
Uznana przez Austrię w traktacie pokojowym w Campo Formio (17 października 1797), otrzymała konstytucję wzorowaną na francuskiej. W skład armii Republiki Cisalpińskiej weszły Legiony Polskie pod dowództwem generała Jana Henryka Dąbrowskiego. 26 stycznia 1802 Napoleon, jako prezydent republiki (wybrany 14 lutego), przekształcił ją w Republikę Włoską.
Powstanie Republiki Cisalpińskiej przyczyniło się do ugruntowania poczucia odrębności i jedności narodowej Włochów, było też ważnym etapem w procesie zjednoczenia Włoch.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
