Witold Hensel

Witold Hensel

Data i miejsce urodzenia	29 marca 1917 Gniezno
Data i miejsce śmierci	22 listopada 2008 Warszawa
Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Witold Hensel (ur. 29 marca 1917 w Gnieźnie, zm. 22 listopada 2008 w Warszawie) – polski archeolog, mediewista, profesor zwyczajny, doktor habilitowany, czł. rzecz. PAN (emerytowany), poseł na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys

W latach 1951–1956 profesor na Uniwersytecie Poznańskim, od 1954 na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 dyrektor Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN w Warszawie (obecnie Instytut Archeologii i Etnografii PAN). Współpracownik poznańskiej szkoły archeologicznej kierowanej przez profesora Józefa Kostrzewskiego.

Współorganizator i pierwszy Prezes Unii Archeologii Słowiańskiej w latach 1965–1967. Od 1965 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Na Uniwersytecie Poznańskim współdziałał m.in. z profesorami Kazimierzem Tymienieckim, Gerardem Labudą, Henrykiem Łowmiańskim, Karolem Zygmunciakiem oraz Janem Czekanowskim.

Kierownik badań archeologicznych w Polsce (Poznań od 1954 do 1989, Kruszwica), Bułgarii, Francji oraz Algierii.

Był posłem IX kadencji na Sejm PRL od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989 z ramienia Stronnictwa Demokratycznego.

Był także redaktorem naczelnym periodyku PAN pt. Archaeologia Polona. W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.

Doktor honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (17 listopada 1986). Był mężem dr Marii Hensel, a ich dziećmi są: były Szef Kancelarii PAN i specjalista od archeometalurgii oraz były podsekretarz stanu w MENiS dr inż. Zdzisław Hensel, dr Leszek Hensel – były ambasador w Bośni i Hercegowinie, a obecnie w MSZ, starszy kustosz Muzeum Historycznego m.st. Warszawy dr Barbara Hensel-Moszczyńska oraz dr Wojciech Hensel (zm. 1997) – znany tłumacz i turkolog, w latach 1992–1997 ambasador RP w Ankarze. Na dorobek naukowy profesora Hensla składa się m.in. ponad 800 prac i publikacji.

W październiku 2007 w wieku 90 lat Witold Hensel otrzymał medal "Lux et Laus", przyznawany przez Stały Komitet Mediewistów Polskich za wyjątkowe zasługi w badaniach historycznych.

Pochowany 27 listopada 2008, na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie obok swojej żony (kw. 143-III-3).

Należał do Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego "Surma".

Odznaczenia i wyróżnienia

• członek zagraniczny Akademii Nauk NRD (1975)
• członek Macedońskiej Akademii Nauk (1977)
• członek rzeczywisty Niemieckiego Instytutu Archeologicznego (od 1978)
• członek honorowy Jugosłowiańskiego Towarzystwa Archeologicznego (1966)
• członek honorowy Ośrodka Badan Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie (1968)
• członek honorowy Polskiego Towarzystwa Archeologicznego (1970)
• Nagroda Państwowa II stopnia (1955, 1966)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury"
• Złota odznaka honorowa "Za Zasługi dla Warszawy"
• Medal Kopernika PAN
• Honorowy Obywatel miasta Poznania
• Order Świętych Cyryla i Metodego I klasy (Bułgaria)
• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Włoskiej

Kierownik badań archeologicznych

• 1936–1937: Gniezno, Polska
• 1937: Kłecko, Polska
• 1938: Poznań, Polska
• 1946–1953: Poznań, Polska
• 1950–1951: Szczecin, Polska
• 1951–????: Kruszwica, Polska
• 1961–1962: Wenecja, Włochy
• 1962: Swisztow, Bułgaria
• 1963–1968: Styrmen, Bułgaria
• 1964–1965: St. Jean-le-Froid, Francja
• 1964: Montaigut, Francja
• 1965: Condorcet, Francja
• 1969: Algier, Algieria
• 1969–1977: Odercy, Bułgaria
• 1974: Tlemcen, Algieria
• 1975–1982: Debreste, Jugosławia
• 1975–1980: Czersk, Polska
• 1981, 1984: Murano, Włochy
• 1982–????: Capaccio Vechia, Włochy

Publikacje (wybrane)

Witold Hensel opublikował ponad 500 prac różnej wielkości.

• Czy mieszkańcy Biskupina trudnili się rybołówstwem t.11, s. 148–153, 1936
• Przedmioty drewniane z grodu kultury łużyckiej w pow. żnińskim, [w:] J. Kostrzewski (red.), s. 54–61, 1938
• 35 lat działalności naukowej Józefa Kostrzewskiego, Slavia Antiqua, t.1, s. 3–37, 1948
• Potrzeba przygotowania wielkiej rocznicy, 1946
• Kłamstwa nauki niemieckiej o Słowianach, Warszawa 1947
• Studia nad osadnictwem Wielkopolski wczesnohistorycznej (t.1–7), 1948–1987
• Słowiańszczyzna wczesnośredniowieczna, Zarys kultury materialnej, Warszawa 1952
• Sztuka społeczeństw paleolitycznych, 1957
• Poznań w zaraniu dziejów. Od paleolitu do połowy XIII w., Wrocław 1958
• Poznań we wczesnym sredniowieczu (red.), 1959
• Najdawniejsze stolice Polski, 1960
• Polska przed tysiącem lat, Ossolineum, Wrocław 1960 (3 wydania)
• Archeologia o początkach miast słowiańskich, Wrocław 1963
• Die Slaven in frühen Mittelalter, 1965
• La Naissance de la Pologne, 1966
• Anfänge der Städte bei den Ost- un Westslaven, 1967
• Ziemie polskie w pradziejach, Warszawa 1969
• Archeologia i prahistoria, 1971
• Początki państwa polskiego i jego kultury, Warszawa 1971
• Polska starożytna 1973 (3 wydania)
• Archeologia żywa 1973 (2 wydania)
• Ur- und Frühgeschichte Polens, 1974
• U źródeł Polski średniowiecznej, Ossolineum Wrocław 1974
• Skąd przyszli Słowianie, 1984

Bibliografia

• Strona sejmowa posła IX kadencji
• Kto jest kim w Polsce 1984, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984, str. 294

Linki zewnętrzne

• {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .{{Ludzie nauki}} Brakujące pola: data dostępu oraz osoba.

{{Kontrola autorytatywna}} Nieznane pola: "VIAF".