Wittichenau
51°23′N 14°15′E/51,383333 14,250000 Fragment rynku z polsko-saskim słupem pocztowym z 1732 roku | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||
| Powiat | |||
| Zarządzający |
Peter Schowtka↗ | ||
| Powierzchnia |
60,68 km² | ||
| Wysokość |
127 m n.p.m. | ||
| Populacja (31 grudnia 2014) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
035725 | ||
| Kod pocztowy |
02997 | ||
| Tablice rejestracyjne |
BZ, BIW, HY, KM | ||
| |||
Położenie na mapie Saksonii  | |||
Położenie na mapie Niemiec  | |||
| 51°23′N 14°15′E/51,383333 14,250000
| |||
| Strona internetowa | |||
Portal  Niemcy
| |||
Wittichenau (górnołuż. Kulow[1], 
wymowa; pol. hist. Kulów[2]) – miasto w południowo-wschodnich Niemczech w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Budziszyn. W 2014 r. miasto zamieszkiwane było przez 5 826 osoby.
Miasto znajduje się w oficjalnym obszarze osadniczym Serbołużyczan.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Pierwotną nazwą miejscowości była łużycka nazwa Kulow[3]. Po podbiciu w średniowieczu Słowian połabskich z plemion Serbów lużyckich mieszkających na Łużycach nazwa została zgermanizowana na Wittgenau, a później na Wittichenau[3].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wittichenau położone jest nad rzeką Czarna Elstera (dopływ Łaby), ok. 5 km na południe od miasta Hoyerswerda. Okolice miasta to obszar płaski, podmokły, zalesiony.
Wittichenau składa się z dwunastu dzielnic: Brieschko, Dubring, Hoske, Keula, Kotten, Maukendorf, Neudorf Klösterlich, Rachlau, Saalau, Sollschwitz, Spohla, Wittichenau.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o mieście pojawiają się w dokumentach Klasztoru Marienstern i pochodzą z roku 1248. W roku 1286 Wittichenau zostało pierwszy raz uznane za miasto. W 1635 roku na mocy pokoju praskiego przeszło z rąk czeskich pod panowanie Saksonii. W latach 1654, 1676, 1687 oraz 1690 miasto było niszczone przez pożary[3]. W latach 1697-1706 i 1709-1763 wraz z Saksonią było połączone unią z Polską. Pamiątką po unii jest pocztowy słup dystansowy z herbami Polski i Saksonii, postawiony na rynku za panowania króla Augusta II Mocnego w 1732 roku. W 1806 miasto znalazło się w granicach Królestwa Saksonii, połączonego w latach 1807-1815 unią z Księstwem Warszawskim. Po kongresie wiedeńskim w 1815 zostało częścią Prowincji Śląsk Królestwa Prus. W latach 1919-1938 i 1941-1945 w granicach Prowincji Dolny Śląsk, a w latach 1938-1941 część ponownie scalonej Prowincji Śląsk. W 1945 decyzją Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech miasto wraz z położonymi na zachód od Nysy Łużyckiej ziemiami Prowincji Dolny Śląsk zostało włączone do Saksonii (wschodnie ziemie przypadły Polsce). W latach 1949-1990 należało do NRD. Według danych serbołużyckiego statystyka i nauczyciela Arnošta Černika w 1956 roku 32,4% mieszkańców Kulowa posługiwało się językiem górnołużyckim. Według danych z 2011 roku 57,8% mieszkańców miasta stanowili katolicy, a 7,9% luteranie.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Wydarzenia kulturalne[edytuj | edytuj kod]
Do najważniejszych wydarzeń kulturalnych miasta należą odbywające się co roku Kawalkada wielkanocna oraz Karnawał (Wittichenauer Karnevalsverein). Karnawał odbywa się od roku 1706.
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Miejscowości partnerskie[4]:
Osoby urodzone w Wittichenau[edytuj | edytuj kod]
- Beno Budar (ur. 1945) – serbołużycki pisarz
- Mathias Wenzel Jäckel (1655-1738) – serbołużycki rzeźbiarz
- Ulrich Pogoda (ur. 1954) - serbołużycki kompozytor
- Günter Särchen (1927–2004) – katolicki pedagog społeczny, publicysta i działacz na rzecz pojednania polsko-niemieckiego, honorowy obywatel miasta
- Peter Schowtka (ur. 1945) – niemiecki polityk
- Xaver Jakub Ticin (1656–1693) – serbołużycki językoznawca
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Kościół katolicki
Kaplica w Hoske
Kaplica cmentarna w Spohla
Młyn
Kapliczka przydrożna w Dubringu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kulow, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 867.
- ↑ Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1]
- ↑ a b c A.F. Busching, "A new system of geography", rozdz. "Lusatia", London 1762, str. 131.
- ↑ Współpraca
![[1]](https://web.archive.org/web/20160304091731/http://www.mapywig.org/m/WIG_maps/series/500K_post-WW2/MAPA_POLSKI_1_500_000_LEGNICA_5.jpg){kind=link}
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Statistisches Landesamt des Freistaates Sachsen, Kamenz, 2009
- Siedziba powiatu: Budziszyn (Bautzen, Budyšin)
