Wołosań
49°14′21″N 22°15′12″E/49,239167 22,253333 Widok z Osadzkiego Wierchu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1071[1] m n.p.m. |
| Wybitność |
381 m |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
| 49°14′21″N 22°15′12″E/49,239167 22,253333
| |
Wołosań (Patryja; 1071 m n.p.m.[1]) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, najwyższy w paśmie Wysokiego Działu.
Leży w południowo-wschodniej części Wysokiego Działu, w jego głównym grzbiecie, który na tym odcinku przebiega z północnego zachodu na południowy wschód. Od południowego wschodu sąsiaduje z Sasowem (1010 m n.p.m.), natomiast na północnym zachodzie grzbiet łagodnie opada na nienazwaną przełęcz (928 m n.p.m.[2]), za którą wznosi się Jaworne (992 m n.p.m.). Nieco na południe od wierzchołka znajduje się zwornik dla odbiegającego na południe grzbietu kulminującego w Przysłupie (1006 m n.p.m.), a następnie opadającego na przełęcz Przysłup (749 m n.p.m.), gdzie łączy się z pasmem granicznym. Około 1,2 km na północny zachód od Wołosania jest drugi punkt zwornikowy wysyłający ku południowemu zachodowi odnogę ze szczytem o nazwie Babinka[3] lub Iwanica[2] (944 m n.p.m.).
Północno-wschodnie stoki odwadnia Jabłonka mająca tam źródło, grzbietem Przysłopu przebiega zaś dział wodny pomiędzy zlewniami Osławy na zachodzie oraz Solinki po stronie wschodniej. Stoki są prawie w całości porośnięte lasem, jedynie w pobliżu wierzchołka jest kilka polan. Jedna z nich, usytuowana na południowy wschód od szczytu, jest punktem widokowym[2].
Wołosań znajduje się na obszarze Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego. Na szczycie znajdowała się wieża, z której można było zobaczyć m.in. pasmo Łopiennika, Hyrlatą i Matragonę[4].
Piesze szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Główny Szlak Beskidzki na odcinku Komańcza – Cisna
- z Cisnej 3.45 h (↓ 2.45 h)
- z przełęczy Żebrak 2.20 h (↓ 1.45 h), z Chryszczatej 3.35 h (↓ 3.10 h), z Komańczy 7.05 h (↓ 6 h)
Żubracze – Wołosań
- z Żubraczego 1.45 h (↓ 1.15 h)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Trasa 5 – Wołosań i Chryszczata z Cisnej i Komańczy, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 63, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
- ↑ a b c Wojciech Krukar: Mapa Bieszczadów wyd. Ruthenus. [dostęp 2009-02-01].
- ↑ Bieszczady. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Warszawa: Demart, 2007. ISBN 978-83-7440-081-7.
- ↑ Władysław Krygowski: Bieszczady. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 142.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK. ISBN 83-7329-436-8.