Dział (pasmo górskie)
 Widok na Dział i pasmo graniczne z Połoniny Wetlińskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
930, 1100, 1141, 1147, 1213[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
 49°07′45,39″N 22°31′12,02″E/49,129275 22,520006
| |
Dział – pasmo górskie położone ponad wsią Wetlina w Bieszczadach Zachodnich.
Topografia
[edytuj | edytuj kod]Grzbiet rozpoczyna się na szczycie Małej Rawki i biegnie ok. 7 kilometrów – najpierw na północny zachód, potem na zachód, a następnie kończy się stromym stokiem opadającym ku Górnej Solince. Położony jest pomiędzy doliną Górnej Solinki na południu i zachodzie a dolinami Wetlinki oraz Prowczy na północy. Od sąsiednich masywów Połoniny Wetlińskiej i Połoniny Caryńskiej oddzielają go odpowiednio Przełęcz Wyżna oraz Przełęcz Wyżniańska. Pasmo Działu posiada kilka niewybitnych kulminacji o wysokościach 930, 1100, 1141, 1147 oraz 1214 m n.p.m.[1][2], (przy czym ostatnia kulminacja jest niewybitnym przedłużeniem Małej Rawki).
Opis pasma
[edytuj | edytuj kod]Grzbiet jest na ogół pokryty lasem, ale występują na nim liczne polany, z których roztaczają się widoki na pasmo graniczne oraz na Połoninę Wetlińską i Caryńską[3]. Na całej długości pasma grzbietem prowadzi zielony szlak turystyczny z Wetliny będący najpopularniejszą trasą wiodącą do Małej i Wielkiej Rawki. Czas przejścia wynosi: 3:30 h do góry, 2:30 h w dół[1].
Dawniej przez grzbiet tego pasma przebiegała granica pomiędzy własnościami Kmitów a własnościami królewskimi miejscowości Moczarne[3].
Występuje tutaj dzwonek szerokolistny – W Polsce gatunek bardzo rzadki, znany tylko z 6 stanowisk (wszystkie w Bieszczadach)[4].
Piesze szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Wetlina Kościół – Dział – Mała Rawka – Bacówka PTTK Pod Małą Rawką – Przełęcz Wyżniańska – Połonina Caryńska – Przysłup Caryński – Koliba Studencka
Dział – Przełęcz Wyżna – Chatka Puchatka[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Bieszczady, Mapa turystyczna. Skala 1:65 000. Warszawa: ExpressMap, 2009. ISBN 978-83-88112-23-2.
- ↑ Geoportal2 | iMap [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2019-01-28].
- ↑ a b Bieszczady : przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 1997. ISBN 83-85557-40-7.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Komunikat na stronie Bieszczadzkiego Parku Narodowego. [dostęp 2020-11-07].