19 Lotnicza Eskadra Holownicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 19:41, 19 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
19 Lotnicza Eskadra Holownicza
Ilustracja
Oficjalny emblemat
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

sierpień 1954

Rozformowanie

31 marca 1999

Tradycje
Święto

28 października

Rodowód

Klucz holowniczy

Dowódcy
Pierwszy

por. pil. Marian Niewczas

Ostatni

kpt. pil. Piotr Łukaszewicz

Organizacja
Dyslokacja

Świdwin
Słupsk

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej

Rodzaj wojsk

Wojska Lotnicze

Lim-5
Ił-28

19 Lotnicza Eskadra Holowniczapododdział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Eskadra została sformowana na lotnisku w Świdwinie w sierpniu 1954 roku[a] na bazie klucza holowniczego[b]. Etat eskadry nr 6/208 przewidywał 105 żołnierzy i 1 pracownika kontraktowego[1].

Gotowość bojową osiągnęła 21 października 1954 roku[1]. Od 1956 roku stacjonowała w Słupsku[1].

W 1958 roku, eskadra została przeformowana na etat nr 6/334. Nowy etat przewidywał 136 żołnierzy i 1 pracownika kontraktowego[c].

Na wyposażeniu posiadała samoloty:Pe-2, Tu-2, Po-2, Ił-12, Ił-14, Li-2, TS-8 Bies, Jak-12, Lim-1, Lim-2, Lim-5, Ił-28, SIł-28 i Jak-40, TS-11 Iskra. Wykonywała zadania dla potrzeb artylerii przeciwlotniczej, lotnictwa myśliwskiego a także usługi transportowe, zabezpieczała też strzelania powietrzne i nawodne Marynarki Wojennej.

Rozformowana 31 marca 1999 roku[1].

Odznaka pamiątkowa

Odznaka o wymiarach 43x43 mm, nawiązuje do emblematu Polskiego Zespołu Myśliwskiego walczącego od marca do maja 1943 roku w Afryce Północnej. Stanowi ja obramowany pozłacanym paskiem i wypełniony białą, emalią krzyż utworzony z kwadratu po wycięciu półkoli w środkach jego boków. Na górnym jego ramieniu biało-czerwona szachownica, na dolnym - trzy niebieskie pasy symbolizujące morze. Na ramionach poziomych czerwony napis w złotym obrysie "19 LEH". Na krzyż nałożony jest srebrzysty lądujący rybołów, symbol lotniczego kunsztu i specyfiki wykonywanych przez eskadrę zadań[2].

Dowódcy eskadry

Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 184.

  • por. pil. Marian Niewczas
  • mjr pil. Ryszard Zismandarski
  • mjr pil. Zdzisław Strejlau (1959 - 1962)
  • ppłk pil. Wojciech Stasiak (1962 - 1978)
  • ppłk pil. Piotr Zatwarnicki (1979 - 1987)
  • mjr pil. Henryk Gojlik (1987 - 1994)
  • kpt. pil. Piotr Łukaszewicz (1996 - 1999)

Uwagi

  1. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0182/Org. z 11 sierpnia 1954 roku
  2. Klucz holowniczy sformowano na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego nr 0138/Org. z 11 czerwca 1954 roku.
  3. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 0140/Org. z 30 grudnia 1958 roku.

Przypisy

  1. a b c d Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. s. 184.
  2. Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. s. 158.

Bibliografia

  • Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011, s. 184. ISBN 978-83-1112-14-09.
  • Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego : czas przemian. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.