85 mm armata dywizyjna U-10
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj |
armata dywizyjna i przeciwpancerna |
| Historia | |
| Prototypy |
1941 |
| Wyprodukowano |
5 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber |
85 mm |
| Długość lufy |
4 420 mm |
| Donośność |
15 700 m (maksymalna) |
| Prędkość pocz. pocisku |
800 m/s |
| Masa |
2620 kg (w położeniu bojowym) |
| Kąt ostrzału |
-5° do +62° (w pionie) |
| Szybkostrzelność |
20 strz./min |
| Czas przejścia w położenie bojowe |
1 – 1,5 min |
| Prędkość marszowa |
35 km/h (po drodze) |
85 mm armata dywizyjna U-10 (ros. 85-мм дивизионная пушка У-10) – radziecka armata polowa kal. 85 mm z okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1941 roku biuro konstrukcyjne Uralmasz (Uralskich Zakładów Maszyn Ciężkich) w Swierdłowsku opracowało projekt nowej armaty dywizyjnej i przeciwpancernej kal. 85 mm, otrzymała ona oznaczenie U-10.
Armata powstała w wyniku zamontowania lufy 85 mm armaty przeciwlotniczej wz. 1939 (52-K) na lawecie haubicy wz. 1938 (M-30). W ten sposób powstała uniwersalna armata mogąca być wyposażeniem pułków artylerii dywizyjnej, jak również armatą przeciwpancerną.
Do listopada 1941 roku była gotowa 5-działowa bateria armat U-10, którą poddano badaniom poligonowym. Pomimo dobrych wyników testów armaty nie podjęto jednak jej produkcji seryjnej.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Wyprodukowane armaty użyto jedynie do badań poligonowych.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- А.Б. Широкорад: Энциклопедия отечественной артиллерии. Mińsk: Харвест, 2000, s. 493. ISBN 985-433-703-0. (ros.).