Antoni Szymański (duchowny)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1904 |
Odznaczenia | |
profesor nauk filozoficznych | |
Specjalność: katolicka nauka społeczna | |
Doktorat | |
---|---|
Habilitacja | |
Profesura | |
Uczelnia |
Diecezjalne Seminarium Duchowne we Włocławku |
rektor KUL |
Antoni Szymański (ur. 27 października 1881 w Praszce koło Wielunia, zm. 9 października 1942 w Bełżycach) – polski duchowny rzymskokatolicki, rektor KUL, twórca lubelskiej szkoły katolickiej nauki społecznej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Szkołę średnią ukończył w Częstochowie. W 1900 wstąpił do Diecezjalnego Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w 1904. Następnie krótko pracował w parafii w Wieluniu. Już w 1905 rozpoczął studia w Wyższym Instytucie Filozoficznym w Louvain, działającym w ramach Uniwersytetu Katolickiego, zakończone uzyskaniem doktoratu w zakresie katolickiej nauki społecznej.
Od 1908 do 1918 pracował w Diecezjalnym Seminarium Duchownym we Włocławku, na stanowisku profesora filozofii i nauk społecznych. Jednocześnie współredagował "Ateneum Kapłańskie". Od 1918 pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Habilitował się w 1919 na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był członkiem Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie w 1920 roku[1]. Od 1924 pracował jako profesor zwyczajny. Wykładał na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych, Wydziale Nauk Humanistycznych oraz Wydziale Prawa Kanonicznego. Pełnił funkcję dziekana (1920/1921) i prodziekana (1921/1922) Wydziału Prawa Kanonicznego, dziekana Wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych (1931-1933), a także wicerektora (1922-1926). W 1933 został rektorem KUL. Po zajęciu przez wojska hitlerowskie Lublina aresztowany 9 listopada 1939 więziony był na Zamku w Lublinie. Po uwolnieniu wyjechał do Bełżyc, skąd kierował Uniwersytetem, gdzie organizował tajne nauczanie. Spoczywa w Lublinie na cmentarzu przy ul. Lipowej, w jednym grobowcu z ks. Idzim Radziszewskim.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Studia i szkice społeczne (1913)[3]
- Zagadnienia społeczne (1916)
- Bolszewizm (1920)
- Polityka społeczna (1925)
- Ekonomika i etyka (1936)
- Etyka. Wiadomości wstępne (1937)[4]
- Bolszewizm jako prąd kulturalny i cywilizacyjny (1937)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 419.
- ↑ 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
- ↑ Antoni Szymański , Studya i szkice społeczne [online], polona.pl [dostęp 2019-08-24] .
- ↑ Antoni Szymański , Etyka : wiadomości wstępne [online], polona.pl [dostęp 2019-08-24] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gabriela Matuszkiewicz: Szymański Antoni. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 50. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN, 2014, s. 147–151. ISBN 978-83-63352-36-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Antoniego Szymańskiego w bibliotece Polona
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Lowanium
- Absolwenci Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Członkowie Wojewódzkich Komitetów Obrony Narodowej
- Pochowani na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie
- Prezbiterzy diecezji włocławskiej
- Prorektorzy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Ludzie urodzeni w Praszce
- Ludzie związani z Wieluniem
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Rektorzy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Uczestnicy tajnego nauczania na ziemiach polskich 1939–1945
- Urodzeni w 1881
- Zmarli w 1942