Apostenus fuscus
| Apostenus fuscus | |||
| Westring, 1851 | |||
 Dorosły samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Apostenus fuscus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Apostenus fuscus – gatunek pająka z rodziny obniżowatych.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1851 roku przez Niklasa Westringa[1].
Samce osiągają od 2,7[2] do 3,5 mm[3], a samice od 3[2] do 4,3 mm długości ciała[3]. Karapaks zmierzony u szesnastu samców miał od 1,4 do 1,7 mm długości oraz od 1,15 do 1,42 mm szerokości, zaś u dziewiętnastu samic od 1,47 do 1,88 mm długości i od 1,26 do 1,57 mm szerokości. Ubarwienie karapaksu może być brązowe[3] lub pomarańczowobrązowe[2]. Jego powierzchnię porastają białe, położone włoski. Brązowe szczękoczułki mają trzy ząbki na przedniej i dwa na tylnej krawędzi. Brązowe, biało i długo owłosione sternum sięga wierzchołkiem między biodra czwartej pary odnóży. Kolor odnóży jest jasno rudobrązowy. Opistosoma (odwłok) ma jasnobrązowy spód, zaś wierzch brązowy[3] lub pomarańczowobrązowy[2] z jasnym wzorem obejmującym szeroki pas środkowy i około osiem słabo zaznaczonych szewronów o bokach zakończonych czarniawymi kropkami[3].
Nogogłaszczki samca mają apofizę tegularną w kształcie bumerangu, a apofizę retrolateralną wierzchołkiem zwróconą ku wystającemu kątowi nasadowemu cymbium. Szypułkowaty konduktor leży blisko tęgiego, hakowato zakrzywionego embolusa. Płytka płciowa samicy ma otwory kopulacyjne położone przednio-bocznie w owalnych przedsionkach. Przewody kopulacyjne są krótkie, wąskie i zakrzywione. Kształt zbiorników nasiennych jest wydłużony[3].
Pająk znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Rumunii, Bułgarii, Serbii, Czarnogóry, Macedonii Północnej, Grecji i południowej Rosji[4][2]. Zamieszkuje świetliste lasy liściaste i mieszane[2][3], piarżyska, kamieniołomy, jaskinie i wrzosowiska. Dzień spędza ukryty w ściółce lub pod kamieniami[2]. Dojrzałe osobniki są aktywne przez cały rok[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niklas Westring. Förteckning öfver de till närvarande tid Kände, i Sverige förekommande Spindlarter, utgörande ett antal af 253, deraf 132 äro nya för svenska Faunan. „Göteborgs Kungliga Vetenskaps och Vitterhets Samhälles Handlingar”. 2, s. 25-62, 1851.
- ↑ a b c d e f g Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Apostenus fuscus. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2020-09-16].
- ↑ a b c d e f g h S. Almquist. Swedish Araneae, part 2--families Dictynidae to Salticidae. „Insect Systematics & Evolution, Supplement”. 63, s. 285-601, 2006.
- ↑ Apostenus fuscus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-09-16].