Byron Talbot
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 września 1964 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczny |
| Status profesjonalny |
1988 |
| Zakończenie kariery |
2000 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
229 (3 kwietnia 1989) |
| Australian Open |
1R (1989) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
7 |
| Najwyżej w rankingu |
20 (29 lipca 1996) |
| Australian Open |
3R (1995) |
| Roland Garros |
QF (1996) |
| Wimbledon |
SF (1993) |
| US Open |
2R (1995, 1996) |
Byron Talbot (ur. 15 września 1964 w Johannesburgu) – południowoafrykański tenisista.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista Talbot występował w latach 1988–2000.
Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej wygrywając łącznie 7 turniejów rangi ATP World Tour i dochodząc do 6 finałów.
Jednym z najlepszych sezonów w karierze Tablota był 1996 rok. Startował wtedy w parze z Liborem Pimkiem, z którym m.in. awansował do ćwierćfinału wielkoszlemowego Rolanda Garrosa, a także uczestniczył w turnieju ATP World Tour World Championships.
W rankingu gry pojedynczej Talbot najwyżej był na 229. miejscu (3 kwietnia 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 20. pozycji (29 lipca 1996).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP Masters Series |
| ATP Championship Series |
| ATP World Series |
Gra podwójna (7–6)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 23 lipca 1989 | Schenectady | Twarda |  Brad Pearce
|
Scott Davis Broderick Dyke
|
6:2, 4:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 19 kwietnia 1992 | Hongkong | Twarda |  Byron Black
|
Brad Gilbert Jim Grabb
|
2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 1. | 19 lipca 1992 | Stuttgart | Ceglana | Glenn Layendecker
|
 Javier Sánchez Marc Rosset
|
4:6, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 11 października 1992 | Tuluza | Twarda (hala) | Brad Pearce
|
 Guy Forget Henri Leconte
|
6:1, 3:6, 6:3 |
| Finalista | 3. | 9 stycznia 1994 | Ad-Dauha | Twarda | Shelby Cannon
|
Olivier Delaître Stéphane Simian
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 4. | 25 czerwca 1995 | Sankt Pölten | Ceglana |  Libor Pimek
|
Bill Behrens Matt Lucena
|
5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 6 sierpnia 1995 | Praga | Ceglana | Libor Pimek
|
 Jiří Novák David Rikl
|
7:5, 1:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 4. | 17 marca 1996 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Libor Pimek
|
Wayne Arthurs Andrew Kratzmann
|
7:6, 3:6, 6:3 |
| Finalista | 5. | 19 maja 1996 | Rzym | Ceglana | Libor Pimek
|
Byron Black Grant Connell
|
2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 21 lipca 1996 | Stuttgart | Ceglana | Libor Pimek
|
Tomás Carbonell Francisco Roig
|
6:2, 5:7, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 29 lipca 1996 | Kitzbühel | Ceglana | Libor Pimek
|
 David Adams Menno Oosting
|
7:6, 6:3 |
| Finalista | 6. | 9 marca 1997 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Libor Pimek
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 7. | 21 czerwca 1998 | Nottingham | Trawiasta | Justin Gimelstob
|
Sébastien Lareau Daniel Nestor
|
7:5, 6:7, 6:4 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-11-09] (ang.).