Jacco Eltingh
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1970 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1988 |
| Zakończenie kariery |
1998 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
4 |
| Najwyżej w rankingu |
19 (6 lutego 1995) |
| Australian Open |
QF (1995) |
| Roland Garros |
4R (1994) |
| Wimbledon |
QF (1995) |
| US Open |
2R (1993, 1995) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
44 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (16 stycznia 1995) |
| Australian Open |
W (1994, 1998) |
| Roland Garros |
W (1995, 1998) |
| Wimbledon |
W (1998) |
| US Open |
W (1994) |
Jacco Folkert Eltingh (ur. 29 sierpnia 1970 w Heerde) – holenderski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 6 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Występy w gronie profesjonalistów rozpoczął w roku 1988, a zakończył w 1998 roku[1].
W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje kategorii ATP World Tour. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł na Wimbledonie 1995, osiągając ćwierćfinał, w którym przegrał z Andre Agassim.
W grze podwójnej doszedł do 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, z czego 44 wygrał. Triumfował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Australian Open i French Open i raz na Wimbledonie i US Open. Dwa razy był również najlepszy w zawodach Tennis Masters Cup. Swoje największe sukcesy odnosił głównie w parze z Paulem Haarhuisem.
Eltingh startował także w grze mieszanej, zostając finalistą Wimbledonu 1992 razem z Miriam Oremans.
W latach 1992–1998 Eltingh występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Grał w kadrze głównie jako deblista, ale zaliczył również sześć pojedynków singlowych. Łączny bilans występów Holendra w Pucharze Davisa wynosi 10 zwycięstw i 6 porażek.
Eltingh, razem z Haarhuisem, uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Holendrzy przegrali w półfinale z parą Todd Woodbridge–Mark Woodforde, a w meczu o trzecie miejsce nie sprostali Niemcom Davidowi Prinosilowi i Marcowi-Kevinowi Goellnerowi[2].
W rankingu gry pojedynczej Eltingh najwyżej był na 19. miejscu (6 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (16 stycznia 1995). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 63 tygodnie.
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 21 czerwca 1992 | Manchester | Trawiasta |  MaliVai Washington
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | Bryan Shelton
|
7:6(1), 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Chuck Adams
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) |  Andriej Olchowski
|
7:6(1), 2:6, 6:4 |
Gra mieszana (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Miriam Oremans
|
 Łarysa Sawczenko-Neiland Cyril Suk
|
6:7(2), 2:6 |
Gra podwójna (44–16)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 29 września 1991 | Palermo | Ceglana | Tom Kempers
|
 Emilio Sánchez Javier Sánchez
|
3:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana | Mark Koevermans
|
Menno Oosting Olli Rahnasto
|
5:7, 7:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 27 października 1991 | Guarujá | Twarda | Paul Haarhuis
|
Bret Garnett Todd Nelson
|
6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 10 listopada 1991 | Birmingham | Dywanowa (hala) |  Paul Wekesa
|
 Ronnie Båthman Rikard Bergh
|
7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 5. | 30 sierpnia 1992 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 10 stycznia 1993 | Kuala Lumpur | Twarda | Paul Haarhuis
|
Henrik Holm Bent-Ove Pedersen
|
7:5, 6:3 |
| Finalista | 1. | 17 stycznia 1993 | Dżakarta | Twarda | Paul Haarhuis
|
 Diego Nargiso Guillaume Raoux
|
6:7, 7:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 7. | 7 lutego 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | Scott Davis
|
Patrick McEnroe Jonathan Stark
|
6:1, 4:6, 7:5 |
| Finalista | 2. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
 Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
5:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 8. | 16 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Paul Haarhuis
|
 Wayne Ferreira Mark Kratzmann
|
6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 9. | 1 sierpnia 1993 | Hilversum | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Hendrik Jan Davids Libor Pimek
|
4:6, 6:2, 7:5 |
| Zwycięzca | 10. | 3 października 1993 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
Jonas Björkman Lars-Anders Wahlgren
|
7:5, 4:6, 7:6 |
| Finalista | 3. | 24 października 1993 | Pekin | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Paul Annacone Doug Flach
|
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 11. | 14 listopada 1993 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Jan Apell Jonas Björkman
|
6:1, krecz |
| Zwycięzca | 12. | 28 listopada 1993 | Johannesburg | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
7:6, 7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 29 stycznia 1994 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Paul Haarhuis
|
 Byron Black Jonathan Stark
|
6:7, 6:3, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 14. | 20 lutego 1994 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Jim Grabb Jared Palmer
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 4. | 27 lutego 1994 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
 Jeremy Bates Jonas Björkman
|
4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 15. | 21 marca 1994 | Miami | Twarda | Paul Haarhuis
|
 Mark Knowles Jared Palmer
|
7:6, 7:6 |
| Finalista | 5. | 24 lipca 1994 | Stuttgart | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Scott Melville Piet Norval
|
6:7, 5:7 |
| Finalista | 6. | 21 sierpnia 1994 | New Haven | Twarda | Paul Haarhuis
|
 Grant Connell Patrick Galbraith
|
4:6, 6:7 |
| Finalista | 7. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis
|
Jan Apell Jonas Björkman
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 16. | 10 września 1994 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 17. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Nicklas Kulti Lars-Anders Wahlgren
|
6:0, 7:5 |
| Zwycięzca | 18. | 9 października 1994 | Sydney | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
Byron Black Jonathan Stark
|
6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 19. | 6 listopada 1994 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Byron Black Jonathan Stark
|
3:6, 7:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 20. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
David Adams Andriej Olchowski
|
walkower |
| Finalista | 8. | 26 lutego 1995 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Jim Grabb Jonathan Stark
|
6:7, 7:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 21. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis
|
 Luis Lobo Javier Sánchez
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 22. | 10 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Nicklas Kulti Magnus Larsson
|
6:7, 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 23. | 25 czerwca 1995 | Halle | Trawiasta | Paul Haarhuis
|
Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski
|
6:2, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 24. | 15 października 1995 | Tokio | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
 Jakob Hlasek Patrick McEnroe
|
7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 25. | 29 października 1995 | Essen | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Cyril Suk Daniel Vacek
|
7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 26. | 12 listopada 1995 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Grant Connell Patrick Galbraith
|
3:6, 6:2, 7:6 |
| Finalista | 9. | 27 listopada 1995 | Eindhoven | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Grant Connell Patrick Galbraith
|
6:7, 6:7, 6:3, 6:7 |
| Finalista | 10. | 7 stycznia 1996 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 11. | 8 września 1996 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:4, 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 27. | 20 października 1996 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
Olivier Delaître Guillaume Raoux
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 12. | 27 października 1996 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
6:3, 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 28. | 3 listopada 1996 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
6:4, 4:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 29. | 5 stycznia 1997 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis
|
Patrik Fredriksson Magnus Norman
|
6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 30. | 9 marca 1997 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Libor Pimek Byron Talbot
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 13. | 27 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Donald Johnson Francisco Montana
|
6:7, 6:2, 6:7 |
| Zwycięzca | 31. | 22 czerwca 1997 | Rosmalen | Trawiasta | Paul Haarhuis
|
Trevor Kronemann David Macpherson
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 14. | 5 lipca 1997 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6 |
| Zwycięzca | 32. | 24 sierpnia 1997 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis
|
Dave Randall Jack Waite
|
6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 33. | 28 września 1997 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
Jean-Philippe Fleurian Maks Mirny
|
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 34. | 2 listopada 1997 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Rick Leach Jonathan Stark
|
6:2, 7:6 |
| Finalista | 15. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 35. | 31 stycznia 1998 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonas Björkman
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:2, 7:6 |
| Zwycięzca | 36. | 1 marca 1998 | Filadelfia | Twarda (hala) | Paul Haarhuis
|
David Macpherson Richey Reneberg
|
7:6, 6:7, 6:2 |
| Zwycięzca | 37. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Neil Broad Piet Norval
|
7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 38. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
7:5, 6:0 |
| Zwycięzca | 39. | 26 kwietnia 1998 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 40. | 6 czerwca 1998 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:3, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 41. | 4 lipca 1998 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8 |
| Zwycięzca | 42. | 9 sierpnia 1998 | Amsterdam | Ceglana | Paul Haarhuis
|
 Dominik Hrbatý Karol Kučera
|
6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 43. | 30 sierpnia 1998 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis
|
Chris Haggard Jack Waite
|
6:3, 6:2 |
| Finalista | 16. | 8 listopada 1998 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
 Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 44. | 22 listopada 1998 | Hartford | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:4, 6:2, 7:5 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jack Cavanaugh, TENNIS; Eltingh Concludes His Career With One More Doubles Title, „The New York Times”, 23 listopada 1998, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-01] (ang.).
- ↑ Jacco Eltingh Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-08-13] (ang.).