Justin Gimelstob

Justin Gimelstob

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1977 Livingston
Wzrost	196 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny	1996
Zakończenie kariery	2007
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	63 (19 kwietnia 1999)
Australian Open	2R (1999)
Roland Garros	1R (1999, 2000, 2003, 2006, 2007)
Wimbledon	3R (2000, 2003, 2005)
US Open	3R (1997, 1999)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	13
Najwyżej w rankingu	18 (8 maja 2000)
Australian Open	SF (2001)
Roland Garros	1R (1997–2000, 2003, 2006, 2007)
Wimbledon	QF (1998, 2004)
US Open	3R (1999, 2004, 2007)
Strona internetowa

Justin Jeremy Gimelstob (ur. 26 stycznia 1977 w Livingston) – amerykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1998 i French Open 1998 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

Gimelstob rozpoczął treningi tenisowe jako 8–latek, mając za sparingpartnerów dwóch braci. Osiągał dobre rezultaty w rozgrywkach młodzieżowych – był m.in. liderem rankingu krajowego do lat 14 – a następnie z powodzeniem grał w rozgrywkach akademickich. Jeszcze jako amator, sklasyfikowany poza pierwszym tysiącem rankingu światowego, debiutował w grze pojedynczej w wielkim szlemie, eliminując w US Open z 1995 roku Davida Prinosila (nie sprostał w kolejnym pojedynku Richardowi Krajickowi). W 1996 roku dołączył do grona tenisistów profesjonalnych, pierwszą setkę rankingu osiągając w 1997 roku dzięki dwóm ćwierćfinałom w cyklu ATP World Tour. Wygrywał także imprezy ATP Challenger Tour.

Najwyższy w karierze ranking singlowy osiągnął w kwietniu 1999 roku, kiedy był notowany na 63. miejscu na świecie. Sporadycznie dochodził do półfinałów w rozgrywkach ATP World Tour, jednak w lipcu 2006 roku osiągnął finał w turnieju w Newport, na nawierzchni trawiastej, gdzie w decydującym meczu nie sprostał Markowi Philippoussisowi.

Praworęczny, wysoki Amerykanin (195 cm) preferował styl gry serwis–wolej i z powodzeniem startował w grze podwójnej. Jako deblista wygrał 13 turniejów z cyklu ATP World Tour oraz osiągnął 5 finałów, a w maju 2000 roku zajmował 18. miejsce w rankingu światowym. W 2001 roku, mając za partnera Scotta Humphriesa, doszedł do półfinału Wimbledonu; ponadto cztery razy był wielkoszlemowym ćwierćfinalistą w deblu, po raz ostatni w Australian Open z 2006 roku, gdy na jego drodze (oraz Ashleya Fishera) stanęli Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski. Gimelstob często zmieniał partnerów deblowych – turnieje wygrywał wspólnie z dziesięcioma różnymi tenisistami, z którymi też notował zwycięstwa nad takimi parami, jak Bob Bryan–Mike Bryan czy Mark Woodforde–Todd Woodbridge.

Największe sukcesy w karierze Gimelstoba to dwa tytuły wielkoszlemowe w grze mieszanej. W 1998 roku Amerykanin, wspólnie z Venus Williams, triumfował w Australian Open, w finale pokonując Helenę i Cyrila Suków 6:2, 6:1. Rodzinny akcent miał też drugi triumf pary Gimelstob–Williams, bowiem w finale French Open w 1998 roku przyszło im zmierzyć się z siostrą Venus, Sereną, której partnerował Luis Lobo. Starsza z sióstr Williams i Justin Gimelstob wygrali w stosunku 6:4, 6:4.

W 1997 roku Gimelstob zanotował inny sukces w grze mieszanej, sięgając wspólnie z Chandą Rubin po Puchar Hopmana. W reprezentacji w Pucharze Davisa wystąpił 3 razy, przegrywając wszystkie mecze. W singlu uległ Gianluce Pozziemu (1998), w deblu przegrywał z parą włoską, mając za partnera Todda Martina (1998), i ze szwajcarską, wspólnie z Janem-Michaelem Gambillem (2001).

Gimelstob cieszył się opinią jednego z najbardziej komunikatywnych zawodników we współczesnym tenisie. Umiejętności te wykorzystuje m.in. jako blogger "Sports Illustrated". Działał w organizacji tenisistów zawodowych. Jesienią 2007 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej, w czasie której jego zarobki na korcie przekroczyły dwa i pół miliona dolarów.

Od grudnia 2014 roku do kwietnia 2016 był trenerem Johna Isnera. Powodem zakończenia współpracy były sprawy osobiste i zbyt napięty kalendarz Gimelstoba.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	16 lipca 2006	Newport	Trawiasta	Mark Philippoussis	3:6, 5:7

Gra podwójna (13–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	20 kwietnia 1997	Tokio	Twarda	Patrick Rafter	Martin Damm Daniel Vacek	6:2, 2:6, 6:7
Zwycięzca	1.	13 lipca 1997	Newport	Trawiasta	Brett Steven	Kent Kinnear Ałeksandar Kitinow	6:3, 6:4
Zwycięzca	2.	21 czerwca 1998	Nottingham	Trawiasta	Byron Talbot	Sébastien Lareau Daniel Nestor	7:5, 6:7, 6:4
Zwycięzca	3.	7 marca 1999	Scottsdale	Twarda	Richey Reneberg	Mark Knowles Sandon Stolle	6:4, 6:7(4), 6:3
Zwycięzca	4.	2 maja 1999	Atlanta	Ceglana	Patrick Galbraith	Todd Woodbridge Mark Woodforde	5:7, 7:6, 6:3
Zwycięzca	5.	20 czerwca 1999	Nottingham	Trawiasta	Patrick Galbraith	Marius Barnard Brent Haygarth	5:7, 7:5, 6:3
Zwycięzca	6.	22 sierpnia 1999	Waszyngton	Twarda	Sébastien Lareau	David Adams John-Laffnie de Jager	7:5, 6:7(2), 6:3
Zwycięzca	7.	14 listopada 1999	Moskwa	Dywanowa (hala)	Daniel Vacek	Andrij Medwediew Marat Safin	6:2, 6:1
Zwycięzca	8.	20 lutego 2000	Memphis	Twarda (hala)	Sébastien Lareau	Jim Grabb Richey Reneberg	6:2, 6:4
Finalista	2.	16 kwietnia 2000	Atlanta	Ceglana	Mark Knowles	Ellis Ferreira Rick Leach	3:6, 4:6
Finalista	3.	7 maja 2000	Orlando	Ceglana	Sébastien Lareau	Leander Paes Jan Siemerink	3:6, 4:6
Zwycięzca	9.	17 września 2000	Taszkent	Twarda	Scott Humphries	Marius Barnard Robbie Koenig	6:3, 6:2
Finalista	4.	28 lipca 2002	Los Angeles	Twarda	Michaël Llodra	Sébastien Grosjean Nicolas Kiefer	4:6, 4:6
Zwycięzca	10.	5 października 2003	Tokio	Twarda	Nicolas Kiefer	Scott Humphries Mark Merklein	6:7(6), 6:3, 7:6(4)
Zwycięzca	11.	19 września 2004	Pekin	Twarda	Graydon Oliver	Alex Bogomolov Jr. Taylor Dent	4:6, 6:4, 7:6(6)
Zwycięzca	12.	3 października 2004	Bangkok	Twarda (hala)	Graydon Oliver	Yves Allegro Roger Federer	5:7, 6:4, 6:4
Zwycięzca	13.	18 września 2005	Pekin	Twarda	Nathan Healey	Dmitrij Tursunow Michaił Jużny	4:6, 6:3, 6:2
Finalista	5.	16 lipca 2006	Newport	Trawiasta	Jeff Coetzee	Robert Kendrick Jürgen Melzer	6:7(3), 0:6

Gra mieszana (2–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	31 stycznia 1998	Australian Open, Melbourne	Twarda	Venus Williams	Helena Suková Cyril Suk	6:2, 6:1
Zwycięzca	2.	6 czerwca 1998	French Open, Paryż	Ceglana	Venus Williams	Serena Williams Luis Lobo	6:4, 6:4

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).