Cerkiew św. Łukasza Apostoła w Kunkowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Łukasza
510 z dnia 25.06.1987.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kunkowa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

przemysko-gorlicka

Wezwanie

św. Łukasza

Wspomnienie liturgiczne

18/31 października

Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie
Mapa konturowa gminy Uście Gorlickie, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kunkowa, cerkiew św. Łukasza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kunkowa, cerkiew św. Łukasza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kunkowa, cerkiew św. Łukasza”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kunkowa, cerkiew św. Łukasza”
Ziemia49°33′11,5″N 21°07′39,0″E/49,553194 21,127500

Cerkiew pod wezwaniem św. Łukaszaprawosławna cerkiew parafialna[1] w Kunkowej. Należy do dekanatu Gorlice diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Dawna cerkiew greckokatolicka, zbudowana w II połowie XIX wieku (prawdopodobnie ok. 1868).

Świątynia jest charakterystyczna dla zachodniołemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Posiada konstrukcję zrębową, dolne części połaci dachowych załamane są uskokami. Ściany zewnętrzne pokryte gontem. Zarówno hełm wieży jak i dachy zakończone wieżyczkami posiadają ślepe latarnie zwieńczone kutymi, żelaznymi krzyżami. Wewnątrz polichromie z lat 1904–1905 (na stropie m.in. przedstawienia Ducha Świętego i Opieki Matki Bożej). Świątynia posiada 3 ołtarze (główny z baldachimem) oraz bogate zdobienia ścian wewnętrznych (pilastry, półkolumny). Wyposażenie cerkiewne pochodzi z XVIII–XIX w.

Na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego świątynia została przekazana Kościołowi Prawosławnemu[2].

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 25 czerwca 1987 pod nr 510[3].

Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej w Województwie Małopolskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]