Chełmiec Polski (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chełmiec Polski
gmina wiejska
1934–1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1934-39: krakowskie
1945–54: krakowskie

Powiat

nowosądecki

Siedziba

Chełmiec Polski
Chełmiec

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

12

brak współrzędnych
Kaplica w Krasnem Potockim

Chełmiec Polski (od 1973 Chełmiec) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19341954[2] w woj. krakowskim (dzisiejsze woj. małopolskie). Siedzibą gminy był Chełmiec (przemianowany później na Chełmiec).

Gmina zbiorowa Chełmiec Polski została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Biczyce Niemieckie, Biczyce Polskie, Chełmiec Niemiecki, Chełmiec Polski, Chomranice, Gaj, Klęczany, Krasne Potockie, Marcinkowice, Niskowa, Rdziostów, Świniarsko i Trzetrzewina[3]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 12 gromad: Biczyce Dolne, Biczyce Górne, Chełmiec, Chomranice, Klęczany, Krasne Potockie, Marcinkowice, Niskowa, Rdziostów, Świaniarsko, Trzetrzewina i Wola Marcinkowska[4].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[5]. Gminę przywrócono 1 stycznia 1973 roku w powiecie nowosądeckim w woj. krakowskim, wraz z reformą administracyjną – pod nazwą gmina Chełmiec[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 642
  4. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  5. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  6. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312