Laurylosiarczan sodu
| |||||||||||||
 20% roztwór SDS w wodzie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C12H25SO4Na | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
288,38 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Laurylosiarczan sodu, SDS, SLS – organiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu dodecylosiarkowego (siarczanu dodecylu, to znaczy estru dodekanolu i kwasu siarkowego).
Jest surfaktantem anionowym i stosuje się go jako detergent. U niektórych osób może wywoływać atopowe zapalenie skóry i inne stany zapalne skóry[1][2][3].
Powoduje denaturację białek, po której możliwa jest ich pełna renaturacja, a w przypadku enzymów odtworzenie ich aktywności enzymatycznej[4][5][6]. W reakcji z białkami tworzy kompleksy, w których na jedną część wagową białka przypada 1,4 części wagowych laurylosiarczanu sodu. Następuje wówczas niwelacja naturalnego ładunku elektrycznego białek, co umożliwia dokładne oznaczenie ich masy cząsteczkowej. Ponadto kompleksy takie są zwykle lepiej rozpuszczalne w wodzie i trudniej ulegają hydrolizie enzymatycznej. Dodanie SDS do żelu poliakrylamidowego stosowanego w elektroforezie (tzw. SDS-PAGE) białek pozwala na uzyskanie lepszej jakości elektroforegramów[7][8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ T. Agner. Susceptibility of atopic dermatitis patients to irritant dermatitis caused by sodium lauryl sulphat. „Acta Derm Venereol”. 71 (4), s. 296–300, 1991. PMID: 1681644.
- ↑ A. Nassif, S.C. Chan, F.J. Storrs, J.M. Hanifin. Abnormal skin irritancy in atopic dermatitis and in atopy without dermatitis. „Arch Dermatol”. 130 (11), s. 1402–1407, 1994. DOI: 10.1001/archderm.1994.01690110068008. PMID: 7979441.
- ↑ S. Marrakchi, H.I. Maibach. Sodium lauryl sulfate-induced irritation in the human face: regional and age-related differences. „Skin Pharmacol Physiol”. 19 (3), s. 177–180, 2006. DOI: 10.1159/000093112. PMID: 16679819.
- ↑ K. Weber, D.J. Kuter. Reversible denaturation of enzymes by sodium dodecyl sulfate. „J Biol Chem”. 246 (14), s. 4504–4509, 1971. PMID: 5106387.
- ↑ Ashleigh Miller: The Nature of Denaturing (Protein Gels, that is!). Bitesize Bio, 2014-11-18. [dostęp 2015-10-11].
- ↑ Denaturing Protein Electrophoresis: SDS-PAGE. National Diagnostics, 2011. [dostęp 2015-10-11].
- ↑ Elektroforeza. Katedra i Zakład Mikrobiologii Farmaceutycznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. [dostęp 2011-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-28)].
- ↑ U.K. Laemmli. Cleavage of structural proteins during the assembly of the head of bacteriophage T4. „Nature”. 227 (5259), s. 680–685, 1970. DOI: 10.1038/227680a0. PMID: 5432063.
