Sorbitol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sorbitol
D-sorbitol w projekcji Fischera

D-sorbitol w projekcji Natty
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H14O6

Inne wzory

C6H8(OH)6

Masa molowa

182,17 g/mol

Wygląd

bezbarwne igły o słodkim smaku

Identyfikacja
Numer CAS

50-70-4

PubChem

82170

DrugBank

DB01638

Podobne związki
Podobne związki

inozytol

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

V04 CC01

Sorbitol (sorbit), C6H8(OH)6organiczny związek chemiczny z grupy cukroli, alkohol heksahydroksylowy. Bezbarwna substancja krystaliczna o słodkim smaku, dobrze rozpuszczalna w wodzie. Otrzymywany jest poprzez redukcję glukozy.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Stosowany jako dodatek do żywności E420 (m.in. środek słodzący i utrzymujący wilgotność[1]), a także w produkcji detergentów, lakierów, żywic syntetycznych, środków farmaceutycznych i kosmetycznych.

Występowanie w naturze[edytuj | edytuj kod]

W naturze występuje w wielu owocach. W większych stężeniach występuje np. w gruszkach, jabłkach, brzoskwiniach, morelach i wiśniach, przy czym w suszonych owocach stężenie jest cztero- pięciokrotnie wyższe niż w świeżych. W małych stężeniach znajduje się w truskawkach, malinach, jagodach, porzeczkach, agreście, cytrusach, bananach, ananasach, kiwi[1], wyodrębnia się go również z jarzębiny[2], od której wziął nazwę.

Wpływ na zdrowie człowieka[edytuj | edytuj kod]

Sorbitol w dużych dawkach ma działanie przeczyszczające, nasila procesy fermentacyjne jelit i przyspiesza ich perystaltykę, co przy nadmiernym jego spożyciu ma niekorzystny wpływ na zdrowie chorych na zespół jelita drażliwego[1]. Podwyższony poziom cukru we krwi uruchamia szlak przemian w którym glukoza zostaje przekształcona do sorbitolu, a ten odkłada się w soczewce oka i powoduje zaćmę[3][4][5][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c 7 największych mitów na temat zdrowego odżywiania. „Świat Wiedzy”, s. 54, kwiecień 2016. Bauer. ISSN 2083-5825. 
  2. a b Sorbitol. [w:] Encyklopedia WIEM [on-line]. onet.pl. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-23)].
  3. J.A. Jedziniak i inni, The sorbitol pathway in the human lens: aldose reductase and polyol dehydrogenase, „Investigative Ophthalmology & Visual Science”, 20 (3), 1981, s. 314–326, ISSN 0146-0404, PMID6782033 [dostęp 2019-06-05].
  4. Ursula Schmidt-Erfurth, Andreas Pollreisz, Diabetic Cataract—Pathogenesis, Epidemiology and Treatment, „Journal of Ophthalmology”, 2010, DOI10.1155/2010/608751, PMID20634936, PMCIDPMC2903955 [dostęp 2019-06-05] (ang.).
  5. J.I. Malone, S. Lowitt, W.R. Cook, Nonosmotic diabetic cataracts, „Pediatric Research”, 27 (3), 1990, s. 293–296, DOI10.1203/00006450-199003000-00019, ISSN 0031-3998, PMID2138728 [dostęp 2019-06-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Właściwości fizyczne i chemiczne: