Giambattista Rubini

Giambattista Rubini
	kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1642 ; Wenecja
Data i miejsce śmierci	17 lutego 1707 ; Rzym
	biskup Vicenzy
Okres sprawowania	1684-1702
	sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1689-1691
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 sierpnia 1683
Sakra biskupia	21 maja 1684
Kreacja kardynalska	13 lutego 1690; Aleksander VIII
Kościół tytularny	San Marco
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 mar 2018, była oparta na tej wersji.

Giambattista Rubini (ur. w 1642 w Wenecji, zm. 17 lutego 1707 w Rzymie) – włoski kardynał^[1].

Życiorys

Był synem Donato Rubiniego i Cristiny Medici, krewnym papieża Aleksandra VIII^[1]. W młodości studiował na Uniwersytecie w Padwie gdzie obronił doktorat utroque iure^[1]. Następnie pracował jako referendarz Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i był gubernatorem kilku miast m.in. Spoleto i Viterbo^[1]. 19 sierpnia 1683 przyjął święcenia diakonatu, a dwa dni później prezbiteratu^[2]. 15 maja 1694 został wybrany biskupem Vicenzy, z czego zrezygnował 25 marca 1702^[2]. 13 lutego 1690 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Lorenzo in Panisperna^[2]. Od stycznia 1703 do stycznia 1704 pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Rubini, Giambattista. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-09-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Giambattista Cardinal Rubini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-09-10]. (ang.).

[FIU-1] Rubini, Giambattista. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-09-10]. (ang.).

[hierarchy-2] Giambattista Cardinal Rubini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-09-10]. (ang.).

[3] w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

[1]

[2]

[A]

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)