Goźlice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goźlice
wieś
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Klimontów

Liczba ludności (2020)

324[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-640[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0795821[4]

Położenie na mapie gminy Klimontów
Mapa konturowa gminy Klimontów, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Goźlice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Goźlice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Goźlice”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Goźlice”
Ziemia50°41′47″N 21°28′35″E/50,696389 21,476389[1]

Goźlicewieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów[5][4].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Goźlice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 9 z Radomia do Rzeszowa.

Przez wieś przechodzi szlak turystyczny zielony zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Goźlice[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0795838 Goźlice Poduchowne część wsi
0795844 Kozia Górka część wsi
0795850 W Lipach część wsi
0795867 Żuków część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

23 lutego 1280 pod Goźlicami, niedaleko Koprzywnicy, Piotr Bogoria Skotnicki i wojewoda sandomierski Janusz Starż, na czele rycerstwa polskiego rozbili wojska tatarsko-ruskie księcia halicko-włodzimierskiego, Lwa Halickiego.

Goźlice od XIV do XVII wieku należały do dóbr rodziny Ossolińskich. Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu klimontowsko-ossolińskiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego[6].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP, wzniesiony w I poł. XIII wieku, do początku XVII[7] wieku rodowa nekropolia Ossolińskich. W l. 1559-1620 kościół był zborem kalwińskim pod patronatem najpierw Hieronima Ossolińskiego, a potem jego syna Andrzeja Ossolińskiego. Po śmierci tego ostatniego, miejscowość wykupił i zlikwidował zbór Jan Zbigniew Ossoliński. Kościół mocno ucierpiał w czasie I wojny światowej wskutek ostrzału artyleryjskiego. Dziś znajduje się w nim renesansowy nagrobek Hieronima Ossolińskiego.
Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.672 z 20.01.1966 i z 20.05.1977)[8].
Cmentarz wojenny „Goźlice” z lata 1914–1915

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 35629
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 16-17 [dostęp 2022-05-21]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 325 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT.
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Dobra ziemskie Ossolińskich w pierwszej połowie XVII wieku, w: Folwark-wieś-latyfundium. Gospodarstwo wiejskie w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku, red. J. Muszyńska, Sz. Kazusek, J. Pielas, Kielce 2009, s. 103.
  7. Goźlice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 761.
  8. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 51 [dostęp 2016-01-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]