Jan Dąbski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 23:38, 4 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jan Dąbski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1880
Kukizów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1931
Warszawa

Wicemarszałek Sejmu II kadencji (II RP)
Okres

od 1928
do 5 czerwca 1931

Przynależność polityczna

Stronnictwo Ludowe

Prezes Stronnictwa Chłopskiego
Okres

od 12 stycznia 1926
do 1929

Przynależność polityczna

Stronnictwo Chłopskie

Następca

Stanisław Wrona-Merski

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 24 maja 1921
do 11 czerwca 1921

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”

Poprzednik

Eustachy Sapieha

Następca

Konstanty Skirmunt

Odznaczenia
Wstęga Wielka Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Jan Dąbski (ur. 10 kwietnia 1880 w Kukizowie koło Lwowa, zm. 5 czerwca 1931 w Warszawie) – polski działacz ludowy i polityk, dziennikarz, uczestnik rokowań z Rosją Radziecką w Rydze, kierownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych (od 24 maja 1921 do 11 czerwca 1921).

Życiorys

Gimnazjum ukończył we Lwowie. Absolwent wydziału chemii Uniwersytetu Lwowskiego. Zaangażował się w tworzenie polskiego ruchu ludowego w Galicji, wstępując do PSL. W latach 1907-1909 korespondent Kuriera Lwowskiego w Wiedniu (1908-1913 jego współredaktor). Od 1908 redagował także lwowską Gazetę Ludową. Wraz z Bolesławem Wysłouchem dokonał rozłamu w polskim ruchu ludowym, powołując do życia w 1912 Polskie Stronnictwo Ludowe – Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców (był sekretarzem tej partii), które w 1914 weszło w skład PSL „Piast”.

Podczas wojny działał w Naczelnym Komitecie Narodowym, służył w 4 pułku piechoty Legionów. W 1914 roku jako przedstawiciel ludowców był członkiem sekcji zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego[1], W latach 1917–1918 organizował efemeryczną partię pod nazwą Zjednoczenia Ludowego, wkrótce jednak powrócił do PSL „Piast”. Od 1919 do 1931 posłował na Sejm RP (Ustawodawczy oraz I, II i III kadencji), był współautorem ustawy o reformie rolnej. Członek komisji rolnej Sejmu Ustawodawczego (1919–1922)[2]. Od marca 1920 wiceminister spraw zagranicznych, przewodniczył polskiej delegacji na rokowania w Mińsku i Rydze o zawieszenie broni w wojnie polsko-bolszewickiej i traktat pokojowy z Rosją Sowiecką. Negocjował tajnie z Adolfem Joffe warunki rozejmu i pokoju, był jednym z sygnatariuszy traktatu ryskiego.

W 1923 założył PSL „Jedność Ludową”, a po połączeniu z PSL „Wyzwoleniem” został prezesem klubu poselskiego. W 1926 współorganizował Stronnictwo Chłopskie, na którego szefa został wybrany. W latach 1928–1931 sprawował funkcję wicemarszałka Sejmu.

29 sierpnia 1930, tuż po przebytej operacji żołądka, został dotkliwie pobity przez nieznanych sprawców w wojskowych mundurach[3].

Grób Jana Dąbskiego na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim

Jan Dąbski został pochowany 7 czerwca 1931 na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[4] (kw. 205–IV–7)[5].

Jego żoną była Zofia (zm. 1928)[6].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 146.
  2. Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 278.
  3. Andrzej Garlicki: Od maja do Brześcia. Warszawa: „Czytelnik”, 1981. ISBN 83-07-00429-2.
  4. Nad mogiłą ś. p. Jana Dąbskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 130 z 9 czerwca 1931. 
  5. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  6. Ś. p. Zofja Dąbska. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 282 z 7 grudnia 1928. 
  7. a b c d Andrzej Krzysztof Kunert (red.): Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik Biograficzny. T. 1 (A-D). Warszawa: Wyd. Sejmowe, 1998, s. 362-363.
  8. Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 157 z 19 lipca 1921. 
  9. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 15.

Wybrane prace

  • Pokój ryski. Wspomnienia, pertraktacje, tajne układy z Joffem, listy. Warszawa 1931

Bibliografia

Szablon:Minister spraw zagranicznych II RP