Joseph Dominicus von Lamberg
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1680 |
| Data i miejsce śmierci |
30 sierpnia 1761 |
| Biskup Pasawy | |
| Okres sprawowania |
1723–1761 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
21 września 1703 |
| Sakra biskupia |
4 lipca 1712 |
| Kreacja kardynalska |
20 grudnia 1737 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
4 lipca 1712 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Franz Anton Adolph von Wagensperg | ||||||||||
| |||||||||||
Joseph Dominicus von Lamberg (ur. 8 lipca 1680 w Styrii, zm. 30 sierpnia 1761 w Pasawie) – austriacki kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 8 lipca 1680 roku w Styrii, jako syn Franza Josepha von Lamberga i Anny Marii von Trautmannsdorf[1]. Wraz z bratem wyjechał do Rzymu, gdzie studiował na Collegio Clementino, a następnie na Uniwersytecie Bolońskim[1]. Po studiach został prałatem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, jednak krótko później musiał wracać do ojczyzny[1]. 21 września 1703 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został kanonikiem kapituły katedralnej Pasawy i wikariuszem generalnym Enns[1]. 13 marca 1712 roku został wybrany biskupem Seckau, a 4 lipca przyjął sakrę[2]. 2 stycznia 1723 roku kapituła wybrała go biskupem Pasawy, co zostało potwierdzone przez papieża 15 marca[2]. Często wizytował swoją diecezję, gdzie mianował proboszczów i erygował parafie i rozdawał dobra ubogim[1]. 20 grudnia 1737 roku, z rekomendacji Karola VI został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Pietro in Montorio[1]. Zmarł 30 sierpnia 1761 roku w Pasawie[1].