Baltasar Moscoso y Sandoval
| Kardynał prezbiter | |
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 marca 1589 |
| Data i miejsce śmierci |
17/18 września 1665 |
| Arcybiskup Toledo | |
| Okres sprawowania |
1646–1665 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
27 lutego 1616 |
| Sakra biskupia |
25 lipca 1619 |
| Kreacja kardynalska |
2 grudnia 1615 |
| Kościół tytularny |
Santa Croce in Gerusalemme |
| Data konsekracji |
25 lipca 1619 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Baltasar Moscoso y Sandoval (ur. 9 marca 1589 w Santiago de Compostela, zm. 17 albo 18 września 1665 w Madrycie) – hiszpański kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 9 marca 1589 roku w Santiago de Compostela, jako syn Lopego Moscosy Ossorio i Leonory de Sandoval y Rojas[1]. Studiował na Colegio Mayor de San Salvador de Oviedo, gdzie uzyskał bakalaureat a następnie doktorat z prawa kanonicznego[1]. Następnie został rektorem macierzystej uczelni, kanonikiem i potem dziekanem kapituły katedralnej w Toledo[1]. 2 grudnia 1615 roku, z rekomendacji króla Filipa III, został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Croce in Gerusalemme[1]. 27 lutego 1616 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 29 kwietnia 1619 roku został wybrany biskupem Jaén, a 25 lipca przyjął sakrę[2]. W 1630 roku został wysłany do Rzymu, by negocjować ze Stolicą Piotrową podjęcie interwencji w wojnie trzydziestoletniej przeciwko protestantom[1]. 28 maja 1646 roku został arcybiskupem Toledo[2]. Był wielkim kanclerzem Kastylii, a po śmierci Filipa IV został członkiem Rady Regencyjnej[1]. Zmarł 17 albo 18 września 1665 roku w Madrycie[1].