Karol Krzysztof Bokalski

Karol Krzysztof Bokalski

Karol Krzysztof Bokalski (<1934)
pułkownik dyplomowany kawalerii
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1894 Niemce
Data i miejsce śmierci	15 marca 1967 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1914–1948
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	II Brygada Legionów Polskich 5 Pułk Ułanów Zasławskich 3 Pułk Ułanów Śląskich Departament Kawalerii 1 Pułk Ułanów Krechowieckich
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku zastępca szefa departamentu dowódca pułku kawalerii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa szarża pod Rokitną wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Grób Karola Krzysztofa Bokalskiego na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie

Karol Krzysztof Bokalski (ur. 7 listopada 1894 w Niemcach, zm. 15 marca 1967 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Karola, inżyniera górnika w kopalni „Flora” w Gołonogu, i Anny ze Strużyńskich. Miał brata Michała Stefana (1900–1966), pułkownika pilota Wojska Polskiego. W 1912 roku ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Będzinie, gdzie od trzeciej klasy należał do patriotycznego Dąbrowskiego Kółka Wycieczkowego. W 1914 roku zgłosił się ochotniczo do II Brygady Legionów Polskich. Brał udział w walkach w Karpatach. Służył w stopniu kaprala w 2 szwadronie ułanów przy 3 pułku piechoty. W czasie szarży pod Rokitną został ranny.

Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Był oficerem 5 pułku ułanów zasławskich w Ostrołęce. Od 1 listopada 1925 do 28 października 1927 roku był słuchaczem VI Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 3 maja 1926 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 15. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do 1 Dywizji Kawalerii w Białymstoku na stanowisko szefa sztabu. W kwietniu 1929 roku, po rozformowaniu 1 DK, został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 3 pułku ułanów śląskich w Tarnowskich Górach. 24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 14. lokatą w korpusie kawalerii. W marcu 1932 roku został zastępcą szefa Departamentu Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. Od grudnia 1933 roku był dowódcą 1 pułku ułanów krechowieckich w Augustowie. Na stopień pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Na początku czerwca 1938 roku został przeniesiony na stanowisko szefa Biura Administracji Armii, organu pracy II wiceministra spraw wojskowych – szefa Administracji Armii, generała brygady Aleksandra Litwinowicza

W czasie ewakuacji we wrześniu 1939 roku został przydzielony do eskorty biskupa polowego Józefa Gawliny. Po przedostaniu się do Francji został przydzielony do Polskiego Obozu Wojskowego w Coëtquidan. W 1943 roku został przydzielony z Komendy Centrum Wyszkolenia Służby Etapowej do 1 Dywizji Grenadierów na okres dwóch miesięcy celem odbycia stażu. 21 lipca 1943 roku przydział czasowy został unieważniony.

W lutym 1948 roku powrócił do kraju i osiedlił się w Warszawie. Zmarł 15 marca 1967 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 86-6-3).

Awanse

• rotmistrz – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku,
• major – 3 maja 1926, ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 15. lokatą w korpusie oficerów kawalerii,
• podpułkownik – 24 grudnia 1929, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 14. lokatą w korpusie kawalerii.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5399
• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1928, 18 lutego 1939)
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
• Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)
• Medal Obrony (Wielka Brytania)

Bibliografia

• Rozkazy dzienne 1 Samodzielnej Brygady Strzelców i 1 Dywizji Grenadierów, sygn. R.27. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2017-01-14].
• 1. Pułk Ułanów Krechowieckich w Augustowie, Aneks, Dowódcy pułku w okresie postoju w Augustowie 1921–1939.
• KSIĘGA JUBILEUSZOWA druga Wydana z okazji 100-lecia I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Będzinie. pierwszeliceum.bedzin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
• Stanisław Jan Rostworowski: Nie tylko Pierwsza Brygada (1914–1918) – Z Legionami na bój. Warszawa: P. W. EGROS – Oficyna Wydawnicza, 1993, s. 133, 291. ISBN 83-85253-05-X.
• Stanisław Czerep: II Brygada Legionów Polskich. Warszawa: BELLONA, 1993, s. 127. ISBN 83-85253-05-X.
• Jarosław Szlaszyński, 1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego, Augustów-Suwałki 2015. ISBN 978-83-61494-92-8.