Kazimierz Grabowski (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Grabowski
Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1928
Sanok

Data śmierci

1 grudnia 2002

Przewodniczący Prezydium MRN w Sanoku
Okres

od wiosny 1971
do 1972

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Leszek Rychter

Następca

Wiesław Skałkowski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Srebrna Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Brązowa Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu” Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Odznaka honorowa „Zasłużonemu Działaczowi ORMO” Srebrny Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Państwowy” Odznaka Honorowa PCK IV stopnia
Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz LOK” Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Kazimierz Eugeniusz Grabowski (ur. 6 stycznia 1928 w Sanoku, zm. 1 grudnia 2002) – polski urzędnik, polityk, radny i przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Eugeniusz Grabowski urodził się 6 stycznia 1928 w Sanoku[1][2]. Był synem syn Teofila (robotnik sanockiej fabryki wagonów, zm. w czasie walk w 1944) i Albiny z domu Pietrzkiewicz (pochodząca z Długiego, zm. 1954)[2][1]. Miał dwie siostry i dwóch braci[3]. Z rodziną mieszkał przy ul. Lipińskiego[4].

U kresu II wojny światowej wspierał działania radzieckich partyzantów w rejonie Sanoka[5]. Po nadejściu frontu wschodniego od września 1944 wspomagał działania Milicji Obywatelskiej w akcjach ochronnych oraz wymierzonych tzw. bandom[4]. 21 lutego 1946 wstąpił do ORMO[6]. Od tego czasu do grudnia 1947 w szeregach tej formacji brał udział w tzw. utrwalaniu władzy ludowej, w tym podczas referendum ludowego w 1946 oraz w walkach przeciw UPA i NSZ[7]. Od 1945 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego[3]. W 1947 w Warszawie odbył Centralny Kurs ZMW i OMTUR, po którym został przewodniczącym Komitetu Powiatowego Jedności Młodzieży (był do 1948), funkcjonującym w celu zjednoczenia organizacji młodzieżowych[8]. W tym czasie był też przewodniczącym zarządu powiatowego OMTUR w Sanoku (do 1948)[9]. W 1948 wybrany na Kongres Jedności Młodzieży, a po zjednoczeniu i utworzeniu Związku Młodzieży Polskiej 22 lipca 1948 został pierwszym przewodniczącym zarządu powiatowego ZMP w Sanoku[3][10][11][12]. Później pełnił analogiczne stanowisko w Rzeszowie i w Stalowej Woli do 1950[8]. Od 1947 do 1950 był członkiem prezydium MPR Sanok, Brzozów, Stalowa Wola[5]. W 1947 przyjęty na kandydata do PPS[5]. Od 15 grudnia 1948 był członkiem i działaczem PZPR[13][1]. Po wojnie zdał maturę[14]. Od stycznia 1950 do grudnia 1951 pracował w Zarządzie Wojewódzkim ZMP w Rzeszowie na stanowisku kierownika Wydziału Młodzieży Robotniczej[8]. Następnie w 1951 powołany do czynnej służby w Wojsku Polskim i służył w Wydziale Politycznym 6 Dywizji Piechoty[8]. Służbę wojskową zakończył w kwietniu 1953 w podoficerskim stopniu sierżanta[6]. W późniejszych latach awansowany na starszego sierżanta[15].

Po odejściu z wojska został zatrudniony w Komitecie Powiatowym PZPR w Sanoku, początkowo jako zastępca kierownika Wydziału Rolnego, od lutego do czerwca 1954 był członkiem egzekutywy KP PZPR, a 5 czerwca 1954 objął posadę sekretarza ds. rolnych KP PZPR, pozostając na stanowisku do 1956[16][1]. Od lipca 1955 do lipca 1956 kształcił się w Centralnej Szkole Partyjnej PZPR, w tym czasie pełniąc funkcję sekretarza Komitetu Partyjnego[5]. Po ukończeniu szkoły był od 1956 do 1957 zastępcą kierownika Wydziału Rolnego ds. PGR w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Rzeszowie[16]. Po zawarciu małżeństwa w 1956 osiadł w Sanoku, gdzie w 1957 został kierownikiem administracyjnym warsztatów PGR[5]. Następnie został powołany na posadę członka zarządu Okręgu Związku Zawodowego Pracowników Rolnych i Leśnych w Rzeszowie (1957-1958)[16]. Po rezygnacji z tej pracy w lipcu 1958 został zatrudniony w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku[16]. Od 1970 pracował na stanowisku kierownika Wydziału Spraw Wewnętrznych Urzędu Miejskiego w Sanoku (pozostawał na tej posadzie w 1977)[17].

Przez lata był sekretarzem KZ PZPR przy Prezydium PRN w Sanoku, członkiem plenum KP PZPR w Sanoku[5]. Był członkiem komisji rewizyjnej KM PZPR w Sanoku, sekretarzem OOP przy Urzędzie Miejskim w Sanoku[5]. Od 1950 do 1964 był ławnikiem Sądu Wojewódzkiego w Rzeszowie[5]. Od 1958 do 1968 był przewodniczącym Powiatowej Komisji Kontroli Partyjnej[17]. Od 1965 był sekretarzem Społecznego Komitetu ORMO w Sanoku, zasiadał też w Wojewódzkim Sztabie ORMO w Krośnie[6]. Od 1965 był zastępcą przewodniczącego Kolegium do Spraw Wykroczeń[18], a w listopadzie 1976 przewodniczącym KSW[19][5]. Był zastępcą przewodniczącego miejskiego zarządu Związku Ochotniczej Straży Pożarnej w Sanoku[20]. Działał też w innych organizacjach społecznych[20]. W 1976 został przewodniczącym Kolegium Karno-Administracyjnego w Sanoku[21][22]. Od lipca 1977 należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[15]. Latem 1979 objął funkcję przewodniczącego komisji historycznej w kole ZBoWiD w Sanoku[23], a zrezygnował z tej posady w 1981[24].

Pełnił mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku: wybrany w 1961 (został przewodniczącym Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej), w 1965[25], w 1978 (zasiadł w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego), w 1965 (zasiadł w Komisji Mandatowej), w 1972 Rady Miejskiego Powiatu Sanockiego[26]. Był członkiem i do 1972 przewodniczącym Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku[5][27]. Wiosną 1971 został przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Sanoku zastępując Leszka Rychtera[28].

Jego żoną od 1956 była Helena Grabowska z domu Potoczek (1925-2008), nauczycielka i także działaczka partyjna w Sanoku[5]. Mieli synów Wiesława i Andrzeja[20]. Kazimierz i Helena Grabowscy zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[29][30].

Grobowiec Kazimierza i Heleny Grabowskich

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Helena Grabowska. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych b. PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-12-30].
  2. a b Deklaracje ↓, s. 1, 3.
  3. a b c Deklaracje ↓, s. 7.
  4. a b Deklaracje ↓, s. 3.
  5. a b c d e f g h i j k Deklaracje ↓, s. 8.
  6. a b c Deklaracje ↓, s. 3, 8, 11.
  7. Deklaracje ↓, s. 1, 3, 8, 12.
  8. a b c d Deklaracje ↓, s. 7, 11.
  9. Deklaracje ↓, s. 7, 8.
  10. III. Realizacja 3-letniego planu odbudowy. Zjednoczenie organizacji młodzieżowych. W: Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. T. II. Rzeszów: Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie, 1966, s. 221.
  11. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. Kształtowanie się lokalnych struktur polityczno-administracyjnych w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 767.
  12. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. W dobie stalinowskiego terroru w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 767.
  13. Deklaracje ↓, s. 1, 3, 8.
  14. Deklaracje ↓, s. 3, 7.
  15. a b Deklaracje ↓, s. 1.
  16. a b c d Deklaracje ↓, s. 8, 11.
  17. a b Deklaracje ↓, s. 1, 8.
  18. Stachowicz 2008 ↓, s. 229, 233, 234, 248.
  19. K. G.. Nowy skład Kolegium ds. Wykroczeń. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (71), s. 3, 15-31 stycznia 1977. 
  20. a b c Deklaracje ↓, s. 9.
  21. Ważne dla mieszkańców Sanoka. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 1 (94), s. 6, 1-10 stycznia 1978. 
  22. Stachowicz 2008 ↓, s. 250.
  23. ZBoWiD 1986 ↓, s. 266.
  24. ZBoWiD 1986 ↓, s. 294.
  25. Obwieszczenie o wynikach wyborów do rad narodowych w województwie rzeszowskim. „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie”. Nr 7, s. 110, 30 czerwca 1965. 
  26. Stachowicz 2008 ↓.
  27. Stachowicz 2008 ↓, s. 195, 213, 238.
  28. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 795.
  29. Kazimierz Grabowski. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-12-30].
  30. Helena Grabowska. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-12-30].
  31. a b c d e Deklaracje ↓, s. 1, 3, 9, 10.
  32. Deklaracje ↓, s. 1, 3, 10.
  33. a b c d e Deklaracje ↓, s. 3, 9, 10.
  34. a b c d e f Deklaracje ↓, s. 10.
  35. W 36 rocznicę powstania Polski Ludowej. Uroczysta sesja MRN i MK FJN. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 21 (186), s. 2, 20-31 lipca 1980. 
  36. Wspólna sesja MK FJN i MRN w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15 (84), s. 2, 1-15 sierpnia 1977. 
  37. Stachowicz 2008 ↓, s. 254.
  38. Deklaracje ↓, s. 3, 9.
  39. Wspólne plenum KM PZPR i MK FJN w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 33 (126), s. 2, 20-30 listopada 1978. 
  40. ZBoWiD 1986 ↓, s. 276.
  41. Deklaracje ↓, s. 1, 9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 1-335.
  • Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków zwyczajnych G Grabowski-Guzek 1963-1982, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 62). s. 1-200.
  • Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 131-320, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.