Kenyon Martin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kenyon Martin
Ilustracja
silny skrzydłowy
Pseudonim

K-Mart

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1977
Saginaw

Wzrost

206 cm

Masa ciała

103 kg

Kariera
Aktywność

2000–2015

Szkoła średnia

Bryan Adams (Dallas, Teksas)

College

Cincinnati (1996–2000)

Draft

2000, numer: 1
New Jersey Nets

Kenyon Lee Martin (ur. 30 grudnia 1977 roku w Saginaw) – amerykański koszykarz grający na pozycji silnego skrzydłowego.

Kariera w NBA[edytuj | edytuj kod]

Został wybrany z numerem 1 przez New Jersey Nets w drafcie w 2000. W pierwszym sezonie gry na zawodowych parkietach rozegrał 68 spotkań, wszystkie w pierwszym składzie. Średnio zdobywał 12 punktów w meczu i zbierał 7,4 piłek. Został wybrany do najlepszej piątki debiutantów sezonu. Zajął też drugie miejsce w głosowaniu na debiutanta roku[1].

Kolejny rok to 73 mecze, ponownie wszystkie w pierwszej piątce. Martin poprawił zdobycze punktowe (14,9), jednak zbierał mniej piłek (5,3). Zespół New Jersey Nets z Martinem, Jasonem Kiddem czy Richardem Jeffersonem dotarł do finału NBA. Zespół Martina przegrał z Los Angeles Lakers. W trzecim sezonie Kenyon Martin ponownie wszystkie mecze rozpoczynał na parkiecie i zanotował najlepsze statystyki w dotychczasowej karierze. Zdobywał 16,7 punktów w meczu i miał 8,3 zbiórek. Zespół ponownie awansował do finału ligi, i znów przegrał. Tym razem z San Antonio Spurs. W sezonie 2003-2004 Martin zdobywał 16,7 punktów i miał ponad 9 zbiórek. Pozwoliło to na powołanie do drużyny wschodu w meczu gwiazd. Zdobył w nim 17 punktów, ale wschód przegrał 132-136. Na sezon 2004-2005 Martin przeszedł do Denver Nuggets. W pierwszym sezonie gry w nowej drużynie zdobywał 15,5 punktów w meczu. W następnym sezonie Martin zaliczał niecałe 13 punktów. Sezon 2006-2007 to tylko dwa rozegrane mecze i bardzo poważna kontuzja, która wykluczyła go z całego sezonu.

W lipcu 2015 ogłosił zakończenie kariery sportowej[2].

Finał NBA w 2002[edytuj | edytuj kod]

New Jersey Nets z Martinem w składzie w pierwszej rundzie playoff pokonali Indianę Pacers 3:2. W półfinale konferencji wyższość Nets uznali Charlotte Hornets. W finale wschodu zespół Martina pokonał Boston Celtics 4:2. W finale ligi New Jersey Nets zmierzyli się z Los Angeles Lakers. W pierwszym meczu finałów rozegranym w hali Staples Center gospodarze wygrali 99:94. Martin trafił 7 rzutów z gry w tym jeden za trzy. Zdobył 21 punktów. Bohaterem meczu został Shaquille O’Neal, który zaliczył 36 punktów. W drugim meczu w Los Angeles Nets przegrali 83-106. Martin trafił 2 z 8 oddanych rzutów. Trzeci mecz finałów odbył się w New Jersey. Po remisowych trzech kwartach ostatnią część meczu trzema punktami wygrała drużyna Los Angeles Lakers. Martin zdobył 26 punktów, jednak po stronie rywali duet Kobe Bryant, Shaquille O’Neal łącznie uzyskał 71 punktów. Mecz numer 4 to kolejna porażka gospodarzy, 107-113. Martin był najlepszym zawodnikiem ekipy. Zdobył 35 punktów, zebrał 11 piłek. Zespół Los Angeles Lakers zdobył tytuł mistrza NBA.

Finał NBA w roku 2003[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej rundzie drużyna Martina wyeliminowała Milwaukee Bucks. W półfinale przyszedł czas na rewanż za ubiegłoroczny finał konferencji. Nets ponownie pokonali Boston Celtics. W finale Konferencji Wschodniej Nets uporali się w stosunku 4:0 z Detroit Pistons. W finale ligi przyszło mierzyć się z San Antonio Spurs. Podobnie jak w zeszłym roku, finał rozpoczynał się na wyjeździe. Spurs zwyciężyli 101:89. Martin zdobył 21 punktów i 12 zbiórek. W rewanżu Nets wygrali 87:85. Martin zdobył 14 punktów. W meczu numer 3, odbywającym się w Continental Airlines Arena, Martin był najlepszym strzelcem swojej drużyny z dorobkiem 21 punktów. Zespół przegrał jednak 79:84. W czwartym meczu doszło do wyrównania stanu rywalizacji. Jednym punktem lepsi okazali się gospodarze ze wschodu. W meczu numer 5, przed własną publicznością Nets ulegli 83:93 drużynie Ostróg. W meczu numer 6, Spurs pokonali drużynę Martina jedenastoma punktami i zostali mistrzami NBA.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Martin podczas rzutu, przeciw Dirkowi Nowitzkiemu (2009).
Martin w barwach Knicks (pośrodku). Po prawej Carmelo Anthony(23.11.2013).

Na podstawie[3], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
NBA
Reprezentacja

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2000/01 New Jersey 68 68 33,4 44,5% 9,1% 63,0% 7,4 1,9 1,1 1,7 12,0
2001/02 New Jersey 73 73 34,3 46,3% 22,4% 67,8% 5,3 2,6 1,2 1,7 14,9
2002/03 New Jersey 77 77 34,1 47,0% 20,9% 65,3% 8,3 2,4 1,3 0,9 16,7
2003/04 New Jersey 65 62 34,6 48,8% 28,0% 68,4% 9,5 2,5 1,5 1,3 16,7
2004/05 Denver 70 67 32,5 49,0% 0,0% 64,6% 7,3 2,4 1,4 1,1 15,5
2005/06 Denver 56 49 27,6 49,5% 22,7% 71,2% 6,3 1,4 0,8 0,9 12,9
2006/07 Denver 2 2 31,5 50,0% 0,0% 25,0% 10,0 0,5 0,0 0,0 9,5
2007/08 Denver 71 71 30,4 53,8% 18,2% 58,0% 6,5 1,3 1,2 1,2 12,4
2008/09 Denver 66 66 32,0 49,1% 36,8% 60,4% 6,0 2,0 1,5 1,1 11,7
2009/10 Denver 58 58 34,2 45,6% 27,6% 55,7% 9,4 1,9 1,2 1,1 11,5
2010/11 Denver 48 48 25,7 51,1% 22,2% 58,3% 6,2 2,3 0,9 0,7 8,6
2011/12 L.A. Clippers 42 0 22,4 44,1% 23,1% 37,0% 4,3 0,4 1,0 1,0 5,2
2012/13 New York 18 11 23,9 60,2% 42,5% 5,3 0,4 0,9 0,9 7,2
2013/14 New York 32 15 19,8 51,2% 0,0% 57,9% 4,2 1,6 0,8 0,8 4,3
2014/15 Milwaukee 11 0 9,5 40,9% 100% 1,7 0,5 0,5 0,5 1,8
Razem 757 667 30,6 48,3% 23,4% 62,9% 6,8 1,9 1,2 1,1 12,3

Play-offy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2002 New Jersey 20 20 37,5 42,4% 22,2% 69,1% 5,8 2,9 1,2 1,3 16,8
2003 New Jersey 20 20 38,9 45,3% 9,1% 69,3% 9,4 2,9 1,5 1,6 18,9
2004 New Jersey 11 11 37,2 53,3% 0,0% 75,0% 11,0 1,1 1,2 1,3 19,1
2005 Denver 5 5 32,8 46,6% 0,0% 61,5% 5,6 1,2 1,0 1,0 12,4
2006 Denver 2 0 17,5 30,8% 50,0% 4,5 0,5 2,0 1,0 4,5
2008 Denver 4 4 29,5 44,1% 62,5% 6,3 1,3 1,0 0,5 8,8
2009 Denver 16 16 33,6 49,7% 20,0% 65,7% 5,9 2,1 1,1 0,9 10,9
2010 Denver 6 6 34,2 48,0% 0,0% 63,2% 8,3 1,3 1,5 1,2 10,0
2011 Denver 5 5 29,6 48,0% 61,1% 7,8 1,6 0,4 0,4 11,8
2012 L.A. Clippers 11 0 17,5 52,4% 62,5% 3,2 0,3 0,4 1,7 4,5
2013 New York 12 1 21,1 58,0% 55,0% 4,5 0,9 0,8 1,4 5,8
Razem 112 88 32,0 47,0% 12,9% 67,9% 6,8 1,8 1,1 1,2 12,9

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 2000-01 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
  2. Marc J. Spears: Kenyon Martin: I'm retiring from professional basketball. sports.yahoo.com. [dostęp 2016-02-03]. (ang.).
  3. Kenyon Martin – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
  4. John R. Wooden Award. woodenaward.com. [dostęp 2023-01-20]. (ang.).
  5. Naismith Men’s College Player of the Year Trophy Winners. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
  6. Sporting News Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
  7. NCAA College Basketball AP Player of the Year Award Winners. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
  8. NABC Player of the Year Awards. nabc.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  9. Adolph F. Rupp Trophies – Previous Winners. spysport.org. [dostęp 2023-01-23]. (ang.).
  10. USBWA Player of the Year Winners. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
  11. Conference USA Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-28]. (ang.).
  12. NABC Defensive Player of the Year. nabc.com. [dostęp 2023-01-28]. (ang.).
  13. Year-by-year NBA All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2023-01-21]. (ang.).
  14. MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 2003. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  15. USA All-Tieme Men's Roster. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]