Krzysztof Gaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Gaj
pułkownik rezerwy pułkownik rezerwy
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1963
Puck

Przebieg służby
Lata służby

• (1982–2011)[1]
• (2015–2016)[2][3]
• (2018–2021)[4]

Siły zbrojne

Siły Zbrojne LWP
Siły Zbrojne RP

Jednostki

WSOWP
17 pułk zmechanizowany
17 BZ
• dowództwo Wojsk Lądowych
• Sztab Generalny WP
• 12 Dywizja Zmechanizowana

Stanowiska

• dowódca plutonu czołgów
• dowódca kompanii czołgów
• oficer mobilizacyjny w BZ
• staż w brytyjskiej Armii Terytorialnej
• specjalista Dowództwa Wojsk Lądowych
• starszy specjalista Dowództwa Wojsk Lądowych
• szef Zarządu P-1 SG WP

Późniejsza praca

• wykładowca na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej
• ekspert w Narodowym Centrum Studiów Strategicznych
• doradca ds. Obronności w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (2018–2021)

Odznaczenia
Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
dr Krzysztof Gaj
Ilustracja
Rektorat Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach
doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia wojskowa
Alma Mater

Akademii Obrony Narodowej
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Doktorat

2010
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Krzysztof M. Gaj (ur. 5 lipca 1963 w Pucku)[5] – oficer Wojska Polskiego; historyk wojskowości; pułkownik doktor nauk humanistycznych o specjalności historia wojskowa, szef Zarządu Organizacji i Uzupełnień Sztabu Generalnego WP (2015–2016), doradca ds. obronności w kancelarii Prezesa Rady Ministrów (2018–2021).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Gaj urodził się 5 lipca 1963 w Pucku.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu (1986)[6]. Ukończył wyższy kurs doskonalenia oficerów w Poznaniu o specjalności dowódca batalionu czołgów (1992). Absolwent Akademii Obrony Narodowej (2008 – studia magisterskie na kierunku Bezpieczeństwo Narodowe, 2009 – studia podyplomowe w AON na kierunku Międzynarodowe Stosunki Wojskowe). W 1999 odbył staż w brytyjskiej Armii Terytorialnej[5]. W 2011 uzyskał stopień doktora[7] nauk humanistycznych w zakresie historii na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach[8][6][9].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1982 podjął studia wojskowe jako podchorąży Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu, które ukończył w 1986. W sierpniu tego roku był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika[5]. W tym samym roku został skierowany do Międzyrzecza, gdzie w latach 1986–1996 pełnił służbę wojskową w 17 pułku zmechanizowanym 4 Dywizji Zmechanizowanej na stanowiskach: dowódcy plutonu i kompanii czołgów, a następnie szefa sztabu – zastępcy dowódcy batalionu czołgów[8][5]. W latach 1996–2005 zajmował stanowiska sztabowe w pionie mobilizacyjnym, operacyjnym i uzupełnieniowym w 17 Wielkopolskiej Brygadzie Zmechanizowanej w składzie 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej[10]. Od 2005 roku służył w Dowództwie Wojsk Lądowych[6] zajmując stanowiska specjalisty w Oddziale Organizacyjnym, potem starszego specjalisty w Oddziale Szkolenia Dowództw[8]. 30 września 2011 po 29 latach służby wojskowej w stopniu podpułkownika został przeniesiony do rezerwy[6].

Praca po zakończeniu służby[edytuj | edytuj kod]

W 2011, po zakończeniu zawodowej służby wojskowej, był m.in. wykładowcą na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej. Od 2013 był ekspertem w Narodowym Centrum Studiów Strategicznych, które było kierowane przez Jacka Kotasa[11]. W 2014 Gaj opisał władze ukraińskie jako „faszystowskie”, co wywołało kontrowersję[12]. Pułkownik także wyraził podziw dla prezydenta Władimira Putina, popierając zajęcie przez niego Krymu[13] wskazywał[14][15]:

Nie jestem rusofilem, ale w tym miejscu doskonale rozumiem Putina - to są faszyści. I Putin ma w zupełności rację - z nimi trzeba walczyć, bo Europę z ich przyczyny ogarnie pożoga. To jakiś okrutny chichot historii, że ja przyznaję rację Putinowi i Rosjanom – ale w tej sytuacji nie widzę innego wyjścia.

Powrót do czynnej służby, rezerwa kadrowa[edytuj | edytuj kod]

W 2015 został doradcą ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza ds. obrony terytorialnej (OT). W tym czasie opracował koncepcję rozwoju Sił Zbrojnych RP, w tym odbudowy OT[10]. 28 grudnia 2015 powrócił do czynnej służby wojskowej. Został awansowany przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza do stopnia pułkownika[10]. 4 stycznia 2016 objął stanowisko szefa Zarządu Organizacji i Uzupełnień Sztabu Generalnego WP[16] przyjmując obowiązki od gen. bryg. Krzysztofa Domżalskiego[17]. Od początku służby w Sztabie Generalnym WP otrzymał zadanie stworzenia koncepcji Wojsk Obrony Terytorialnej[16]. 10 lutego 2016 w siedzibie MON był współorganizatorem narady na temat współpracy Gwardii Narodowej stanu Illinois z Ministerstwem Obrony Narodowej przy tworzeniu w naszym kraju Obrony Terytorialnej[a]. 14 maja 2016 w Sandomierzu na Zamku Kazimierzowskim wręczył odznaczenia podczas uroczystości z okazji 60-lecia utworzenia Wojskowej Komendy Uzupełnień w Sandomierzu[19]. 28 września 2016 został przeniesiony do rezerwy kadrowej[20] w związku z ujawnieniem jego antysemickich i antyukraińskich wypowiedzi[21].

Afera mailowa, rezerwa kadrowa, śledztwo[edytuj | edytuj kod]

Od 2018 był doradcą w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów[22]. W 2021 pojawiły się informacje o jego powiązaniach t.zw. aferą mailową[23]. 23 czerwca 2021 został przeniesiony do rezerwy kadrowej 12 Dywizji Zmechanizowanej[b]. W sprawie wycieku rozpoczęła śledztwo Prokuratura okręgowa w Warszawie. Działania podjęły też służby: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Służba Kontrwywiadu Wojskowego[11]. 17 czerwca 2022 Służba Kontrwywiadu Wojskowego podjęła decyzję o odebraniu pułkownikowi poświadczenia bezpieczeństwa odnośnie dostępu do tajemnic państwa (przez trzy lata doradzał w sprawach wojska szefowi kancelarii premiera Michałowi Dworczykowi)[24]. W sprawie afery mejlowej 1 marca 2023 na konferencji prasowej posłowie Cezary Tomczyk i Adam Szłapka przekazali, że 22 lutego 2023 Prokuratura Okręgowa w Warszawie wskazała pismo, które mówi o prowadzeniu śledztwa w sprawie „ujawnienia przez funkcjonariusza publicznego – doradcy ds. obronności w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów informacji niejawnych poprzez przesłanie ich do Szefa Kancelarii Premiera Michała Dworczyka za pomocą niezabezpieczonych środków komunikacji majlowej danych zawierającej informację ‘zastrzeżone’, ‘tajne’, 'ściśle tajne'”[25].

Awanse[17][26][edytuj | edytuj kod]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W ponad 30-letniej służbie wojskowej był między innymi odznaczony[26]:

i inne

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem książek naukowych z dziedziny historii wojskowości o polskich wojskach pancernych[8].

  • Krzysztof M. Gaj: 10 Brygada Kawalerii w 1939 roku. Organizacja wojenna wielkiej jednostki motorowej. Oświęcim: Wydawnictwo NapoleonV, 2013. ISBN 978-83-7889-066-9.
  • Krzysztof M. Gaj: Czołg T-55AM i pochodne (T-55AD-1M, T-55AD-2M, T-55AMS). Warszawa: Wydawnictwo Sowa, 2013, ISBN 978-83-936039-3-0.
  • Krzysztof M. Gaj: Czołg rozpoznawczy TK-S. Warszawa: Wydawnictwo Sowa, 2013, ISBN 978-83-936039-6-1.
  • Krzysztof M. Gaj: Polska broń pancerna w 1939 roku – organizacja wojenna i pokojowa jednostek. Oświęcim: NapoleonV, 2014. ISBN 978-83-7889-122-2.
  • Krzysztof M. Gaj: 1. Dywizja Pancerna (organizacja Wielkiej Jednostki pancernej PSZ na Zachodzie – sierpień 1944 r.). Oświęcim: Wydawnictwo NapoleonV, 2015, ISBN 978-83-7889-283-0.
  • Krzysztof M. Gaj: 16. Brygada Pancerna (studium organizacji brygady pancernej – myśl organizacyjno-etatowa wschodu i zachodu w okresie II-VII 1945 r.). Oświęcim: Wydawnictwo NapoleonV, 2019. ISBN 978-83-7889-958-7.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W rozmowach uczestniczyli przedstawiciele Ambasady Stanów Zjednoczonych płk Warren Barlow, mjr Matthew Garrison i Jarosław Brożyna, stronę polską reprezentowali m.in.: pełnomocnik MON ds. tworzenia Obrony Terytorialnej kraju Grzegorz Kwaśniak, szef Zarządu Organizacji i Uzupełnień Sztabu Generalnego WP płk Krzysztof Gaj oraz przedstawiciel Biura ds. Proobronnych Waldemar Zubek[18].
  2. Powodem było ujawnienie korespondencji, jaką prowadził pułkownik z sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Michałem Dworczykiem, po włamaniu na prywatną skrzynkę ministra Dworczyka[22][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 30 września 2011 zakończył służbę wojskową i został przeniesiony do rezerwy.
  2. 28 grudnia 2015 powrócił do czynnej służby wojskowej.
  3. 28 września 2016 został przeniesiony do rezerwy kadrowej.
  4. 23 czerwca 2021 został przeniesiony do rezerwy kadrowej 12 Dywizji Zmechanizowanej.
  5. a b c d Jasiński 2016 ↓, s. 213.
  6. a b c d Gaj 2014 ↓, s. okładka.
  7. Wykaz danych w 2011 roku stopni doktora. sip.lex.pl. [dostęp 2023-02-02].
  8. a b c d Narodowe Centrum Studiów Strategicznych ↓.
  9. Jasiński 2016 ↓, s. 213–214.
  10. a b c Jasiński 2016 ↓, s. 214.
  11. a b c d Pokłosie afery e-mailowej. Pułkownik Gaj już nie doradza Dworczykowi. onet.pl. [dostęp 2023-02-03].
  12. Poland: Conviction of a journalist for revealing that a government aide defended Ukraine invasion is “absurd and scandalous”, says RSF | RSF [online], rsf.org [dostęp 2022-06-28] (ang.).
  13. Afera mailowa. Minister zawinił, pułkownika odstrzelili. wyborcza.pl. [dostęp 2023-02-02].
  14. Kumple Macierewicza: agent, lobbysta i fan Putina. Dlaczego PiS to toleruje?. fakt.pl. [dostęp 2023-02-03].
  15. Szef obrony terytorialnej w sztabie generalnym antyukraińskim trollem i antysemitą. maidan.org.ua. [dostęp 2023-02-03].
  16. a b Dziennik Zbrojny ↓.
  17. a b Jasiński 2016 ↓, s. 212.
  18. Jasiński 2017 ↓, s. 28.
  19. Jasiński 2017 ↓, s. 98.
  20. Zmiana w Sztabie Generalnym. Płk Krzysztof Gaj przeniesiony do rezerwy kadrowej [online], defence24.pl, 4 października 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-10-08].
  21. Anna Gielewska, Powrót pułkownika, który rozumiał Putina. Krzysztof Gaj w Kancelarii Premiera [online], Wprost, 31 stycznia 2019 [dostęp 2021-04-06] (pol.).
  22. a b Płk Krzysztof Gaj w rezerwie kadrowej szczecińskiej dywizji. defence24.pl. [dostęp 2023-02-02].
  23. Pierwsze efekty afery mailowej? Pułkownik stracił posadę doradcy w Kancelarii Premiera [online], naTemat.pl [dostęp 2022-06-28] (pol.).
  24. Afera mailowa: Były doradca Dworczyka stracił dostęp do tajemnic państwowych. rp.pl. [dostęp 2023-02-02].
  25. „Ludzie Ziobry odbezpieczyli granat”. Co oznacza śledztwo ws. ujawnienia danych NATO?. wyborcza.pl. [dostęp 2023-02-02].
  26. a b https://www.wojsko-polskie.pl/sgwp/ Teczka personalna SG WP/TP/67/2016 płk Krzysztofa Gaja.
  27. Pułkownik Krzysztof Gaj otrzymał Odznakę Pamiątkową WKU za zaangażowanie w przekazywaniu i krzewieniu idei patriotycznych. to.com.pl. [dostęp 2023-02-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]