Marek Hawełko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Hawełko
Ilustracja
Marek Hawełko, 1988
Data urodzenia

10 sierpnia 1959

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1984)

Ranking FIDE

2380

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

Marek Hawełko (ur. 10 sierpnia 1959) – polski szachista, mistrz międzynarodowy od 1984 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

W 1978 r. zdobył w Bolesławcu tytuł mistrza Polski juniorów do 20 lat. W latach 1979–1989 sześciokrotnie uczestniczył w finałach indywidualnych mistrzostw Polski, w 1986 r. w Bytomiu zdobywając medal złoty, a w 1987 r. we Wrocławiu – brązowy. W barwach klubu "Avia" Świdnik zdobył cztery medale drużynowych mistrzostw Polski: złoty (1982), dwa srebrne (1979, 1980) oraz brązowy (1981). Był również brązowym medalistą drużynowych mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych (1977). W 1984 r. zwyciężył w międzynarodowym turnieju w Rzeszowie[1].

Reprezentował Polskę na dwóch olimpiadach szachowych w 1986 i 1988 r., na których rozegrał ogółem 23 partie[2].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1986 r., z wynikiem 2480 punktów zajmował wówczas 1. miejsce wśród polskich szachistów[3]. Od 1996 r. nie występuje w turniejach klasyfikowanych do szachowego rankingu ELO[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Szachy" 1/1985, str. 22
  2. OlimpBase. [dostęp 2009-02-13].
  3. FIDE rating history :: Hawelko, Marek
  4. benoni.de/schach/elo: Hawelko, Marek. [dostęp 2009-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]