Grzegorz Gajewski (szachista)
 Grzegorz Gajewski, Bydgoszcz 2021 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Tytuł szachowy |
arcymistrz (2006) |
| Ranking FIDE |
2589 (01.06.2022) |
| Ranking krajowy FIDE |
8[1] |
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |              | 8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Grzegorz Gajewski (ur. 19 lipca 1985 w Skierniewicach) – polski szachista, arcymistrz od 2006 roku.
Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]
W szachy gra od siódmego roku życia. Wychowanek klubu Piątka Skierniewice i trenera Bogusława Bodera. Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Polski juniorów w różnych kategoriach wiekowych. W 1995 r. zdobył brązowy medal w kategorii do 10 lat. Dwa lata później sięgnął po srebrny medal w grupie do 12 lat. Pierwszy złoty medal zdobył w 2003 r., zostając w Krynicy mistrzem Polski do 18 lat. Trzykrotnie startował w finałach do 20 lat, najlepszy wynik notując w 2002 r. w Trzebini, gdzie zajął IV miejsce. Jest również trzykrotnym mistrzem kraju juniorów w szachach szybkich oraz dwukrotnym - w błyskawicznych.
Na przełomie 2000 i 2001 r. wygrał międzynarodowy turniej juniorów w Hallsbergu. W miejscowości tej wystartował również dwa lata później, dzieląc II-IV miejsce. W 2001 r. zadebiutował w Warszawie w finale indywidualnych mistrzostw Polski seniorów. W memoriale Akiby Rubinsteina w 2005 r. podzielił I-III m. (wspólnie z Pawłem Czarnotą i Marcinem Dziubą). Wyjątkowo udany był dla niego rok 2006. Najpierw zajął II m. w otwartym turnieju w Litomyšlu oraz po raz drugi wystąpił w finale mistrzostw Polski seniorów, zajmując w Krakowie IX miejsce. Następnie zdobył dwie normy arcymistrzowskie w turniejach otwartych w Rhône (III m.)[2] oraz w Pardubicach, gdzie osiągnął życiowy sukces zajmując IV m. w bardzo silnej stawce zawodników[3]. Wywalczył również brązowy medal na rozegranych w Warszawie mistrzostwach Europy w szachach szybkich[4]. W 2007 r. podzielił I m. (wspólnie z m.in. Iliją Balinowem, Radosławem Jedynakiem i Imre Herą) w turnieju w Oberwart[5]. W 2008 r. zwyciężył w rozegranym w Krakowie turnieju Cracovia (edycja 2008/09). W 2009 r. podzielił I m. (wspólnie ze Zdenko Kožulem) w Rijece, natomiast w 2010 r. zwyciężył (wspólnie z m.in. Davidem Berczesem) w Sautron. W 2011 r. odniósł samodzielne zwycięstwa w Cappelle-la-Grande[6] oraz w Zagrzebiu[7]. W 2012 r. podzielił I m. (wspólnie z m.in. Emilio Cordovą i Kevinem Spraggettem) w Barcelonie[8]. W 2013 r. w Chorzowie zdobył pierwszy w karierze – srebrny – medal indywidualnych mistrzostw Polski, sukces ten powtarzając w 2014 r. w Warszawie. Również w 2014 r. zdobył, we Wrocławiu, brązowy medal mistrzostw Europy w szachach szybkich[9]. W 2015 r. w Poznaniu zdobył pierwszy w karierze tytuł indywidualnego mistrza Polski.
Wielokrotnie reprezentował Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.:
- dwukrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2008, 2014)[10],
- trzykrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2007, 2009, 2013); medalista: indywidualnie – srebrny (2007 – na III szachownicy)[11],
- na olimpiadzie szachowej juniorów do 16 lat (w roku 1999)[12],
- na drużynowych mistrzostwach Europy juniorów do 18 lat (w roku 2003); medalista: wspólnie z drużyną – srebrny (2003)[13].
Jest sześciokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw Polski: dwukrotnie złotym (2011, 2012), dwukrotnie srebrnym (2006, 2008) oraz dwukrotnie brązowym (2003, 2007).
Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2014 r., z wynikiem 2659 punktów zajmował wówczas 86. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 2. miejsce (za Radosławem Wojtaszkiem) wśród polskich szachistów[14][15].
W lipcu 2007 r. podczas turnieju w Pardubicach, Grzegorz Gajewski zastosował gambitową nowość 10... d5!? w partii hiszpańskiej[16], która pozwoliła mu odnieść efektowne zwycięstwo nad Wiktorem Kuzniecowem, a następnie została określona przez magazyn ChessBase „nowinką 2007 roku”[17]. Wariant, nazwany gambitem Gajewskiego, szybko stał się popularny i w tym samym roku zastosowali go m.in. Magnus Carlsen, Laurent Fressinet, Radosław Wojtaszek czy Kamil Mitoń.
W 2008 r. był jednym z założycieli szachowego czasopisma „Mat”[18]. W 2014 r. znalazł się w zespole Viswanathana Ananda podczas rozegranego w Soczi meczu o mistrzostwo świata z Magnusem Carlsenem[19].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Period: June 2022. Rank Poland. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Open International du Rhône 2006. [dostęp 2008-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-28)].
- ↑ Czech Open Pardubice 2006
- ↑ Mistrzostwa Europy w szachach szybkich 2006 - wyniki końcowe. [dostęp 2007-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-06)].
- ↑ Open Oberwart 2007 Turnier A
- ↑ 27e Open International de Cappelle-la-Grande Grille de résultats. [dostęp 2011-03-05]. (fr.).
- ↑ Zagreb Open 2011 A-tournament International Chess Tournament
- ↑ XIV Open Int. de Sants 2012 - Clasificación Final
- ↑ European Rapid Chess Championship 2014: Jan-Krzysztof Duda is the winner
- ↑ OlimpBase
- ↑ OlimpBase
- ↑ OlimpBase. [dostęp 2013-11-25].
- ↑ OlimpBase. [dostęp 2013-11-25].
- ↑ Top lists records: Gajewski, Grzegorz
- ↑ Rating Progress Chart: Gajewski, Grzegorz
- ↑ Attacking the Spanish, The Schliemann, Gajewski Variation and the Marshall Attack by Sabino Brunello. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)].
- ↑ A new Marshall gambit
- ↑ Czasopismo szachowe MAT | O redakcji. [dostęp 2018-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-23)].
- ↑ WCh Sochi: personalities, players and seconds
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Gajewski – wybrane partie szachowe (ang.)
- Grzegorz Gajewski – profil na stronie FIDE (ang.)
- Opening Surveys in ChessBase Magazine 122 (ang.)