Nakajima B5N

Nakajima B5N
(Dane wersji B5N1 / B5N2)

Nakajima B5N2
Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Nakajima Aichi Takei Denki K.K. Dai-Juichi Kaigun Kokusho
Typ	pokładowy samolot torpedowo-bombowy
Załoga	3
Historia
Data oblotu	styczeń 1937
Lata produkcji	1937 - 1943
Wycofanie ze służby	1945
Liczba egz.	około 1150
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem Nakajima Hikari 2 lub silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy, chłodzony powietrzem Nakajima NK1A Sakae 11
Moc	B5N1: startowa: 840 KM trwała: 800 KM B5N2: startowa 940 KM trwała 970 KM
Wymiary
Rozpiętość	15,518 m
Długość	10,30 m
Wysokość	3,70 m / 3,60 m
Powierzchnia nośna	37,69 m²
Masa
Własna	2099 kg / 2279 kg
Startowa	normalna: 3700 kg / 3800 kg maksymalna: 4015 kg / 4130 kg
Osiągi
Prędkość maks.	350 km/h na 2380 m / 380 km/h na 3600 m
Prędkość przelotowa	256 km/h na 2000 m
Prędkość wznoszenia	czas wznoszenia na 3000 m: 7 nim 50 s / 7 min 40 s
Pułap	7400 m / 8260 m
Zasięg	1220 km (maks. 2150 km) / 1280 km (maks. 2280 km)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 km wz. 92 kal. 7,7 mm bomby lub torpeda o masie do 800 kg
Użytkownicy
Japonia
Rzuty

Nakajima B5N (jap. 中島 B5N Nakajima B5N) – trzymiejscowy pokładowy samolot torpedowo-bombowy konstrukcji japońskiej z okresu drugiej wojny światowej. Alianci nadali mu nazwę kodową Kate.

W parze z torpedą lotniczą typu 91 cechowały go duża prędkość i wysokość zrzutu, co zwiększało bezpieczeństwo samolotu oraz załogi w trakcie ataku, a także wydłużało czas lotu torpedy, skracając tym samym podwodną część jej drogi do celu. W konsekwencji zmniejszało to do minimum czas na reakcję celu i jego szanse na wymanewrowanie torpedy.

Historia

Nakajima B5N2 Model 12 Kate nad Hickam Field, 7 grudnia 1941

Rozbity Nakajima B5N2 Kate z lotniskowca „Shōkaku”, po awaryjnym lądowaniu na rafie koralowej

Zamówienie na ten samolot pokładowy złożono w 1935 roku. Opracowywana konstrukcja zastąpiła używane wcześniej w marynarce japońskiej pokładowe samoloty bombowe, budowane w układzie dwupłata. Projekt otrzymał nazwę Typ K.

Prototyp samolotu, oblatany w styczniu 1937 roku, nosił oznaczenie B5N (B-5N1 - odmiana bombowa, B-5N2 - torpedowa). Zamontowano w nim hydrauliczny mechanizm składania końcówek płata. Sprawiał on jednak problemy i zrezygnowano z niego na rzecz mechanizmu ręcznego.

Pierwsze samoloty seryjne, pod nazwą Samolot Pokładowy Torpedowo-Bombowy Wzór 98 Model 11, wysłano do Chin, gdzie sprawdzano ich przydatność w warunkach bojowych. W grudniu 1939 powstała wersja B5N2 Model 12 z nowym silnikiem o mniejszej średnicy i większej mocy.

Do 1941 samolot budowano w firmie macierzystej. W następnych latach, do 1943, kontynuowano produkcję w zakładach Aichi Takei Denki K.K. i Dai-Juichi Kaigun Kokusho. Łącznie zbudowano 1150 egzemplarzy tego samolotu, w tym także 30 sztuk wersji szkolnej B5N1-K. W zakładach Nakajima wyprodukowano 669 samolotów. Do końca wojny maszyny tego typu służyły w szkołach lotniczych, wykorzystywano je również do ataków kamikaze.

Samolot był uzbrojony w pojedynczy karabin maszynowy wz. 92 kalibru 7,7 milimetra w tylnej kabinie, niektóre modele miały po jednym karabinie maszynowym wz. 97 kalibru 7,7 milimetra w każdym skrzydle.

Bibliografia

• Alexander Lüdeke Weapons of World War II, Parragon 2011, s.225, ISBN 978-1-4454-2435-4
• Chris Bishop: The Ilustrated Encyclopedia of Weapons Of World War II. London: Amber Books, 2014, s. 424. ISBN 978-1-78274-167-1.