Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Apostoła we Włocławku
52°38′48″N 19°02′16″E/52,646667 19,037778 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Robotnicza 3 |
| Data powołania |
10 marca 1984 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół |
Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Jana Apostoła i Ewangelisty |
| Proboszcz |
ks. kan. Roman Żerkowski |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Włocławka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 52°38′48″N 19°02′16″E/52,646667 19,037778
| |
| Strona internetowa | |
Parafia Narodzenia NMP i św. Jana Apostoła i Ewangelisty we Włocławku – parafia rzymskokatolicka w dekanacie włocławskim II.
Została ustanowiona dekretem bpa Jana Zaręby z dnia 10 marca 1984, ogłoszonym w uroczystość Zwiastowania Pańskiego w 1984.
Parafialnymi patronami są: Najświętsza Maryja Panna oraz Jan Ewangelista, autor Apokalipsy.
Duszpasterze[edytuj | edytuj kod]
- proboszcz: ks. kan. Roman Żerkowski (od 2017), wicedziekan dekanatu włocławskiego II
- wikariusz: ks. Łukasz Płóciennik (od 2023)
- wikariusz: ks. Przemysław Pilarski (od 2017)
Kościoły[edytuj | edytuj kod]
- kościół parafialny: Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Jana Apostoła i Ewangelisty we Włocławku
Historia parafii[edytuj | edytuj kod]
Parafia Narodzenia NMP i Św. Jana Apostoła i Ewangelisty we Włocławku jest drugą – nową parafią utworzoną z parafii św. Stanisława na Osiedlu Południe we Włocławku. Erygowana Dekretem ks. bpa Jana Zaręby z dnia 10 marca 1984 roku, który został ogłoszony w dniu Zwiastowania NMP – 25 marca 1984 r.
Projekt zagospodarowania terenu przygotowanego przez ówczesnego proboszcza parafii Św. Stanisława - ks. Leonarda Karolewskiego, przewidywał budowę kościoła, plebanii i domu katechetycznego, którego parter stał się tymczasową kaplicą, a piętro - mieszkaniem dla księży. Poświęcenia Krzyża i placu budowy dokonał ks. bp. Jan Zaręba dnia 19 maja 1985 r. Architekturę nowej świątyni opracował mgr inż. Jerzy Kociołowicz, projekt konstrukcyjny wykonał inż. Tomasz Kowalewski, a inspektorem nadzoru budowy został mianowany mgr inż. Roman Stanisławski z Włocławka. Później nastąpił trudny okres starań o prawo do własności gruntu, a dalej o pozwolenie na budowę. W dniu 27 lipca 1986 r. nowo powstała parafia otrzymała zezwolenie na budowę świątyni, a już 12 sierpnia 1986 roku rozpoczęto wykopy pod fundamenty kościoła. Kamień węgielny – pochodzący z krypty kościoła Narodzenia NMP w Jerozolimie – wmurował dnia 18 września 1988 r. ks. bp Henryk Muszyński. Pierwszą w historii parafii wizytację kanoniczną przeprowadził w dniach 3–4 czerwca 1989 r. ks. bp Czesław Lewandowski - ówczesny sufragan włocławski. W dniu 20 października 1993 roku oddano do użytku boczną nawę kościoła, która przez sześć lat służyła jako kaplica. Podczas rozpoczęcia Misji Jubileuszowych przed rokiem 2000 w dniu 14 listopada 1999 r. w Katedrze Włocławskiej ks. bp poświęcił Krzyż, który w uroczystej procesji został przeniesiony do nowego kościoła przy ulicy Robotniczej. W czasie Misji św. – 14 listopada 1999 r. Pasterz Diecezji po raz pierwszy odprawił Mszę św. w nowym prezbiterium. 15 maja 2002 r. ks. bp Stanisław Gębicki na placu kościelnym poświęcił odnowiony Krzyż i naturalnej wielkości figury Matki Bożej Bolesnej i Św. Jana Apostoła.
25 marca 2001 r. miała miejsce konsekracja kościoła nowej świątyni pod przewodnictwem Ordynariusza diecezji ks. bpa Bronisława Dembowskiego. Koncelebrantami byli ks. bp Stanisław Gębicki i ks. bp Czesław Lewandowski.
29 października 2003 r. nowy pasterz diecezji, ks. bp Wiesław Mering poświęcił ołtarz boczny z obrazem Jezusa Miłosiernego, a 22 marca 2005 r. dokonał Wizytacji Kanonicznej parafii. 24 maja 2009 r. parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Apostoła i Ewangelisty uroczyście obchodziła Jubileusz 25-lecia swego istnienia. Uroczystościom przewodniczył pasterz diecezji[1].
Grupy parafialne[edytuj | edytuj kod]
- Liturgiczna Służba Ołtarza (Ministranci)
- Ruch Światło-Życie
- Apostolat Maryjny
- Neokatechumenat
- Schola
- Duchowa Adopcja
Obszar parafii[edytuj | edytuj kod]
(Jednostka E - bloki)
- ul. Gajowa, ul. Kapitulna, ul. Zygmunta Krasińskiego, ul. Stanisława Moniuszki, ul. Cypriana Kamila Norwida, ul. Robotnicza, ul. Marii Skłodowskiej-Curie, ul. Henryka Wieniawskiego, ul. Stanisława Wyspiańskiego, ul. Żurawia
- os. Południe (domki) ul. Bagienna, ul. Błotna, ul. Borowska (część), ul. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, ul. Marii Dąbrowskiej, ul. Gajowa, ul. Henryka Hubala-Dobrzańskiego, ul. Jastrzębia, ul. Jelonkowa, ul. Jowiszowa, ul. Kapitulna, ul. Marii Konopnickiej, ul. Janusz Korczaka, ul. Krucza, ul. Kryniczna, ul. Księżycowa, ul. Marsa, ul. Merkurego, ul. Witold Mystkowskiego, prezydenta, ul. Jana Nagórskiego, ul. Neptuna, ul. Stanisława Noakowskiego, ul. Elizy Orzeszkowej, ul. Bolesława Prusa, ul. Robotnicza, ul. Saturna, ul. Słoneczna, ul. Słowicza, ul. Stawowa, ul. mjr. Henryka Sucharskiego, ul. Jerzego Szajnowicza-Iwanowa, Szczygla, ul. Szuwarowa, ul. Trzcinowa, ul. Wenus, ul. Wiejska, ul. Wilcza, ul. Wodna, ul. Wspólna, ul. Zacisze, ul. Izabeli Zbiegniewskiej, yul. Zgodna, ul. Ziębia, ul. Żurawia i ul. Żwirki i Wigury
Budynek kościoła parafialnego[edytuj | edytuj kod]
Projekt świątyni jest autorstwa Jerzego Kociołowicza. Jej część - nawę boczną udostępniono wiernym 20 października 1993 roku, zaś w listopadzie 1999 roku rozpoczęto odprawianie nabożeństw w nowym kościele. Jest on trójnawowy z półkolistym prezbiterium. Konstrukcja żelbetowa, ściany i wieża w kształcie spirali murowane z czerwonej cegły. Posadzka w nawach i schody wejściowe z granitu, zaś w prezbiterium krzyż z figurą Chrystusa, Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana autorstwa rzeźbiarza Jana Funka z Krakowa. Posadzka jest marmurowa. Wewnątrz na uwagę zasługują stacje Drogi Krzyżowej, witraże z pracowni Elżbiety i Andrzeja Bednarskich z Rypina oraz kopia obrazu Matki Boskiej z Guadelupe. Na przykościelnym placu stoją krzyż i figury: Matki Boskiej Bolesnej i świętego Jana - Apostoła i Ewangelisty[2]
Plan budynku kościoła[edytuj | edytuj kod]
Legenda:
1 - Nawa główna
2 - Nawa boczna
3 - Nawa boczna/kaplica z ołtarzem bocznym
4 - Kruchta/Wejście główne
5 - Prezbiterium z ołtarzem głównym
6 - Zakrystia
7 - Kaplica adoracji z wystawianym Najświętszym Sakramentem
8 - Wejście boczne
Prezbiterium[edytuj | edytuj kod]
W prezbiterium znajdują się ołtarz, ambona oraz krzyż, znajdujący się w centrum prezbiterium wraz z obudową, na której umiejscowione są figurki NMP oraz św. Jana Apostoła i Ewangelisty (patronów parafii). Na ścianach znajdują się 4 stacje drogi krzyżowej. Między stacjami są kinkiety rozświetlające prezbiterium.
Nawa główna[edytuj | edytuj kod]
Największą powierzchnię nawy głównej zajmują ławki dla wiernych – 3 rzędy. W przejściu między nawą główną a jedną z naw znajduje się figura św. Józefa. W tymże przejściu jest także wejście na chór, na którym znajdują się organy oraz ustawiona jest figura św. Piotra. Nad głowami wiernych w nawie głównej wiszą 3 żyrandole. Na ścianie dzielącej nawę główną z jedną z naw zawieszonych jest 5 stacji drogi krzyżowej. W rogu, pomiędzy nawami a prezbiterium postawiona jest chrzcielnica. Jest tam także zamontowany obraz z drewna przedstawiający Chrzest Pański. Nad nim został umieszczony główny witraż przedstawiający Wniebowzięcie NMP, a po prawej stronie od witrażu wmurowana jest w ścianę tablica upamiętniające wmurowanie i poświęcenia kamienia węgielnego, pochodzącego z krypty Narodzenia NMP w Jerozolimie. W nawie głównej jest 1 konfesjonał. Nawę główną z nawą boczną pierwszą dzielą 4 filary z zamontowanym na nich oświetleniem, a z nawą boczną drugą dzieli ją ściana (częściowo przeszklona)
Nawa boczna pierwsza[edytuj | edytuj kod]
W nawie bocznej na samym przodzie, obok prezbiterium umiejscowione jest tabernakulum z Najświętszym Sakramentem. Tabernakulum otacza wielkie drzewo wraz z obrazem Jezusa Miłosiernego oraz relikwiami siostry Faustyny Kowalskiej. W nawie bocznej jest jeden rząd ławek dla wiernych oraz 5 stacji drogi krzyżowej. Pod czterema stacjami są 3 konfesjonały. Na lewo od ławek, na ścianie zamykającej cały budynek zostały umiejscowione witraże, których jest 9: przedstawiają one tajemnice światła różańca świętego. Między witrażami a tabernakulum jest wejście/wyjście, które prowadzi także do kaplicy adoracji i zakrystii. Obok wejścia/wyjścia są także 2 tablice upamiętniające wielkich Polaków: prymasa Polski – kard. Stefana Wyszyńskiego oraz sługę bożego, papieża Jana Pawła II.
Nawa boczna druga[edytuj | edytuj kod]
Jest to nawa, która jest częściowo oddzielone od nawy głównej przeszkloną ścianą. Nawa ta w okresie budowy nawy głównej odgrywała rolę kościoła i przez ten czas była w niej odprawiana eucharystia, dlatego też, w tejże nawie znajduje się ołtarz, krzyż, figurka Matki Boskiej, oraz tabernakulum. Również w tej nawie, co rok, w święta Wielkiejnocy budowany jest grób pański. W nawie znajduje się jeden rząd ławek.