Shanghai Masters 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shanghai Masters
2011 2012 2013
Ilustracja
Liczba uczestników

32+8 (w rundzie dzikich kart)

Miejsce

Grand Stage, Szanghaj

Zwycięzca

Szkocja John Higgins

II miejsce

Anglia Judd Trump

Najwyższy break

147 Szkocja John Higgins

Rozegrane mecze

31+8 (w rundzie dzikich kart)

Shanghai Masters 2012 – trzeci duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2012/2013. Rozegrany został w Szanghaju w Chinach w dniach 17–23 września 2012 roku[1].

Obrońcą tytułu był Mark Selby[2][3], który już w pierwszej rundzie turnieju przegrał z Jamiem Cope’em 1-5.[4]

Zwycięzcą turnieju został Szkot John Higgins, który w finale pokonał Anglika Judda Trumpa 10-9. Dla Szkota był to 25 triumf w turnieju rankingowym w karierze[5][6].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Pieniężne[edytuj | edytuj kod]

[7]
Zwycięzca: £ 75 000
II miejsce: £ 30 000

Półfinalista: £ 18 000
Ćwierćfinalista: £ 10 000

Ostatnia 16: £ 7500
Ostatnia 32: £ 6000
Ostatnia 48: £ 2300
Ostatnia 64: £ 1500

Najwyższy break (kwalifikacje): £ 200
Najwyższy break (turniej): £ 2000

Break maksymalny (turniej): £ 10 000

Pula nagród: £ 410 000

Punkty do rankingu[edytuj | edytuj kod]

[8]
Zwycięzca: 7000
II miejsce: 5600

Półfinalista: 4480
Ćwierćfinalista: 3500

Ostatnia 16: 2660
Ostatnia 32: 1960 (980)*
Ostatnia 48: 1610 (805)*
Ostatnia 64: 1260 (630)*
Ostatnia 80: 910 (455)*
Ostatnia 96: 560 (280)*

  • *Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę).

Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]

  • Obrońca tytułu, Anglik Mark Selby odpadł z turnieju w pierwszej rundzie przegrywając ze swoim rodakiem Jamiem Cope’em 1-5.[4]
  • Podczas meczu finałowego tegorocznej edycji turnieju Shanghai Masters, Szkot John Higgins grający przeciwko Juddowi Trumpowi wbił breaka 147-punktowego. Był to 6 break maksymalny tego zawodnika, a zarazem 91. oficjalny break maksymalny[9].

Runda dzikich kart[edytuj | edytuj kod]

Mecze zawodników z dziką kartą odbyły się w Szanghaju w dniach 17.-18 września 2012 roku[10][11][12][13].

Mecz Wynik
WC1 Anglia Mark King 5–3 Zhao Xintong
WC2 Walia Jamie Jones 5–2 Lu Ning
WC3 Walia Ryan Day 5–0 Wang Yuchen
WC4 Anglia Robert Milkins 5–4 Zhou Yuelong
WC5 Anglia Steve Davis 5–1 Zhu Yinghui
WC6 Irlandia Fergal O’Brien 2–5 Chen Feilong
WC7 Anglia Jimmy Robertson 4–5 Jin Long
WC8 Hongkong Marco Fu 4–5 Lü Haotian

Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]

[10][11][12][13][14]

  Runda 1
(Do 5 frame’ów) 		Runda 2
(Do 5 frame’ów) 		Ćwierćfinał
(Do 5 frame’ów) 		Półfinał
(Do 6 frame’ów) 		Finał
(Do 10 frame’ów)
                                               
1  Anglia Mark Selby 1  
 Anglia Jamie Cope 5  
   Anglia Jamie Cope 1  
  15  Anglia Stuart Bingham 5  
15  Anglia Stuart Bingham 5
 Anglia Tom Ford 4  
  15  Anglia Stuart Bingham 1  
  6  Anglia Shaun Murphy 5  
10   Ding Junhui 4  
 Anglia Mark King 5  
   Anglia Mark King 3
  6  Anglia Shaun Murphy 5  
6  Anglia Shaun Murphy 5
 Walia Dominic Dale 4  
  6  Anglia Shaun Murphy 3  
  5  Szkocja John Higgins 6  
5  Szkocja John Higgins 5  
 Walia Jamie Jones 2  
  5  Szkocja John Higgins 5
   Walia Ryan Day 0  
13  Anglia Martin Gould 4
 Walia Ryan Day 5  
  5  Szkocja John Higgins 5
  16  Anglia Allister Carter 3  
16  Anglia Allister Carter 5  
 Anglia Robert Milkins 4  
  16  Anglia Allister Carter 5
  4  Szkocja Stephen Maguire 0  
4  Szkocja Stephen Maguire 5
 Anglia Peter Ebdon 3  
5  Szkocja John Higgins 10
2  Anglia Judd Trump 9
3  Walia Mark Williams 5  
 Anglia Mark Davis 1  
  3  Walia Mark Williams 5  
  14  Anglia Ricky Walden 2  
14  Anglia Ricky Walden 5
 Anglia Steve Davis 4  
  3  Walia Mark Williams 5  
   Anglia Joe Perry 4  
9  Walia Matthew Stevens 2  
 Anglia Joe Perry 5  
   Anglia Joe Perry 5
  7  Australia Neil Robertson 0  
7  Australia Neil Robertson 5
  Chen Feilong 2  
  3  Walia Mark Williams 4
  2  Anglia Judd Trump 6  
8  Anglia Stephen Lee 5  
 Szkocja Marcus Campbell 3  
  8  Anglia Stephen Lee 1
  12  Szkocja Graeme Dott 5  
12  Szkocja Graeme Dott 5
  Jin Long 2  
  12  Szkocja Graeme Dott 4
  2  Anglia Judd Trump 5  
11  Irlandia Północna Mark Allen 5  
  Lü Haotian 2  
  11  Irlandia Północna Mark Allen 2
  2  Anglia Judd Trump 5  
2  Anglia Judd Trump 5
 Anglia Barry Hawkins 3  

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finał: Do 10 frame’ów
Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 23 września 2012r.
Sędzia: Anglia Michaela Tabb
John Higgins Szkocja 10-9 Anglia Judd Trump
Sesja południowa: 0–112 (112), 0–121 (80), 12–92 (74), 16–111 (111), 50–74 (59), 147–0 (147), 37–69 (51), 62–51 (Trump 51), 0–63 (53)
Sesja wieczorna: 89–0 (89), 74–22 (74), 78–12, 76–0 (76), 71–0 (71), 64–58, 2–119 (105), 69–31 (64), 47–63, 66–36 (61)
147 Najwyższy break 112
1 Breaki stupunktowe 3
7 Breaki 50-punktowe 9

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]

[15]

Zawodnik Break
Szkocja John Higgins 147, 135, 103
Anglia Joe Perry 131, 103
Walia Matthew Stevens 131
Walia Ryan Day 130, 103, 102
Hongkong Marco Fu 124
Anglia Allister Carter 120
Anglia Mark King 114
Anglia Judd Trump 112, 111, 108, 105, 101
Lü Haotian 112
Anglia Ricky Walden 112
Szkocja Graeme Dott 108
Anglia Shaun Murphy 107
Walia Dominic Dale 100

Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]

Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 17 53,13%
Walia Walia 5 15,63%
Szkocja Szkocja 4 12,50%
Chiny 4 12,50%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 3,13%
Australia Australia 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 12
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 4
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 125 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,81
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 6


Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 9 56,25%
Szkocja Szkocja 3 18,75%
Walia Walia 2 12,50%
Australia Australia 1 6,25%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 12
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 49 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 6,13
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 5 62,50%
Szkocja Szkocja 2 25,00%
Walia Walia 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 32 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 8,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 2 50,00%
Szkocja Szkocja 1 25,00%
Walia Walia 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 19 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 9,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 6-3
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacyjne do fazy głównej turnieju odbyły się w dniach 24–27 lipca 2012 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego[16][17][18].

Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

[16][17][18]

  Runda 1
Do 5 frame’ów 		  Runda 2
Do 5 frame’ów 		  Runda 3
Do 5 frame’ów 		  Runda 4
Do 5 frame’ów
                               
 Hossein Vafaei w/d   Tajlandia  Dechawat Poomjaeng 0   Anglia  Mike Dunn 0   Anglia  Jamie Cope 5
Tajlandia  Thanawat Thirapongpaiboon w/o   Tajlandia  Thanawat Thirapongpaiboon 5   Tajlandia  Thanawat Thirapongpaiboon 5   Tajlandia  Thanawat Thirapongpaiboon 4
 Chen Zhe 4    Yu Delu 3   Anglia  Nigel Bond 5   Anglia  Tom Ford 5
Szkocja  Scott Donaldson 5   Szkocja  Scott Donaldson 5   Szkocja  Scott Donaldson 1   Anglia  Nigel Bond 1
Anglia  Paul Davison 2   Tajlandia  James Wattana 2   Anglia  Matthew Selt 4   Anglia  Mark King 5
Indie  Aditya Mehta 5   Indie  Aditya Mehta 5   Indie  Aditya Mehta 5   Indie  Aditya Mehta 3
Anglia  Craig Steadman 3   Anglia  Andy Hicks 5   Szkocja  Anthony McGill 5   Walia  Dominic Dale 5
Belgia  Luca Brecel 5   Belgia  Luca Brecel 1   Anglia  Andy Hicks 4   Szkocja  Anthony McGill 0
Anglia  Jamie O’Neill 4   Walia  Michael White 5   Anglia  Jimmy White 5   Walia  Jamie Jones 5
Malta  Tony Drago 5   Malta  Tony Drago 4   Walia  Michael White 1   Anglia  Jimmy White 1
Anglia  Ian Burns 5   Szkocja  Alan McManus 4   Szkocja  Jamie Burnett 5   Walia  Ryan Day 5
Indie  Pankaj Advani 1   Anglia  Ian Burns 5   Anglia  Ian Burns 4   Szkocja  Jamie Burnett 4
Anglia  Liam Highfield 5   Tajlandia  Passakorn Suwannawat 3   Anglia  Robert Milkins 5   Anglia  Michael Holt 3
 Zhang Anda 3   Anglia  Liam Highfield 5   Anglia  Liam Highfield 4   Anglia  Robert Milkins 5
Anglia  David Grace 5    Li Yan 4    Xiao Guodong 2   Anglia  Peter Ebdon 5
Szkocja  Michael Leslie 2   Anglia  David Grace 5   Anglia  David Grace 5   Anglia  David Grace 4
Anglia  Robbie Williams w/o   Anglia  David Gilbert 5   Irlandia Północna  Gerard Greene 2   Anglia  Mark Davis 5
Kanada  Floyd Ziegler w/d   Anglia  Robbie Williams 2   Anglia  David Gilbert 5   Anglia  David Gilbert 0
Anglia  Sam Baird 2   Anglia  Alfred Burden 5   Anglia  Steve Davis 5   Anglia  Andrew Higginson 0
Australia  Ben Judge 5   Australia  Ben Judge 3   Anglia  Alfred Burden 1   Anglia  Steve Davis 5
Anglia  Martin O’Donnell 4   Anglia  Barry Pinches 5   Anglia  Ben Woollaston 3   Anglia  Joe Perry 5
Szkocja  Fraser Patrick 5   Szkocja  Fraser Patrick 4   Anglia  Barry Pinches 5   Anglia  Barry Pinches 4
Anglia  Rod Lawler 5    Liu Chuang 1    Liang Wenbo 4   Irlandia  Fergal O’Brien 5
Walia  Gareth Allen 0   Anglia  Rod Lawler 5   Anglia  Rod Lawler 5   Anglia  Rod Lawler 0
Walia  Daniel Wells 1   Anglia  Peter Lines 2   Irlandia  Ken Doherty 5   Szkocja  Marcus Campbell 5
Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 5   Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 5   Tajlandia  Thepchaiya Un-Nooh 4   Irlandia  Ken Doherty 4
Anglia  Sean O’Sullivan 4   Anglia  Jimmy Robertson 5   Anglia  Jack Lisowski 1   Anglia  Anthony Hamilton 3
 Tian Pengfei 5    Tian Pengfei 4   Anglia  Jimmy Robertson 5   Anglia  Jimmy Robertson 5
Norwegia  Kurt Maflin w/o   Anglia  Mark Joyce 5   Anglia  Rory McLeod 4   Hongkong  Marco Fu 5
Egipt  Mohamed Khairy w/d   Norwegia  Kurt Maflin 2   Anglia  Mark Joyce 5   Anglia  Mark Joyce 4
Anglia  Joel Walker 0   Anglia  Adam Duffy 1   Anglia  Dave Harold 5   Anglia  Barry Hawkins 5
 Cao Yupeng 5    Cao Yupeng 5    Cao Yupeng 3   Anglia  Dave Harold 4

Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

[19]

Zawodnik Break
Anglia David Gilbert 142, 100
Anglia Jamie Cope 123
Anglia Mark Joyce 119
Szkocja Alan McManus 117
Anglia Mark King 108
Anglia Michael White 105
Cao Yupeng 104
Szkocja Marcus Campbell 104
Anglia Steve Davis 102
Irlandia Północna Gerard Greene 100

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tournament Calendar 2012/2013. Snooker.org. [dostęp 2012-12-03].
  2. ↑ BBC Sport: Mark Selby beats Mark Williams to win Shanghai Masters. [dostęp 2012-12-03].
  3. ↑ Selby exploits Williams error to win in Shanghai. Eurosport UK. [dostęp 2012-12-03].
  4. ↑ a b worldsnooker.com: Cope Sinks Champ Selby. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
  5. ↑ Shanghai Masters: John Higgins edges Judd Trump in final. BBC Sport. [dostęp 2012-12-03].
  6. ↑ Higgins wins Shanghai thriller. ESPN. [dostęp 2012-12-03].
  7. ↑ worldsnooker.com: Prize Money. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2013-01-02].
  8. ↑ 147.pl: Światowy Ranking Snookerzystów. 147.pl. [dostęp 2013-01-02].
  9. ↑ worldsnooker.com: Higgins Makes Maximum In Shanghai. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
  10. ↑ a b Bank of Communication Shanghai Masters (2012). Snooker.org. [dostęp 2012-12-03].
  11. ↑ a b worldsnooker.com: Shanghai Masters 2012 Draw and Format. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
  12. ↑ a b worldsnooker.com: Bank Of Communication Shanghai Masters. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
  13. ↑ a b Shanghai Masters 2012: schedule and results. BBC Sport. [dostęp 2012-12-03].
  14. ↑ worldsnooker.com: Shanghai Masters 2012 Draw. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
  15. ↑ worldsnookerdata.com: Shanghai Masters – Centuries. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-09].
  16. ↑ a b worldsnooker.com: 2012 Shanghai Masters Qualifiers Draw and Format. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-27].
  17. ↑ a b worldsnooker.com: Shanghai Masters Qualifiers 2012 Results. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-27].
  18. ↑ a b Bank of Communication Shanghai Masters Qualifiers (2012). Snooker.org. [dostęp 2012-12-27].
  19. ↑ worldsnookerdata.com: Shanghai Masters qualifiers – Centuries. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-26].
Turnieje Shanghai Masters
Turnieje snookerowe sezon 2012/2013
Turnieje rankingowe
Turnieje PTC
Inne ważne turnieje

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shanghai_Masters_2012&oldid=72458166”