Wincenty Cybulski
Wygląd
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
od 1971 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
Szef Polskiej Wojskowej Misji w ramach Nadzoru Państw Neutralnych w Korei Południowej |
Odznaczenia | |
Wincenty Cybulski (ur. 16 stycznia 1949 w Miejskiej Woli) – generał brygady Wojska Polskiego.
Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
- Liceum ogólnokształcące w Gubinie – 1967
- Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Zmechanizowanych im. T. Kościuszki we Wrocławiu – 1971
- Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów – 1975.
- Akademia Wojskowa im. Michaiła Frunzego w Moskwie – 1980
- Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne AON – 1987
- Tłumacz wojskowy języka rosyjskiego.
- Kurs języka angielskiego w Kanadzie.
- Kurs rad nadzorczych w Ministerstwie Finansów.
Stanowiska[edytuj | edytuj kod]
- Dowódca plutonu rozpoznawczego – 42 pułk zmechanizowany w Żarach,
- Dowódca kompanii rozpoznawczej – 42 pułk zmechanizowany w Żarach,
- Szef rozpoznania – 42 pułk zmechanizowany w Żarach,
- Dowódca kompanii dowodzenia – 6 zmiany Polskiej Wojskowej Jednostki Specjalnej w Egipcie,
- Pomocnik szefa rozpoznania – 11 Dywizja Pancerna w Żaganiu,
- Szef rozpoznania dywizji – 11 Dywizja Pancerna w Żaganiu,
- Zastępca szefa oddziału rozpoznawczego – Śląski Okręg Wojskowy we Wrocławiu,
- Szef sztabu 29 zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego Syria w Syrii,
- Dowódca 30 zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Syrii,
- Szef oddziału rozpoznawczego okręgu wojskowego – Śląski Okręg Wojskowy we Wrocławiu,
- Zastępca szefa Zarządu Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego,
- Szef Zarządu Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego,
- Szef Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego /P-2/w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego (2000–2002),
- Szef Polskiej Wojskowej Misji w ramach Nadzoru Państw Neutralnych w Korei Południowej.
Od 2002 w stanie spoczynku.
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- podporucznik – 1971
- porucznik – 1974
- kapitan – 1978
- major – 1981
- podpułkownik – 1984
- pułkownik – 1989
- generał brygady – 1997
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Odznaczony:
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998)[1];
- Złotym 1990 i Srebrnym 1983 Krzyżem Zasługi;
- Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem „Za Zasługi Dla Obronności Kraju”;
- Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem „Siły Zbrojne W Służbie Ojczyzny”
- Trzykrotnie Medalem ONZ „W Służbie Pokoju”;
- Odznaką Zasłużony Dla Śląskiego Okręgu Wojskowego;
- Odznaką Pamiątkową 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej;
- Odznaką Pamiątkową 1 Pułku Specjalnego Komandosów;
- Odznaką Racjonalizator Wojskowy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Kategorie:
- Absolwenci Akademii Wojskowej im. M. Frunzego
- Generałowie brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Brązowym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Pułkownicy ludowego Wojska Polskiego
- Żołnierze Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Syrii
- Urodzeni w 1949
- Oficerowie 42 Pułku Zmechanizowanego