Przejdź do zawartości

Śląsk Świętochłowice (żużel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KS Śląsk Świętochłowice
Przydomek

Węże

Barwy

niebiesko-białe

Data założenia

1947 (sekcja motocyklowa)[1]

Debiut w najwyższej lidze

24 maja 1953

Data rozwiązania

1996[2]

Państwo

 Polska

Siedziba

Świętochłowice

Stadion

Stadion Skałka w Świętochłowicach

Stadion OSiR Skałka z lotu ptaka (2010)

KS Śląsk Świętochłowicepolski klub żużlowy ze Świętochłowic.

Sekcja motocyklowa Śląska powstała w 1947 roku, jednak za początki żużla w Świętochłowicach uznaje się rok 1951, kiedy to oddano do użytku pierwszy tor żużlowy w mieście, tzw. Hasiok.

Po reorganizacji polskiego sportu, która miała miejsce na przełomie lat 40. i 50., działał w ramach Zrzeszenia „Stal”, jednak po „odwilży” powrócił do nazwy „Śląsk”.

W rozgrywkach ligowych na szczeblu centralnym brał udział w latach 1953–1996, przy czym początkowo jako centralna sekcja żużlowa Zrzeszenia „Stal”, której siedzibę przeniesiono z Ostrowa Wielkopolskiego. Powrót ligowego żużla do Świętochłowic, po rocznej przerwie, nastąpił w sezonie 1998, kiedy do rozgrywek przystąpiło TŻ Śląsk.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie w 1947 pod szyldem Śląska powstała prężnie działająca sekcja motocyklowa, która organizowała wyścigi uliczne. W 1949 roku decyzją władz zmieniono nazwy klubów w Polsce, powołując w ich miejsce tak zwane zrzeszenia. W Świętochłowicach klub, mający związki z Hutą Florian, zmieniono w Zrzeszenie Sportowe „Stal”[1]. Budowa toru żużlowego w Świętochłowicach została rozpoczęta w 1951 roku, przy udziale czynnego wówczas już zawodnika Roberta Nawrockiego, startującego w drużynie Budowlani Rybnik. Tor powstał w czynie społecznym na Narodowe Święto Odrodzenia Polski, tym samym został oddany do użytku 22 lipca 1951 roku. W tym okresie świętochłowiczanie mieli do dyspozycji dwa, przystosowane do wyścigów na torze, motocykle: NSU i Rudge AJS, zaś zawodników było czterech – Nawrocki, Zygfryd Makuła, Roman Staneczko i Klima.

W 1953 roku drużyna się rozwinęła z przeniesienia z Ostrowa Wielkopolskiego Centralnej Sekcji Żużlowej „Stal” i wystartowała w lidze. Do drużyny doszli tacy zawodnicy jak: Franciszek Haduła, Fietko i Romuald Iżewski z Rzeszowa, później dołączyli również Wiśniewski, Marian Kaiser i Stanisław Rurarz. Zmagania na torze oglądało już wtedy regularnie kilka tysięcy kibiców. Żużlowcy Śląska czterokrotnie wywalczyli mistrzostwo wśród drugoligowców, a wicemistrzostwo Polski w ekstraklasie w 1969, 1970 i 1973 roku było ich największym sukcesem.

Zawodnicy Śląska notowali również sukcesy w rywalizacji indywidualnej. Paweł Waloszek w roku 1970 we Wrocławiu wywalczył tytuł indywidualnego wicemistrza świata za Ivanem Maugerem, kilkakrotnie z drużyną zdobył tytuł mistrza świata i Europy. Osiągnięcia zanotował też Jan Mucha, wielokrotny reprezentant kraju, zdobywca Złotego Kasku. W latach 80. oprócz Waloszka i Muchy, liderami Śląska byli też Jerzy Kochman oraz Krzysztof Zarzecki. Ostatnimi sukcesami żużlowców Śląska, było wywalczenie w 1983 roku drugiego miejsca w mistrzostwach Polski par klubowych oraz w 1984 roku awansu do I ligi.

Od lat 90. żużel w Świętochłowicach zaczął tracić na jakości. Po sezonie 1996 zdecydowano o zamknięciu sekcji motorowej KS „Śląsk”. Przed sezonem 1998 powołano do życia Towarzystwo Żużlowe „Śląsk”, które przed sezonem 2000 z przyczyn finansowych zastąpiło Stowarzyszenie Żużlowe „Śląsk”.

Sezony

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Rozgrywki ligowe Uwagi
Liga Miejsce
1953 I Liga 10/10
1954 Liga 10/10
1955 II II liga 5/7
1956 II liga (gr. „południe”) 1/8 2. miejsce w turnieju barażowym o awans
1957 I I liga 6/8
1958 I liga 8/8
1959 II II liga 8/8 Brak spadku – podjęto decyzję o likwidacji III ligi
1960 II liga 8/11
1961 II liga 5/11
1962 II liga 1/12
1963 I I liga 7/8 7/8
1964 I liga 7/8 Wygrane baraże o utrzymanie
1965 I liga 6/8 7/8
1966 I liga 7/8 Przegrane baraże o utrzymanie
1967 II II liga 1/10 1/10
1968 II liga 1/9
1969 I I liga srebro 2/8
1970 I liga srebro 2/8
1971 I liga 4/8
1972 I liga brąz 3/8
1973 I liga srebro 2/8
1974 I liga 8/8
1975 II II liga 3/8
1976 II liga 2/6 Przegrane baraże o awans
1977 II liga 2/7 Wygrane baraże o awans
1978 I I liga 9/10 Wygrane baraże o 9. miejsce w I lidze i utrzymanie[a]
1979 I liga 10/10
1980 II II liga 3/8
1981 II liga 6/7
1982 II liga 4/7
1983 II liga 3/8
1984 II liga 1/7
1985 I I liga 10/10
1986 II II liga 2/7 Przegrane baraże o awans
1987 II liga 5/7
1988 II liga 5/8
1989 II liga 4/8
1990 II liga 8/10
1991 II liga 10/12
1992 II liga 11/11
1993 II liga 10/10
1994 II liga 9/10
1995 II liga 9/10
1996 II liga 6/12
Poziom ligowy Liczba sezonów Sezony
I 17 1953–1954, 1957–1958, 1963–1966, 1969–1974, 1978–1979, 1985
II 27 1955–1956, 1959–1962, 1967–1968, 1975–1977, 1980–1984, 1986–1996

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Krajowe

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM oraz GKSŻ.

Mistrzostwa Polski

[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe mistrzostwa Polski

Mistrzostwa Polski par klubowych

  • 2. miejsce (1): 1983

Indywidualne mistrzostwa Polski

Pozostałe

[edytuj | edytuj kod]

Puchar Polskiego Związku Motorowego

Złoty Kask

Srebrny Kask

Brązowy Kask

Międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych (w zawodach drużynowych, par i indywidualnych) i zagranicznych (w zawodach indywidualnych) w rozgrywkach pod egidą FIM.

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe mistrzostwa świata

Indywidualne mistrzostwa świata

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. GKSŻ podjęła decyzję o rozegraniu meczów barażowych wobec faktu uzyskania przez Śląsk Świętochłowice i Kolejarz Opole (10. miejsce w I lidze) identycznego bilansu punktów biegowych – -253.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Historia klubu. speedwaysw.pl. [dostęp 2023-02-04]. (pol.).
  2. Jak było, jak jest i jak będzie, czyli tęsknota za czarnym sportem. plus.dziennikzachodni.pl. [dostęp 2023-02-04]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]