Przejdź do zawartości

چ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Če
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

چ

Postać początkowa

چـ‬

Postać środkowa

ـچـ

Postać końcowa

ـچ

Podstawowe pismo

arabskie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Če (چ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: perskim, urdu oraz w niektórych odmianach arabskiego[1][2]. W perskim, urdu i irackiej odmianie arabskiego używana jest do oznaczenia dźwięku [ʧ], tj. spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej.

W dialekcie egipskim języka arabskiego odpowiada dźwiękowi [ʒ], tj. spółgłosce szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej, a w dialektach syryjsko-palestyńskich języka arabskiego oznacza dźwięk [ɡ], tj. spółgłoskę zwartą miękkopodniebienną dźwięczną[3].

Postacie litery

[edytuj | edytuj kod]
Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
چ ـچ ـچـ چـ

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Znakچ
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Tcheh
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1670U+0686
UTF-8218 134da 86
Odwołania znakowe SGMLچچ

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Persian alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02].
  2. Richard Delacy, Beginner’s Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02].
  3. Mona Diab, Habash Nizar, Natural Language Processing of Arabic and its Dialects, EMNLP 2014, Doha, Qatar [online], 2014 (ang.).