Przejdź do zawartości

Ḫāʾ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ḥāʾ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

خ‬

Postać początkowa

‬‎خـ

Postać środkowa

ـخـ

Postać końcowa

ـخ

Podstawowy alfabet

arabski

Pochodzenie
Oparty na grafemie

ح

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ḫāʾ (خ) – siódma litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [x], tj. spółgłoski szczelinowej miękkopodniebiennej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od arabskiej litery ح.

W języku polskim litera Ḫāʾ jest transkrybowana za pomocą dwuznaku Ch[2].

W arabskim systemie liczbowym literze Ḫāʾ odpowiada liczba 600.

Postacie litery

[edytuj | edytuj kod]
Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
خ ـخ ـخـ خـ

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Znakخ
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Khah
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1582U+062E
UTF-8216 174d8 ae
Odwołania znakowe SGMLخخ

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 25.