Przejdź do zawartości

1 Pułk Huzarów (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Huzarów Nr 1. Zobacz też: inne pułki huzarów noszące numer „1”.
Pułk Huzarów Cesarza Nr 1
Husarenregiment Kaiser Nr. 1
ilustracja
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1756

Rozformowanie

1918

Tradycje
Święto

24 czerwca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Tarnów, Szolnok, Braszów, Sybin, Mediaș, Oradea, Wiedeń

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

kawaleria

Podległość

12 Brygada Kawalerii
17 Brygada Kawalerii

Cesarz Franciszek Józef I
Plan koszar kawalerii Cesarza Franciszka Józefa
Trębacz szwadronowy HR. 1

Pułk Huzarów Cesarza Nr 1 (HR. 1) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Pułk został utworzony w 1756 roku[1].

Swoje święto pułk obchodził 24 czerwca w rocznicę bitwy pod Custozą stoczonej w 1866 roku[1].

W latach 1866–1871 stacjonował w Tarnowie i wchodził w skład tamtejszej 3. Brygady należącej do XII Dywizji w Krakowie. Kadra zapasowa pułku stacjonowała w Szolnoku, w okręgu uzupełnień Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 68[2][3].

W 1895 roku pułk razem z kadrą zapasową stacjonował w Braszowie (niem. Kronstadt, węg. Brassó) 12 Korpusu i wchodził w skład 12 Brygady Kawalerii. Pułk był uzupełniany przez 7 Korpus[4]. W 1898 roku kadra zapasowa została przeniesiona na terytorium 7 Korpusu do Oradei (węg. Nagyvárad, niem. Großwardein)[5].

W latach 1900–1908 pułk stacjonował na terytorium 12 Korpusu i nadal wchodził w skład 12 Brygady Kawalerii. Komenda pułku razem z 1. dywizjonem znajdowała się w Sybinie (niem. Hermannstadt), (węg. Nagyszeben), a 2. dywizjon w Mediaș (niem. Mediasch, węg. Medgesz). Kadra zapasowa pułku pozostawała w Oradei na terytorium 7 Korpusu[6][7].

W 1908 roku pułk został przeniesiony na terytorium 2 Korpusu i włączony w skład 17 Brygady Kawalerii. Stacjonował w ówczesnej XIII dzielnicy Wiednia, w koszarach kawalerii Cesarza Franciszka Józefa przy Breitenseerstrasse 61. Kadra zapasowa pułku nadal pozostawała w Oradei[8]. Dyslokacja i podporządkowanie pułku nie uległo zmianie do 1914 roku[9]. Żołnierze nosili attylę ciemnoniebieską, a guzy do pętlic („oliwki”) były złote; czako – ciemnoniebieskie[10].

Organizacja pokojowa pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • Komenda
  • pluton pionierów
  • patrol telegraficzny
  • Kadra Zapasowa
  • 1. dywizjon
  • 2. dywizjon

W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Szefowie pułku

[edytuj | edytuj kod]

Szefami pułku byli kolejni cesarzowie Austrii (do 1806 roku – święci cesarzowie rzymscy):

Komendanci pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • płk Alexander Rigyitsky von Skrbestje (1866 – 1869)
  • płk Alexander Erös von Bethlenfalva (1869 – 1874)
  • płk Edmund Turkovits (– 1895)
  • ppłk / płk August Littke (1895[11] – 1901 → komendant 20 Brygady Kawalerii[12])
  • płk Ernst Unterrichter von Rechtenthal (1901[12] – 1906 → urlopowany)
  • ppłk / płk Artur Peteani von Steinberg (p.o. 1906–1907 i kmdt 1907 – 1911 → komendant 4 Brygada Kawalerii[13])
  • ppłk / płk Victor Ernst Gabriel Theodor von Mouillard (1911[14] – 1914[1])
  • płk Arthur von Pongrácz (1915)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 694.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1867 ↓, s. 437.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1871 ↓, s. 106, 584.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1896 ↓, s. 109, 632.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1899 ↓, s. 682.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1901 ↓, s. 712.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 133, 718.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 127, 768.
  9. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 84, 694.
  10. ↑ Jung 2020 ↓, s. 39.
  11. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1896 ↓, s. 632.
  12. ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 718.
  13. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 141, 784.
  14. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 784.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Juliusz Bator, Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958.
  • Peter Jung: Armia austro-węgierska w I wojnie światowej. T. 1. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2020. ISBN 978-83-8178-241-8.
  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1867.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1871. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1871.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.


Kawaleria Monarchii Austro-Węgierskiej
Dywizje kawalerii
Brygady kawalerii
Pułki dragonów
Pułki ułanów
Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej
Pułki huzarów
Pułki huzarów Honwedu
Dywizjony strzelców konnych
Dywizjony artylerii konnej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=1_Pułk_Huzarów_(austro-węgierski)&oldid=75507163”