Alfa Romeo Giulietta (1954)
_fR.jpg) Alfa Romeo Giulietta | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1954−1965 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Alfa Romeo Giulia |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
1290 cm³ o mocy 80 KM[1] |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa, manualna[1] |
| Napęd | |
| Długość |
3988 mm[1] |
| Szerokość |
1524 mm[1] |
| Wysokość |
1321 mm[1] |
| Rozstaw osi |
2388 mm[1] |
| Masa własna |
857 kg |
Alfa Romeo Giulietta – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 1954−1965.
Historia modelu
[edytuj | edytuj kod]_rL.jpg)
.jpg)
Jako pierwsza do produkcji w 1954 roku trafiła wersja coupé zwana Giulietta Sprint, produkowana w Grugliasco przez firmę Bertone. Od wiosny 1955 roku w Portello produkowano model sedan zwany Berlina. Od połowy 1955 roku w San Giorgio Canavese firma Pininfarina produkowała kabriolet pod nazwą Giulietta Spider, która to stała się symbolem włoskiego La Dolce Vita lat 50[2]. W latach 1960–1963 w East London w Południowej Afryce produkowano model Giulietta T.I.
Giulietta SZ to samochód z 1960 roku (być może powstawał w latach 1959-1963), produkowany przez Zagato dla firmy Alfa Romeo z wykorzystaniem jej podzespołów. Auto jest wyposażone w aluminiowe nadwozie od Zagato i krótkie podwozie wersją Alfa Romeo Giulietta Coupé. Zmniejszając jego wagę i zwiększając moc, Alfa stworzyła coupé dobrze się sprawujące w wyścigach klasy 1300 cm³ i rajdach rozgrywanych na początku lat 60.
Niektóre odmiany produkowała w małych seriach włoska firma stylistyczna Zagato.
Silnik (Giulietta Sprint)
[edytuj | edytuj kod]- R4 1,3 l (1290 cm3), DOHC[1]
- Układ zasilania: dwugardzielowy gaźnik Weber[1]
- Średnica cylindra × skok tłoka: 74,00 mm × 75,00 mm[1]
- Stopień sprężania: b.d.
- Moc maksymalna: 80 KM przy 6300 obr./min[1]
- Maksymalny moment obrotowy: b.d.
Osiągi (Giulietta Sprint)
[edytuj | edytuj kod]- Przyspieszenie 0-80 km/h: b.d.
- Przyspieszenie 0–100 km/h: b.d.
- Prędkość maksymalna: 161 km/h[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Wielka Księga Samochodów. Michael Bowler, Giuseppe Guzzardi, Enzo Rizzo. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 321. ISBN 978-83-7705-129-0.
- ↑ Enzo Rizzo: Samochody. Ożarów Mazowiecki: Olesiejuk, 2011, s. 279. ISBN 978-83-7708-823-4. (pol.).