Przejdź do zawartości

Bitwa pod Pieskową Skałą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Pieskową Skałą
powstanie styczniowe
Ilustracja
Czas

4 marca 1863

Miejsce

Pieskowa Skała

Terytorium

Królestwo Kongresowe

Wynik

taktyczne zwycięstwo powstańców

Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Marian Langiewicz książę Szachowski
Siły
ok. 200 ok. 360
Straty
2-20 zabitych,
10-50 rannych i w niewoli
3 zabitych,
8 rannych
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904)
Mapa konturowa Guberni Królestwa Polskiego (1904), na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°14′39,17″N 19°46′48,13″E/50,244214 19,780036

Bitwa pod Pieskową Skałą – bitwa stoczona 4 marca 1863 roku pod Pieskową Skałą w czasie powstania styczniowego.

Zmierzający ku granicy austriackiej po bitwie pod Małogoszczem oddział Mariana Langiewicza stanął 3 marca przy zamku w Pieskowej Skale. Sztab oddziału zajął zamek, jazda w sile ok. 200 koni pod dowództwem Figiettiego ulokowała się w owczarni a piechota w lesie. Jeszcze 3 marca Langiewicz jako namiestnik wojskowy województwa sandomierskiego i krakowskiego wydał odezwę do obywateli zaboru austriackiego. Wojska Langiewicza otoczone były przez 3 rosyjskie oddziały: mjr Medena w Olkuszu, mjr Stolzenwalda w Miechowie oraz gen. księcia Szachowskiego w Myszkowie.

W nocy powstańcy zostali zaskoczeni we śnie przez Rosjan, ale jeden ze śpiących w owczarni w porę zauważył, że nieprzyjaciel blokuje drzwi do owczarni, pragnąc być może podpalić budynek wraz ze śpiącymi. Powstańcom udało się wymknąć z pułapki w kierunku zamku, w ciemnościach tracąc jedynie 2 ludzi. Obudziwszy sztab powstańcy opuścili Pieskową Skałę, zamek natomiast zajęli i zrabowali Rosjanie, zabijając tych, którzy nie uciekli. Był to oddział mjr Medena, a ze zgrupowaniem mjr Stolzenwalda Langiewicz walczył 5 marca pod Skałą.

Bitwa z wojskami Szachowskiego miała miejsce rankiem i toczyła się ze zmiennym powodzeniem.

Kolejny przemarsz wojsk powstańczych miał miejsce 15 sierpnia 1863 roku, gdy oddział 400 żołnierzy hr. Aleksandra Krukowieckiego w drodze do Imbramowic pod Pieskową Skałą w trakcie potyczki rozproszył kompanię rosyjskiej piechoty i kozaków.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]