Broń zespołowa
Broń zespołowa – broń strzelecka, która razem z amunicją jest etatowym wyposażeniem co najmniej dwóch żołnierzy[1][2].
Wchodzi w skład wyposażenia obsług, pododdziałów lub załóg. Przeznaczona do zwalczania pojedynczych i grupowych celów żywych i powietrznych, a także lekko opancerzonego sprzętu naziemnego[1].
Do broni zespołowej zalicza się:
- karabiny maszynowe (ręczne, lekkie, ciężkie, uniwersalne, wielkokalibrowe);
- karabiny przeciwpancerne;
- granatniki.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 41. ISBN 83-86028-01-7.