
Brunary
Artykuł | 49°32'09"N 21°01'51"E |
- błąd | 39 m |
WD | 49°32'9"N, 21°5'51"E |
- błąd | 39 m |
Odległość | 5083 m |
| ||||
| ||||
![]() Brunary Wyżne, dawna greckokatolicka cerkiew pw. św. Michała Archanioła | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | gorlicki | |||
Gmina | Uście Gorlickie | |||
Liczba ludności | 852[1] | |||
Strefa numeracyjna | 18 | |||
Kod pocztowy | 38-315 | |||
Tablice rejestracyjne | KGR | |||
SIMC | 0467910 | |||
Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu gorlickiego ![]() | ||||
![]() |
Brunary (łemkow. Брунары) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie nad Białą dopływem Dunajca. Integralne części miejscowości: Brunary Niżne, Brunary Wyżne, Jaszkowa, Wierszki[2].
Brunary zostały założone w XIV wieku przez króla Kazimierza III Wielkiego. Brunary Wyżne i Brunary Niżne były wsiami biskupstwa krakowskiego w powiecie sądeckim w województwie krakowskim w końcu XVI wieku[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
W miejscowości znajduje się szkoła podstawowa imienia założyciela osady, a także gimnazjum. Na terenie wsi działa m.in. OSP Brunary, LKS „Biała” Brunary oraz koło gospodyń wiejskich.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[4].
- cerkiew św. Michała Archanioła,
- cmentarz kościelny,
- ogrodzenie z bramkami.
Cerkiew z XVIII wieku w 2013 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z innymi drewnianymi cerkwiami w Polsce i na Ukrainie. Świątynia pełni rolę kościoła parafialnego Parafii Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej należącej do dekanatu Ropa diecezji tarnowskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane poszczególnych miejscowości. Gmina Uście Gorlickie. [dostęp 2018-08-15].
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2020-09-30. s. 26
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Brunary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 387 .
|