Uście Gorlickie

	Uście Gorlickie
	Uście Gorlickie
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	gorlicki
Gmina	Uście Gorlickie
Liczba ludności (2011)	1187
Strefa numeracyjna	18
Kod pocztowy	38-315
Tablice rejestracyjne	KGR
SIMC	0468312
	Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie Uście Gorlickie
	Położenie na mapie Polski Uście Gorlickie
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Uście Gorlickie
	Położenie na mapie powiatu gorlickiego Uście Gorlickie
	49°31′18″N 21°08′19″E/49,521667 21,138611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Uście Gorlickie (do 1949 Uście Ruskie^[3], rus. Устя Рускє, wcześniej Uście Wołoskie) – wieś (dawniej miasto) w Polsce, położona w dolinie rzeki Ropy, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie. Wieś jest siedzibą gminy Uście Gorlickie oraz sołectwa Uście Gorlickie.

Uście Ruskie uzyskało lokację miejską w 1785 roku, zdegradowane w 1896 roku^[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Uście zostało założone przez polskich rycerzy Gładyszów na początku XV wieku. Właścicielem tej miejscowości był m.in. Stanisław Gładysz z Kowalowa h. Gryf – tenut Szymbarku, dziedzic Kowalowej, Gilowej (od 1477), komornik ziemski biecki 1486, sędzia grodzki biecki, mąż Katarzyny Barczkowskiej (córki Jakuba Barczkowskiego). W okresie międzywojennym stacjonował w miejscowości komisariat Straży Granicznej^[7].

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego^[8].

Uście Gorlickie znajduje się na szlaku architektury drewnianej z zabytkową, greckokatolicką cerkwią św. Paraskewy z 1786 roku,
cmentarz żołnierzy I wojny światowej nr 57. Znajdują się na nim 2 mogiły zbiorowe i 45 pojedynczych, w których pochowanych jest 46 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 13 rosyjskiej. Cmentarz zaprojektował Dušan Jurkovič,
w centrum wsi stoi pomnik poświęcony poległym Łemkom w czasie okupacji hitlerowskiej,
przy cmentarzu stoi drewniana kapliczka z 1876 roku.

Homola (712 m n.p.m.) – Uście Gorlickie – Oderne – Schronisko PTTK na Magurze Małastowskiej.

Oprócz wyznania rzymskokatolickiego (parafia MB Nieustającej Pomocy), prawosławnego i greckokatolickiego mieszkają tu zielonoświątkowcy, ewangelicy, Świadkowie Jehowy (z własną Salą Królestwa)^[9] i baptyści^[10].

Ludowy Klub Sportowy Uście Gorlickie (LKS Uście Gorlickie) seniorzy, juniorzy i trampkarze.

↑ GUS - Bank Danych Lokalnych - data dostępu:2015.07.15[1]
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [dostęp 2020-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ do 2 września 1949 (M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 795)
↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 80-81.
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ GUS. Rejestr TERYT
↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 103. ISBN 83-87424-77-3.
↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2020-09-30.
↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-14] .
↑ nowamalopolska.pl