Uście Gorlickie

Uście Gorlickie
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	gorlicki
Gmina	Uście Gorlickie
Liczba ludności (2011)	1187
Strefa numeracyjna	18
Kod pocztowy	38-315
Tablice rejestracyjne	KGR
SIMC	0468312
	Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie Uście Gorlickie
	Położenie na mapie Polski Uście Gorlickie
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Uście Gorlickie
	Położenie na mapie powiatu gorlickiego Uście Gorlickie
	49°31′18″N 21°08′19″E/49,521667 21,138611
	Multimedia w Wikimedia Commons

Uście Gorlickie (do 1949 Uście Ruskie^[3], rus. Устя Рускє, przejściowo Ujście Karpackie^[4]; wcześniej Uście Wołoskie) – wieś (dawniej miasto) w Polsce, położona w dolinie rzeki Ropy, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie. Wieś jest siedzibą gminy Uście Gorlickie oraz sołectwa Uście Gorlickie.

Uście Ruskie uzyskało lokację miejską w 1785 roku, zdegradowane w 1896 roku^[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Wieś leży u ujścia potoku Zdynia do Ropy^[6].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Uście Gorlickie^[7]^[8]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0468329	Kijów	część wsi
0468335	Kowalów	część wsi
0468364	Oderne	przysiółek
0468358	Terpentyny	część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Uście zostało założone przez polskich rycerzy Gładyszów na początku XV wieku. Właścicielem tej miejscowości był m.in. Stanisław Gładysz z Kowalowa h. Gryf – tenutariusz Szymbarku, dziedzic Kowalowej, Gilowej (od 1477), komornik ziemski biecki 1486, sędzia grodzki biecki, mąż Katarzyny Barczkowskiej (córki Jakuba Barczkowskiego). W okresie międzywojennym stacjonował w miejscowości komisariat Straży Granicznej^[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego^[10].

cerkiew św. Paraskewy,
- cmentarz przykościelny,
- ogrodzenie z bramkami,
kaplica cmentarna, drewniana,
cmentarz wojenny nr 57,
karczma łemkowska, drewniana, początek XX wieku.

Cerkiew św. Paraskewy
Kaplica cmentarna
Cmentarz wojenny nr 57

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Uście Gorlickie znajduje się na szlaku architektury drewnianej z zabytkową, greckokatolicką cerkwią św. Paraskewy z 1786 roku,
cmentarz żołnierzy I wojny światowej nr 57. Znajdują się na nim 2 mogiły zbiorowe i 45 pojedynczych, w których pochowanych jest 46 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 13 rosyjskiej. Cmentarz zaprojektował Dušan Jurkovič,
w centrum wsi stoi pomnik poświęcony poległym Łemkom w czasie okupacji hitlerowskiej,
przy cmentarzu stoi drewniana kapliczka z 1876 roku.

Szlaki piesze[edytuj | edytuj kod]

Homola (712 m n.p.m.) – Uście Gorlickie – Oderne – Schronisko PTTK na Magurze Małastowskiej.

Związki wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]

Oprócz wyznania rzymskokatolickiego (parafia MB Nieustającej Pomocy), prawosławnego i greckokatolickiego mieszkają tu zielonoświątkowcy, ewangelicy, Świadkowie Jehowy (z własną Salą Królestwa)^[11] i baptyści^[12].

Sport[edytuj | edytuj kod]

Ludowy Klub Sportowy Uście Gorlickie (LKS Uście Gorlickie) seniorzy, juniorzy i trampkarze.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uście, Uście Solne, Uścieniec, Uścieniec-Kolonia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ GUS - Bank Danych Lokalnych - data dostępu:2015.07.15
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ do 2 września 1949 (M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 795)
↑ Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 5 (10 lipca 1948) = nr 24 + dod., poz. 46
↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 80-81.
↑ Uście Gorlickie, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-08-05] .
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ GUS. Rejestr TERYT
↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 103. ISBN 83-87424-77-3.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023 .
↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-14] .
↑ nowamalopolska.pl. [dostęp 2009-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Uście 3(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 832 .
Informacja o cerkwi na stronie Szlaku architektury drewnianej. szlak.wrotamalopolski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)].

[1] GUS - Bank Danych Lokalnych - data dostępu:2015.07.15

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[3] 2 września 1949 (M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 795)

[4] Rzeszowski Dziennik Wojewódzki. R.5, nr 5 (10 lipca 1948) = nr 24 + dod., poz. 46

[5] Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 80-81.

[6] Uście Gorlickie, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-08-05] .

[R2013-7] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-8] GUS. Rejestr TERYT

[9] Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 103. ISBN 83-87424-77-3.

[10] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023 .

[11] Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-01-14] .

[12] wamalopolska.pl. [dostęp 2009-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)].

[13] wojnie przejściowo Biecz II

[14] 1934–36 Glinik Marjampolski

[15] 1934–50 Uście Ruskie

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[A]

[B]

[C]

Wsie	Banica Blechnarka Brunary Czarna Gładyszów Hańczowa Izby Konieczna Kunkowa Kwiatoń Leszczyny Nowica Regietów Ropki Skwirtne Smerekowiec Stawisza Śnietnica Uście Gorlickie Wysowa-Zdrój Zdynia
Integralne części wsi	Beniówka Beskid Brunary Niżne Brunary Wyżne Dujawa Huta Wysowska Jaszkowa Kijów Koło Kościoła Kowalów Ług Markowiec Na Rzekach Niżny Koniec (Czarna) Niżny Koniec (Gładyszów) Niżny Koniec (Smerekowiec) Oderne Przysłop Regietów Niżny Regietów Wyżny Sidława Stawiska Terpentyny Wierchnia Wierszki Wyżny Koniec (Czarna) Wyżny Koniec (Gładyszów) Wyżny Koniec (Smerekowiec) Za Rzeką Za Wodą
Nieistniejąca wieś	Bieliczna Czertyżne

Przynależność wojewódzka	woj. krakowskie (1920–39) woj. rzeszowskie (1945–75)
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →)	Biecz Gorlice
Miasteczka (1920–34)	Bobowa (← od 1932) Uście Ruskie
Gminy miejskie (1920–75)	Biecz Gorlice
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75)	Biecz^[A] Bobowa Glinik Mariampolski^[B] (do 1954) Gładyszów Gorlice (od 1973) Lipinki Łużna Moszczenica (od 1973) Ropa Rzepiennik Strzyżewski Sękowa Stróże (od 1973) Śnietnica (do 1954) Uście Gorlickie^[C]
Gromady (1956–72)	Binarowa (1954–72) Bobowa (1954–72) Bystra (1954–61) Dominikowice (1954–61) Gładyszów (1954–72) Gorlice (1954–72) Gródek (1954–61) Grudna Kępska (1954–59) Jankowa (1954–61) Kobylanka (1954–72) Kryg (1954–72) Libusza (1954–72) Lipinki (1954–72) Łosie (1954–58) Łużna (1954–72) Moszczenica (1954–72) Olszyny (1954–72) Ropa (1954–72) Ropica Górna (1954–59) Różnowice (1954–72) Rzepiennik Strzyżewski (1954–72) Sękowa (1954–72) Siary (1954–59) Siedliska (1954–68) Staszkówka (1954–59) Stróże (1954–72) Strzeszyn (1954–59) Szalowa (1954–68) Szymbark (1954–72) Śnietnica (1954–72) Turza (1954–61) Uście Gorlickie (1954–72) Wola Łużańska (1954–61) Wysowa (1954–72) Zagórzany (1954–72)

Gminy miejskie	Bnin (1395–1934) Boćki (1509–1934) Brzostek (1367–1934, od 2009) Budzyń (1458–1934, od 2021) Ciężkowice (1348–1934, od 2000) Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023) Dobrzyca (1440–1934, od 2014) Gąsawa (1388–1934) Gębice (1425–1934) Jagielnica (1518–1934) Jaraczewo (1519–1934, od 2016) Jazłowiec (1519–1934) Kopanica (1450–1934) Lanckorona (1366–1934) Łohiszyn (1570–1934, od 1959^OTP) Mielnik (1440–1934) Mieścisko (1474–1934) Narew (1529–1934) Niżankowice (1431–1934, od 1940^OTP) Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934) Nowy Dwór (1578–1934) Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994) Obrzycko (1458–1934, od 1990) Odelsk (1546–1934) Piaski (1775–1934) Powidz (1243–1934) Rogowo (1380–1580, 1672–1934) Rostarzewo (1752–1934) Rychtal (1294–1934) Ryczywół (1426–1934) Rynarzewo (1299–1934) Stara Sól (1557–1934, od 1940^OTP) Szereszów (1569–1934, od 1940^OTP) Święciechowa (1277–1934) Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958) Uście Solne (1616–1934) Władysławów (1727–1870, 1919–1934) Wojnicz (1369–1934, od 2007) Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie z prawami miejskimi	Bircza (1464–1934) Bukowsko (1720–1934) Dubiecko (1407–1934, od 2021) Dynów (1436–1934, od 1946) Jaćmierz (1437–1934) Jaśliska (1407–1934) Jezierzany (?–1934) Mrzygłód (1431–1934) Nowe Miasto Przemyskie (1463–1934) Nowotaniec (1444–1934) Osiek Jasielski (1363–1934) Rybotycze (1600–1934) Sołotwina (?–1934, od 1940^OTP) Zarszyn (1395–1934)
Gminy wiejskie z prawami miasteczka	Alwernia (1778–1934, od 1993) Babice nad Sanem (1484–1934) Baligród (1634–1934) Białobożnica (1910–1934) Biały Kamień (1493–1934) Bilcze Złote (1896–1934) Bobowa (1399–1934, od 2009) Brzozdowce (1526–1934) Bukaczowce (1489–1934, od 1940^OTP) Chocimierz (1444–1934) Chołojów (1650–1934) Czchów (1355–1934, od 2000) Czernelica (1575–1934, od 1940^OTP) Czudec (1427–1934) Dębowiec (1349–1934) Dobrotwór (1472–1934, od 1959^OTP) Dunajów (1424–1934) Dźwinogród (1784–1934) Felsztyn (1380–1934) Firlejów (1570–1934) Fredropol (1720–1934) Frysztak (1366–1934) Gołogóry (1469–1934) Gródek (1453–1934) Gwoździec (1540–1934, od 1940^OTP) Hussaków (1525–1934) Jabłonów (1602–1934, od 1940^OTP) Janów (1590–1934) Jasienica Rosielna (1727, 1857–1934) Jawornik Polski (1472–1934) Jedlicze (1768–1934, 1959–1966^OTP, od 1967) Jezierna (1542–1934) Jezupol (1591–1934, od 1940^OTP) Jodłowa (1765–1934) Kamionka Wielka (1784–1934) Knihynicze (1563–1934) Kołaczyce (1358–1934, od 2010) Konkolniki (1880–1934) Korczyna (1516–1934) Kozłów (1577–1934, od 1961^OTP) Krasiczyn (1620–1934) Krościenko (1348–1934, 1973–1982) Krukienice (1490–1934) Krystynopol (1695–1934, od 1951) Krzywcza (1398–1934) Krzywcze Górne (?–1934) Kudryńce (1518–1934) Kukizów (1538–1934) Kułaczkowce (?–1934) Laszki Murowane (1560–1934) Leszniów (1471–1934) Lipnica Murowana (1326–1934) Lipsko (1620–1934) Lubycza Królewska (1764–1934, od 2016) Lutowiska (1742–1934) Łysiec (1652–1934, od 1940^OTP) Magierów (1595–1934, od 1940^OTP) Majdan Królewski (1763–1934) Marjampol (1670–1934) Markopol (1628–1934) Milówka (1818–1934) Narajów (1592–1934) Narol (1672–1934, od 1996) Nawaria (1578–1934) Niebylec (1581–1934) Niżniów (1508–1934) Obertyn (?–1934) Oleszyce (1578–1934, od 1989) Pistyń (1756–1934) Płazów (1614–1934) Podgrodzie (?–1934) Podkamień Cetnerowski (1441–1934, od 1940^OTP) Podkamień Jabłonowski (1515–1934) Potok Złoty (1601–1934, od 1984^OTP) Potylicz (1498–1934) Probużna (1785–1934) Pruchnik (1436–1934, od 2011) Przecław (1419–1934, od 2010) Radomyśl nad Sanem (1556–1934) Ryglice (1760, 1843–1934, od 2001) Rzochów (1386–1934) Sokołów (1879–1934) Sokołówka (1685–1934) Stanisławczyk (1626–1934) Stojanów (1547–1934) Stratyn (1671–1934) Strusów (1434–1934) Strzeliska Nowe (1513–1934) Szczucin (1745–1934, od 2009) Szczurowice (1648–1934) Świrz (1427–1934) Tarnoruda (1578–1934) Tartaków (1685–1934) Toporów (1450–1934) Touste (1720–1934) Tylicz (1363–1934) Tymbark (1353–1934) Tyrawa Wołoska (1707–1934) Ułaszkowce (1701–1934) Uście Biskupie (1498–1934) Uście Ruskie (1739–1934) Uście Zielone (1548–1934) Uścieczko (1661–1934) Waręż (1538–1934) Wielkie Oczy (1671–1934) Wielopole Skrzyńskie (1328–1934) Witków Nowy (?–1934) Wojniłów (1552–1934, od 1960^OTP) Zakliczyn (1558–1934, od 2006) Zarudzie (1784–1934) Zbyszyce (1784–1934) Żmigród Nowy (1373–1934) Żołynia (1740–1934)