Dowództwo Sojuszniczych Sił Morskich MARCOM
| |
| Historia | |
| Organizacja | |
|---|---|
| Sformowanie |
2012 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
adm. George Zambellas |
| Obecny |
wiceadm. Mike Utley |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
| Strona internetowa | |
Sojusznicze Dowództwo Sił Morskich (ang. Allied Maritime Command MARCOM) – sojusznicze dowództwo NATO podległe Dowództwu Sił Sojuszniczych NATO ds. Operacji ACO.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo morskie HQ MARCOM zapewnia mobilne możliwości dowodzenia połączonymi operacjami morskimi. Jest odpowiedzialne za ich zaplanowanie i przeprowadzanie[1]. W 2013 nadzorowało między innymi operację antypiracką „Ocean Shield” i operację antyterrorystyczną „Active Endeavour”[2]. Dowództwo prowadzi wszechstronną analizę sytuacji w obszarze morskim prowadzenia operacji i jest gotowe dowodzić morską operację typu SJO. Prowadzi też ćwiczenia morskie, których celem jest certyfikacja operacyjna jednostek w składzie NRF i różnych kwater dowodzących nimi[3]. Po zamknięciu Dowództwa Sojuszniczych Sił Morskich w Neapolu, Dowództwo MARCOM dowodzi wszystkimi czterema Stałymi Zespołami Okrętów NATO (Standing Maritime Groups)[4][5].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
W 2012[6]
- Sojusznicze Dowództwo Sił Morskich MARCOM – Northwood
Dowódcy MARCOM[edytuj | edytuj kod]
| Stopień, imię i nazwisko | Czasokres |
|---|---|
| adm. George Zambellas | 2012 – 2013 |
| wiceadm. Peter Hudson | 2013 – 2015 |
| wiceadm. Clive Johnstone | 2015 – 2019 |
| wiceadm. Keith Blount | 2019 – 2022 |
| wiceadm. Mike Utley[5] | 2023 – |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ COMMARAIR przygotowuje i dowodzi lotnictwem morskim, które wspiera operacje i misjE NATO, w tym także operacji morskich na dużą skalę. Odpowiedzialne jest za prowadzenie morskich operacji powietrznych w czasie rzeczywistym i koordynację wszystkich ćwiczeń NATO, w których bierze udział morski komponent lotniczy[4].
- ↑ COMSUBNATO jest odpowiedzialne za rozwój doktryn, taktyki i procedur związanych z bojowym wykorzystaniem okrętów podwodnych NATO oraz planuje, koordynuje i prowadzi ćwiczenia i operacje podwodne NATO. Personel dowództwa stanowi około 30 żołnierzy reprezentujących państwa NATO posiadające czynne okręty podwodne. Dowództwo zapewnia całodobową stałą łączność ze wszystkimi okrętami podwodnymi rozwiniętymi na morzu. Ponadto dowództwo COMSUBNATO nadzoruje Międzynarodowe Biuro ds. Ratowania Załóg Okrętów Podwodnych ISMERLO[7].
- ↑ NSC jest ośrodkiem zbierania i opracowywania informacji o żegludze cywilnej i stanowi dla niej instytucję doradczą w przypadku prowadzenia operacji morskich przez NATO na danym obszarze. Ponadto Centrum planuje i koordynuje udział żeglugi cywilnej w ćwiczeniach sojuszniczych, wymienia informacje i doświadczenia z instytucjami związanymi z gospodarką morską, szkoli personel Wojskowej Współpracy i Doradztwa dla Żeglugi NCAGS i wspiera informacyjnie centra operacyjne nadzoru ruchu morskiego[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ MC – Mission ↓, 2023.
- ↑ Operation Sea Guardian – Operations Archive. NATO. [dostęp 2023-04-27]. (ang.).
- ↑ MC – Missions ↓, 2023.
- ↑ a b Zarychta 2013 ↓, s. 347.
- ↑ a b MC NATO ↓, 2023.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 324.
- ↑ a b Zarychta 2013 ↓, s. 348.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
- Allied Maritime Command. NATO. [dostęp 2023-04-27]. (ang.).
- Allied Maritime Command – Mission. NATO. [dostęp 2023-04-27]. (ang.).
- Allied Maritime Command – Missions. NATO. [dostęp 2023-04-27]. (ang.).
- NATO – Structure. NATO. [dostęp 2023-04-25]. (ang.).