5 Połączone Taktyczne Siły Powietrzne
| Historia | |
| Organizacja | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Podległość | |
5 Połączone Taktyczne Siły Powietrzne – lotniczy związek operacyjny Paktu Północnoatlantyckiego okresu zimnej wojny.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Zadaniem 5 Połączonych Taktycznych Sił Powietrznych było wsparcie i zabezpieczenie działań wojsk lądowych na terytorium Włoch i sił morskich w środkowej części Morza Śródziemnego[1]. Podlegały Dowództwu Połączonych Sił Powietrznych Europy Południowej AIRSOUTH w Neapolu[2].
W skład 5 PTSP wchodziły włoskie siły powietrzne, w tym eskadry: szturmowe, przechwytujące, rozpoznawczo-uderzeniowe oraz rozpoznawcze. Trzon lotnictwa bojowego stanowiły samoloty typu Tornado, F-104S Starfighter, RF-104G, Fiat G-91R/V oraz samoloty rozpoznania morskiego – w sumie ponad 300 samolotów,
W ich skład wchodziło także 40 wyrzutni rakiet przeciwlotniczych Improved Hawk oraz 8 baterii Nike Hercules[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 240.
- ↑ Zarychta 2016 ↓, s. 262.
- ↑ Zarychta 2016 ↓, s. 263.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.
- Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.