Sojusznicze Centrum Rozpoznawcze IFC
| Historia | |
| Organizacja | |
|---|---|
| Sformowanie |
2006 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość |
SAUCER (operacyjnie) |
| Strona internetowa | |
Sojusznicze Centrum Rozpoznawcze (ang. Intelligence Fusion Centre IFC) – centrum analityczno-szkoleniowe NATO wspierające Sojusznicze Dowództwo ds. Transformacji ACT i inne dowództwa NATO.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z decyzją szczytu NATO w Pradze (2002), w październiku 2006 otwarto Sojusznicze Centrum Rozpoznawcze IFC. Pełną gotowość do działań centrum osiągnęło w 2007, a w 2008 przeniosło się do amerykańskiej bazy Sił Powietrznych Molesworth[a][1]. Głównym zadaniem Centrum jest dostarczanie Naczelnemu Dowódcy w Europie SACEUR aktualnej informacji rozpoznawczej w celu wsparcia planowania i prowadzenia operacji, szczególnie Sił Odpowiedzi NATO i Operacji Połączonych[2].
Celem zdobycia informacji i wymiany doświadczeń, IFC utrzymuje ścisłe kontakty z dowództwami regionalnymi, dowództwami narodowymi, uczelniami i ośrodkami szkoleniowymi oraz przedstawicielami organizacji międzynarodowych. Utrzymuje też bezpośrednie kontakty ze środowiskiem akademickim takich instytucji jak: Oxford Analytica, Defense & Security Intelligence & Analysis: IHS Jane’s, Royal United Services Institute (RUSI), Chatham House. Dodatkowo współdziała z komórkami rozpoznawczymi poszczególnych państw członkowskich, od których uzyskuje potrzebne informacje[2]:
W grudniu 2012 Komitet Wojskowy wydał dokument MC 0324/3 (The NATO Military Command Structure)[3]. Na jego podstawie ze struktur dowodzenia NATO wyłączono Sojusznicze Centrum Rozpoznawcze[4]. IFC, jako organizacja która nie jest w strukturach dowodzenia NATO, współpracuje jednak blisko z dowództwem ACT i ACO[5].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
W skład IFC wchodzą[1]:
- dowództwo,
- dowódca IFC – oficer amerykański,
- zastępca dowódcy – oficer brytyjski,
- Grupa Dowodzenia,
- Operacyjne Centrum Rozpoznawcze,
- Grupa Analizy,
- Grupa Wsparcia Operacyjnego.
Personel Centrum liczy około 160 osób delegowanych ze wszystkich państw członkowskich NATO.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W bazie Sił Powietrznych Molesworth znajdują się także takie instytucje jak: Połączone Centrum Analizy (Joint Analisys Center), Ośrodek Kształcenia (Intelligence Knowledge Development Directorate), Oddział zbierania informacji na potrzeby sił specjalnych (Special Operations Intelligence Branch).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zarychta 2013 ↓, s. 337.
- ↑ a b Zarychta 2013 ↓, s. 338.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 344.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 346.
- ↑ Zarychta 2013 ↓, s. 352.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
| Państwa członkowskie | |
|---|---|
| Kandydaci | |
| Struktura |
.svg)