Przejdź do zawartości

Eduardo da Silva

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduardo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Eduardo Alves da Silva

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1983
Rio de Janeiro

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
CBF Nova Kennedy
1996–1998 Bangu AC
1999–2001 Dinamo Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2007 Dinamo Zagrzeb 109 (73)
2001 Croatia Sesvete (wyp.) 5 (2)
2002 Inter Zaprešić (wyp.) 15 (10)
2007–2010 Arsenal 41 (6)
2010–2014 Szachtar Donieck 81 (24)
2014–2015 CR Flamengo 27 (10)
2015–2016 Szachtar Donieck 29 (14)
2017–2018 Athletico Paranaense 6 (0)
2018 Legia Warszawa 11 (0)
W sumie: 324 (139)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2005  Chorwacja U-21 12 (8)
2004–2014  Chorwacja 64 (29)
W sumie: 76 (37)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Eduardo Alves da Silva (ur. 25 lutego 1983 w Rio de Janeiro) – chorwacki piłkarz brazylijskiego pochodzenia, który występował na pozycji napastnika. Reprezentant Chorwacji, uczestnik Mistrzostw Europy 2012 i Mistrzostw Świata 2014.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Da Silva urodził się w Rio de Janeiro. W młodzieńczych latach zapisał się do klubu CBF Nova Kennedy i tam grał do 15 roku życia. Wtedy to w 1998 roku przeniósł się do Zagrzebia i tam trafił do zespołu Dinamo Zagrzeb. Z czasem da Silva zaczynał grać coraz częściej w pierwszym zespole. W sezonie 2000/2001 wypożyczono go do Croatii Sesvete, a w 2002 roku był wypożyczony do drugoligowego wówczas Inter Zaprešić – ówczesny trener Dinama, Miroslav Blažević, nie widział dla niego miejsca w składzie. Dziesięć bramek w drugiej lidze pomogło Interowi w awansie do ekstraklasy. Da Silva powrócił do Dinama, kiedy trenerem został Nikola Jurčević.

W latach 2004 i 2006 został uznany za najlepszego piłkarza ligi. W sezonie 2005–2006 był także drugim najlepszym strzelcem ekstraklasy z 20 golami na koncie. Z Dinamem dwukrotnie, w latach 2003 i 2006, zdobył mistrzostwo, a w 2004 – Puchar kraju. W sezonie 2006/2007 da Silva zdobył aż 34 gole w 32 ligowych meczach, co jest rekordem chorwackiej ligi. Wywalczył też mistrzostwo Chorwacji z Dinamem.

Latem 2007 da Silva podpisał kontrakt z Arsenalem, w którym miał zastąpić w ataku Thierry'ego Henry.

W 2002 roku został powołany do młodzieżowej reprezentacji Chorwacji. W listopadzie 2004 meczem z Irlandią (3:0) zadebiutował w drużynie narodowej seniorów. Pierwszą bramkę zdobył w lutym 2006 podczas Pucharu Carlsberga w Hongkongu w meczu z tamtejszą reprezentacją (7:1). Był jednym z kandydatów z linii ataku do kadry na mistrzostwa świata w Niemczech, jednak selekcjoner Zlatko Kranjčar nie skorzystał z jego usług tłumacząc, że jest jeszcze "za młodym piłkarzem". Natomiast nowy selekcjoner Slaven Bilić widział w da Silvie podstawowego zawodnika reprezentacji i powołał go na swój debiutancki mecz, który został rozegrany 16 czerwca 2006 roku, a Chorwacja wygrała 2:0 z reprezentacją Włoch. Da Silva spisał się dobrze i zdobył jedną z bramek. Natomiast w wyjazdowym meczu eliminacyjnym do Euro 2008 z reprezentacją Izraela, wygranym 4:3, zdobył dla Chorwatów aż 3 bramki. 2 lipca 2007 roku Eduardo da Silva został zakupiony na 4 sezony do angielskiego klubu Arsenal F.C.

Dnia 23 lutego 2008 roku Eduardo da Silva w 3 minucie spotkania Arsenalu z Birmingham City został brutalnie sfaulowany przez Martina Taylora. Jak wykazały badania piłkarz doznał otwartego złamania stawu skokowego i zerwania w nim wszystkich więzadeł. Stopa piłkarza wygięta została w nienaturalnym kierunku pod kątem 90 stopni[1], zostały w niej zerwane naczynia krwionośne. Boisko opuścił po 8 minutach z założoną maską tlenową. Stwierdzono jednak, że złamanie nie jest tak poważne, jak wyglądało to na początku i piłkarz wróci na boisko być może po 9 miesiącach rekonwalescencji. Po 10 miesiącach ciężkiej rehabilitacji Eduardo wrócił na boisko w meczu rezerw 16 grudnia 2008 roku przeciwko drużynie Portsmouth[2].

Dnia 16 lutego 2009, Eduardo wrócił do drużyny Arsenalu strzelając 2 bramki w meczu FA Cup przeciwko Cardiff City.

Chorwacki piłkarz został zdyskwalifikowany na dwa spotkania Ligi Mistrzów. To efekt kary nałożonej przez UEFA za wymuszenie rzutu karnego w meczu 4. rundy kwalifikacyjnej (26 sierpnia 2009 r.) z Celtikiem Glasgow (3:1). Eduardo został uznany za winnego wymuszenia rzutu karnego. W 28. minucie interweniujący w polu karnym Celticu bramkarz Artur Boruc nie spowodował upadku napastnika "Kanonierów", ten jednak teatralnie upadł, a sędzia podyktował jedenastkę. Polski bramkarz ostro protestował, ale sędzia z Hiszpanii Manuel Mejuto González nie zmienił decyzji.

"Kanonierzy" odwołali się od kary dla chorwackiego napastnika – poskutkowało to anulowaniem kary. Eduardo odwdzięczył się za starania, strzelając zwycięskiego gola w meczu pierwszej kolejki Ligi Mistrzów ze Standardem Liège.

21 lipca 2010 roku oficjalna strona Szachtara Donieck potwierdziła zakup Eduardo da Silvy z Arsenalu. Zawodnik podpisał czteroletni kontrakt[3]. W lipcu 2014 po wygaśnięciu kontraktu opuścił doniecki klub[4], a potem wyjechał do Brazylii, gdzie bronił barw C.R. Flamengo[5]. W lipcu 2015 powrócił do Szachtara Donieck[6]. Po wygaśnięciu kontraktu w grudniu 2016 opuścił Szachtar, natomiast 1 stycznia 2017 został zaprezentowany jako nowy zawodnik brazylijskiego Athletico Paranaense[7].

4 stycznia 2018 roku podpisał roczny kontrakt z Legią Warszawa[8]. 9 lutego 2018 roku zadebiutował w barwach warszawskiej Legii w wygranym 3:2 meczu 22 kolejki Ekstraklasy z Zagłębiem Lubin. Wszedł na boisko w 46 minucie meczu, zaliczył asystę przy drugim golu Jarosława Niezgody oraz wywalczył rzut karny w doliczonym czasie gry do drugiej połowy meczu[9]. W sezonie 2017/2018 – który zakończył bez gola, z 10. meczami w lidze i 2. w Pucharze Polski[10] – zdobył mistrzostwo i Puchar Polski.

19 sierpnia 2018 wystąpił w swoim jedynym meczu ligowym sezonu 2018/2019, przeciwko Zagłębiu Sosnowiec, wygranym 2:1[11]. 13 września 2018 roku zawodnik został usunięty z listy zgłoszonych do rozgrywek Ekstraklasy[12], a 13 grudnia 2018 roku Legia poinformowała, że obowiązujący do końca roku kontrakt Eduardo nie zostanie przedłużony[13]. Po odejściu z Legii, Eduardo zakończył karierę piłkarską.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

10 grudnia 2005 roku Eduardo poślubił Andreę Šok. Para ma dwójkę dzieci - córkę Lorenę (ur. 2006) i syna Mateusa (ur. 2010), który gra w młodzieżowych zespołach Flamengo[14][15].

Działalność charytatywna

[edytuj | edytuj kod]

Eduardo wspiera Sports Business Club, organizację mającą na celu ratowanie przed wyginięciem borykających się z problemami lokalnych klubów piłkarskich, takich jak Gillingham Town(inne języki), które jako jedno z pierwszych otrzymało taką pomoc. O przedsięwzięciu Eduardo powiedział: „Wszyscy musimy się jednoczyć, aby pomóc. Nie potrafię wyrazić słowami, jak ważne jest, aby wszyscy wspierali sport”[16].

Konflikt ze Zdravko Mamiciem

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Eduardo pozwał ówczesnego prezesa Dinama Zagrzeb, Zdravko Mamicia z powodu niekorzystnego kontraktu, zgodnie z którym Silva musiał płacić rodzinie Mamicia 50% wynagrodzenia przez całą swoją karierę. Mamić argumentował, że Eduardo podpisał kontrakt z własnej woli, jednakże sąd uznał argumenty naturalizowanego Chorwata - w momencie podpisywania kontraktu piłkarz z Brazylii miał 16 lat, nie znał języka chorwackiego ani chorwackiego prawa i fakt ten został przez prezesa Dinama wykorzystany. Silva wygrał sprawę w 2014 roku[17][18][19].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 7 kwietnia 2018

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Kontynentalne Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Dinamo Zagrzeb 2001/02 1. HNL 4 0 0 0 4 0
2003/04 1. HNL 24 9 7 3 6 1 1 1 38 14
2004/05 1. HNL 21 10 2 0 7 1 1 0 31 11
2005/06 1. HNL 28 20 1 1 29 21
2006/07 1. HNL 32 34 8 6 6 5 1 2 47 47
Ogólnie 109 73 18 10 19 7 3 3 149 93
Croatia Sesvete (wyp.) 2001/02 2. HNL 5 2 0 0 5 2
Ogólnie 5 2 0 0 5 2
Inter Zaprešić (wyp.) 2002/03 2. HNL 15 10 0 0 15 10
Ogólnie 15 10 0 0 15 10
Arsenal F.C. 2007/08 Premier League 17 4 3 1 6 3 5 4 31 12
2008/09 Premier League 0 0 2 3 2 0 0 0 4 3
2009/10 Premier League 24 2 2 1 5 2 1 0 32 5
Ogólnie 41 6 7 5 13 5 6 4 67 20
Szachtar Donieck 2010/11 Premier-liha 22 6 3 2 8 4 0 0 32 12
2011/12 Premier-liha 16 5 1 2 5 0 0 0 22 7
2012/13 Premier-liha 20 4 4 0 3 0 1 0 28 4
2013/14 Premier-liha 23 9 5 4 2 0 0 0 30 13
Ogólnie 81 24 13 8 18 4 1 0 112 36
CR Flamengo 2014 Série A 18 8 6 1 24 9
2015 Série A 9 2 3 1 10 1 22 4
Ogólnie 27 10 9 2 10 1 46 13
Szachtar Donieck 2015/16 Premier-liha 19 12 7 2 15 4 0 0 41 18
2016/17 Premier-liha 10 2 1 0 7 1 1 0 19 3
Ogólnie 29 14 8 2 22 5 1 0 60 21
CA Paranaense 2017 Série A 6 0 0 0 3 0 0 0 9 0
Ogólnie 6 0 0 0 3 0 0 0 9 0
Legia Warszawa 2017/18 Ekstraklasa 8 0 0 0 8 0
Ogólnie w karierze 321 139 55 27 75 21 21 8 472 195

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Chorwacja
2004 1 0
2005 2 0
2006 7 6
2007 11 7
2008 1 0
2009 6 5
2010 7 0
2011 9 4
2012 9 4
2013 7 3
2014 4 0
Ogólnie 64 29

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Dinamo Zagrzeb
Szachtar Donieck
Legia Warszawa
Indywidualne

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tragedia Eduardo, Piotr Sucharzewski, Dziennik Elbląski – Gazeta Sportowa, 25.02.2008
  2. onet.pl. [dostęp 2008-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-07)].
  3. Shakhtar pick up Eduardo Da Silva | FC Shakhtar Donetsk | Official website. [dostęp 2010-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-30)].
  4. Эдуардо покидает Шахтер – UA-Футбол
  5. Эдуардо рассказал, почему ушел из Шахтера – UA-Футбол
  6. Шахтер дозаявил Эдуардо – UA-Футбол
  7. 2017 год "горняки" начнут без своего нападающего – UA-Футбол
  8. Eduardo da Silva i Domogoj Antolić w Legii Warszawa!
  9. Debiuty czterech piłkarzy Legii, „Legia.Net” [dostęp 2018-02-11] (pol.).
  10. Eduardo. Sezon 2017/18 [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  11. Lotto Ekstraklasa: Legia 2-1 Zagłębie S. [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  12. Eduardo poza kadrą Legii [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  13. Domagoj Antolić przejdzie operację [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  14. Eduardo da Silva proslavio 20. godišnjicu s Hrvaticom Andreom, a usput su slučajno otkrili i djelić svog luksuznog doma [online], Showbuzz [dostęp 2023-10-07] (chorw.).
  15. Com filhos de Diego e Eduardo da Silva no time, sub-11 do Flamengo é campeão da Taça Guanabara [online], ge, 17 lipca 2022 [dostęp 2023-10-07] (port. braz.).
  16. Arsenal legend Eduardo backs Kent businessman's grass roots sport appeal [online], Kent Online, 17 lutego 2021 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
  17. 'The stench of death that was never far away' - Luka Modric's brutal childhood makes his rise to the top all the more remarkable [online], Independent.ie, 4 lipca 2018 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
  18. https://balkaninsight.com/2015/10/15/mamic-and-politics-keep-fans-out-of-croatian-football-10-14-2015/
  19. redakcja, Cios w chorwackie imperium korupcyjne – Mamić z wyrokiem [online], weszlo.com, 7 czerwca 2018 [dostęp 2023-10-07] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]