Eduardo da Silva

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduardo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Eduardo Alves da Silva

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1983
Rio de Janeiro

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
CBF Nova Kennedy
1996–1998 Bangu AC
1999–2001 Dinamo Zagrzeb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2007 Dinamo Zagrzeb 109 (73)
2001 → Croatia Sesvete (wyp.) 5 (2)
2002 → Inter Zaprešić (wyp.) 15 (10)
2007–2010 Arsenal 41 (6)
2010–2014 Szachtar Donieck 81 (24)
2014–2015 CR Flamengo 27 (10)
2015–2016 Szachtar Donieck 29 (14)
2017–2018 Athletico Paranaense 6 (0)
2018 Legia Warszawa 11 (0)
W sumie: 324 (139)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2005  Chorwacja U-21 12 (8)
2004–2014  Chorwacja 64 (29)
W sumie: 76 (37)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Eduardo Alves da Silva (ur. 25 lutego 1983 w Rio de Janeiro) – chorwacki piłkarz brazylijskiego pochodzenia, który występował na pozycji napastnika. Reprezentant Chorwacji, uczestnik Mistrzostw Europy 2012 i Mistrzostw Świata 2014.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Da Silva urodził się w Rio de Janeiro. W młodzieńczych latach zapisał się do klubu CBF Nova Kennedy i tam grał do 15 roku życia. Wtedy to w 1998 roku przeniósł się do Zagrzebia i tam trafił do zespołu Dinamo Zagrzeb. Z czasem da Silva zaczynał grać coraz częściej w pierwszym zespole. W sezonie 2000/2001 wypożyczono go do Croatii Sesvete, a w 2002 roku był wypożyczony do drugoligowego wówczas Inter Zaprešić – ówczesny trener Dinama, Miroslav Blažević, nie widział dla niego miejsca w składzie. Dziesięć bramek w drugiej lidze pomogło Interowi w awansie do ekstraklasy. Da Silva powrócił do Dinama, kiedy trenerem został Nikola Jurčević.

W latach 2004 i 2006 został uznany za najlepszego piłkarza ligi. W sezonie 2005–2006 był także drugim najlepszym strzelcem ekstraklasy z 20 golami na koncie. Z Dinamem dwukrotnie, w latach 2003 i 2006, zdobył mistrzostwo, a w 2004 – Puchar kraju. W sezonie 2006/2007 da Silva zdobył aż 34 gole w 32 ligowych meczach, co jest rekordem chorwackiej ligi. Wywalczył też mistrzostwo Chorwacji z Dinamem.

Latem 2007 da Silva podpisał kontrakt z Arsenalem, w którym miał zastąpić w ataku Thierry'ego Henry.

W 2002 roku został powołany do młodzieżowej reprezentacji Chorwacji. W listopadzie 2004 meczem z Irlandią (3:0) zadebiutował w drużynie narodowej seniorów. Pierwszą bramkę zdobył w lutym 2006 podczas Pucharu Carlsberga w Hongkongu w meczu z tamtejszą reprezentacją (7:1). Był jednym z kandydatów z linii ataku do kadry na mistrzostwa świata w Niemczech, jednak selekcjoner Zlatko Kranjčar nie skorzystał z jego usług tłumacząc, że jest jeszcze "za młodym piłkarzem". Natomiast nowy selekcjoner Slaven Bilić widział w da Silvie podstawowego zawodnika reprezentacji i powołał go na swój debiutancki mecz, który został rozegrany 16 czerwca 2006 roku, a Chorwacja wygrała 2:0 z reprezentacją Włoch. Da Silva spisał się dobrze i zdobył jedną z bramek. Natomiast w wyjazdowym meczu eliminacyjnym do Euro 2008 z reprezentacją Izraela, wygranym 4:3, zdobył dla Chorwatów aż 3 bramki. 2 lipca 2007 roku Eduardo da Silva został zakupiony na 4 sezony do angielskiego klubu Arsenal F.C.

Dnia 23 lutego 2008 roku Eduardo da Silva w 3 minucie spotkania Arsenalu z Birmingham City został brutalnie sfaulowany przez Martina Taylora. Jak wykazały badania piłkarz doznał otwartego złamania stawu skokowego i zerwania w nim wszystkich więzadeł. Stopa piłkarza wygięta została w nienaturalnym kierunku pod kątem 90 stopni[1], zostały w niej zerwane naczynia krwionośne. Boisko opuścił po 8 minutach z założoną maską tlenową. Stwierdzono jednak, że złamanie nie jest tak poważne, jak wyglądało to na początku i piłkarz wróci na boisko być może po 9 miesiącach rekonwalescencji. Po 10 miesiącach ciężkiej rehabilitacji Eduardo wrócił na boisko w meczu rezerw 16 grudnia 2008 roku przeciwko drużynie Portsmouth[2].

Dnia 16 lutego 2009, Eduardo wrócił do drużyny Arsenalu strzelając 2 bramki w meczu FA Cup przeciwko Cardiff City.

Chorwacki piłkarz został zdyskwalifikowany na dwa spotkania Ligi Mistrzów. To efekt kary nałożonej przez UEFA za wymuszenie rzutu karnego w meczu 4. rundy kwalifikacyjnej (26 sierpnia 2009 r.) z Celtikiem Glasgow (3:1). Eduardo został uznany za winnego wymuszenia rzutu karnego. W 28. minucie interweniujący w polu karnym Celticu bramkarz Artur Boruc nie spowodował upadku napastnika "Kanonierów", ten jednak teatralnie upadł, a sędzia podyktował jedenastkę. Polski bramkarz ostro protestował, ale sędzia z Hiszpanii Manuel Mejuto González nie zmienił decyzji.

"Kanonierzy" odwołali się od kary dla chorwackiego napastnika – poskutkowało to anulowaniem kary. Eduardo odwdzięczył się za starania, strzelając zwycięskiego gola w meczu pierwszej kolejki Ligi Mistrzów ze Standardem Liège.

21 lipca 2010 roku oficjalna strona Szachtara Donieck potwierdziła zakup Eduardo da Silvy z Arsenalu. Zawodnik podpisał czteroletni kontrakt[3]. W lipcu 2014 po wygaśnięciu kontraktu opuścił doniecki klub[4], a potem wyjechał do Brazylii, gdzie bronił barw C.R. Flamengo[5]. W lipcu 2015 powrócił do Szachtara Donieck[6]. Po wygaśnięciu kontraktu w grudniu 2016 opuścił Szachtar, natomiast 1 stycznia 2017 został zaprezentowany jako nowy zawodnik brazylijskiego Athletico Paranaense[7].

4 stycznia 2018 roku podpisał roczny kontrakt z Legią Warszawa[8]. 9 lutego 2018 roku zadebiutował w barwach warszawskiej Legii w wygranym 3:2 meczu 22 kolejki Ekstraklasy z Zagłębiem Lubin. Wszedł na boisko w 46 minucie meczu, zaliczył asystę przy drugim golu Jarosława Niezgody oraz wywalczył rzut karny w doliczonym czasie gry do drugiej połowy meczu[9]. W sezonie 2017/2018 – który zakończył bez gola, z 10. meczami w lidze i 2. w Pucharze Polski[10] – zdobył mistrzostwo i Puchar Polski.

19 sierpnia 2018 wystąpił w swoim jedynym meczu ligowym sezonu 2018/2019, przeciwko Zagłębiu Sosnowiec, wygranym 2:1[11]. 13 września 2018 roku zawodnik został usunięty z listy zgłoszonych do rozgrywek Ekstraklasy[12], a 13 grudnia 2018 roku Legia poinformowała, że obowiązujący do końca roku kontrakt Eduardo nie zostanie przedłużony[13]. Po odejściu z Legii, Eduardo zakończył karierę piłkarską.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

10 grudnia 2005 roku Eduardo poślubił Andreę Šok. Para ma dwójkę dzieci - córkę Lorenę (ur. 2006) i syna Mateusa (ur. 2010), który gra w młodzieżowych zespołach Flamengo[14][15].

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

Eduardo wspiera Sports Business Club, organizację mającą na celu ratowanie przed wyginięciem borykających się z problemami lokalnych klubów piłkarskich, takich jak Gillingham Town(inne języki), które jako jedno z pierwszych otrzymało taką pomoc. O przedsięwzięciu Eduardo powiedział: „Wszyscy musimy się jednoczyć, aby pomóc. Nie potrafię wyrazić słowami, jak ważne jest, aby wszyscy wspierali sport”[16].

Konflikt ze Zdravko Mamiciem[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Eduardo pozwał ówczesnego prezesa Dinama Zagrzeb, Zdravko Mamicia z powodu niekorzystnego kontraktu, zgodnie z którym Silva musiał płacić rodzinie Mamicia 50% wynagrodzenia przez całą swoją karierę. Mamić argumentował, że Eduardo podpisał kontrakt z własnej woli, jednakże sąd uznał argumenty naturalizowanego Chorwata - w momencie podpisywania kontraktu piłkarz z Brazylii miał 16 lat, nie znał języka chorwackiego ani chorwackiego prawa i fakt ten został przez prezesa Dinama wykorzystany. Silva wygrał sprawę w 2014 roku[17][18][19].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Stan na 7 kwietnia 2018

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Kontynentalne Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Dinamo Zagrzeb 2001/02 1. HNL 4 0 0 0 – – 4 0
2003/04 1. HNL 24 9 7 3 6 1 1 1 38 14
2004/05 1. HNL 21 10 2 0 7 1 1 0 31 11
2005/06 1. HNL 28 20 1 1 – – 29 21
2006/07 1. HNL 32 34 8 6 6 5 1 2 47 47
Ogólnie 109 73 18 10 19 7 3 3 149 93
Croatia Sesvete (wyp.) 2001/02 2. HNL 5 2 0 0 – – 5 2
Ogólnie 5 2 0 0 – – 5 2
Inter Zaprešić (wyp.) 2002/03 2. HNL 15 10 0 0 – – 15 10
Ogólnie 15 10 0 0 – – 15 10
Arsenal F.C. 2007/08 Premier League 17 4 3 1 6 3 5 4 31 12
2008/09 Premier League 0 0 2 3 2 0 0 0 4 3
2009/10 Premier League 24 2 2 1 5 2 1 0 32 5
Ogólnie 41 6 7 5 13 5 6 4 67 20
Szachtar Donieck 2010/11 Premier-liha 22 6 3 2 8 4 0 0 32 12
2011/12 Premier-liha 16 5 1 2 5 0 0 0 22 7
2012/13 Premier-liha 20 4 4 0 3 0 1 0 28 4
2013/14 Premier-liha 23 9 5 4 2 0 0 0 30 13
Ogólnie 81 24 13 8 18 4 1 0 112 36
CR Flamengo 2014 Série A 18 8 6 1 – – 24 9
2015 Série A 9 2 3 1 – 10 1 22 4
Ogólnie 27 10 9 2 – 10 1 46 13
Szachtar Donieck 2015/16 Premier-liha 19 12 7 2 15 4 0 0 41 18
2016/17 Premier-liha 10 2 1 0 7 1 1 0 19 3
Ogólnie 29 14 8 2 22 5 1 0 60 21
CA Paranaense 2017 Série A 6 0 0 0 3 0 0 0 9 0
Ogólnie 6 0 0 0 3 0 0 0 9 0
Legia Warszawa 2017/18 Ekstraklasa 8 0 0 0 – – 8 0
Ogólnie w karierze 321 139 55 27 75 21 21 8 472 195

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Chorwacja
2004 1 0
2005 2 0
2006 7 6
2007 11 7
2008 1 0
2009 6 5
2010 7 0
2011 9 4
2012 9 4
2013 7 3
2014 4 0
Ogólnie 64 29

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Dinamo Zagrzeb
Szachtar Donieck
Legia Warszawa
Indywidualne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tragedia Eduardo, Piotr Sucharzewski, Dziennik Elbląski – Gazeta Sportowa, 25.02.2008
  2. ↑ onet.pl. [dostęp 2008-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-07)].
  3. ↑ Shakhtar pick up Eduardo Da Silva | FC Shakhtar Donetsk | Official website. [dostęp 2010-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-30)].
  4. ↑ Эдуардо покидает Шахтер – UA-Футбол
  5. ↑ Эдуардо рассказал, почему ушел из Шахтера – UA-Футбол
  6. ↑ Шахтер дозаявил Эдуардо – UA-Футбол
  7. ↑ 2017 год "горняки" начнут без своего нападающего – UA-Футбол
  8. ↑ Eduardo da Silva i Domogoj Antolić w Legii Warszawa!
  9. ↑ Debiuty czterech piłkarzy Legii, „Legia.Net” [dostęp 2018-02-11] (pol.).
  10. ↑ Eduardo. Sezon 2017/18 [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  11. ↑ Lotto Ekstraklasa: Legia 2-1 Zagłębie S. [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  12. ↑ Eduardo poza kadrą Legii [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  13. ↑ Domagoj Antolić przejdzie operację [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-01-21].
  14. ↑ Eduardo da Silva proslavio 20. godišnjicu s Hrvaticom Andreom, a usput su slučajno otkrili i djelić svog luksuznog doma [online], Showbuzz [dostęp 2023-10-07] (chorw.).
  15. ↑ Com filhos de Diego e Eduardo da Silva no time, sub-11 do Flamengo é campeão da Taça Guanabara [online], ge, 17 lipca 2022 [dostęp 2023-10-07] (port. braz.).
  16. ↑ Arsenal legend Eduardo backs Kent businessman's grass roots sport appeal [online], Kent Online, 17 lutego 2021 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
  17. ↑ 'The stench of death that was never far away' - Luka Modric's brutal childhood makes his rise to the top all the more remarkable [online], Independent.ie, 4 lipca 2018 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
  18. ↑ https://balkaninsight.com/2015/10/15/mamic-and-politics-keep-fans-out-of-croatian-football-10-14-2015/
  19. ↑ redakcja, Cios w chorwackie imperium korupcyjne – Mamić z wyrokiem [online], weszlo.com, 7 czerwca 2018 [dostęp 2023-10-07] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Chorwacji
Skład reprezentacji Chorwacji na Mistrzostwa Europy do lat 21 2004

Chorwacja

Skład reprezentacji Chorwacji na Euro 2012

Skład reprezentacji Chorwacji na Mundialu 2014

Chorwacja

Królowie strzelców Prva HNL
1992–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eduardo_da_Silva&oldid=71980052”