Gia Kanczeli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gia Kanczeli
გია ყანჩელი
Ilustracja
Gia Kanczeli (2010)
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1935
Tbilisi

Data i miejsce śmierci

2 października 2019
Tbilisi

Narodowość

gruzińska

Język

gruziński, angielski

Alma Mater

Konserwatorium w Tbilisi

Dziedzina sztuki

muzyka poważna, muzyka filmowa

Epoka

II połowa XX wieku

Ważne dzieła

opera „Muzyka dla żywych”

podpis

Gia Kanczeli, gruz. გია ყანჩელი (ur. 10 sierpnia 1935 w Tbilisi, zm. 2 października 2019 tamże[1]) – gruziński kompozytor, mieszkający w Belgii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kanczeli urodził się w rodzinie chirurga. Początkowo studiował geologię, potem rozpoczął studia na Konserwatorium w Tbilisi, Studiował kompozycję pod kierownictwem Ilii Tuskii. Po ukończeniu studiów komponował muzykę dla filmów i teatrów.

Od 1996 współpracował z naczelnym reżyserem Państwowego Akademickiego Teatru im. Rustawelego w Tbilisi, Robertem Sturuą. Jego muzyka do sztuki Szekspira wzbudziła znaczne zainteresowanie. W 1971 został kierownikiem muzycznym tego teatru. W latach 1971–1978 wykładał kompozycję w Konserwatorium w Tbilisi. W latach 1984–1989 był prezesem Związku Kompozytorów Gruzji.

W 1991 opuścił Gruzję i zamieszkał w krajach zachodniej Europy, 1991–1992 korzystał z zaproszenia Niemieckiej Służby Wymiany Studentów w Berlinie, od 1995 zamieszkał w Antwerpii, komponując dla Państwowej Filharmonii Flamandzkiej i pozostał w Belgii na stałe.

Kanczeli komponował już w okresie studiów muzykę pop i piosenki. W latach 1967–1986 skomponował siedem symfonii. Był uważany za kompozytora awangardy. W 1984 odbyło się w Tbilisi prawykonanie jego opery „Muzyka dla żywych”. Komponował muzykę do wielu filmów i sztuk teatralnych, m.in. do „Niezwykłego przedstawienia” reż. Eldara Szengełai i „Pocałunku niedźwiedzia” Siergieja Bodrowa, oraz do wielu filmów Gieorgiego Danieliji.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

(angielskie nazwy utworów)

Wczesna twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Concerto for orchestra (1961)
  • Symphony No. 1 (1967)

Utwory orkiestrowe[edytuj | edytuj kod]

  • Symphony No. 2: Songs (1970)
  • Symphony No. 3 (1973)
  • Symphony No. 4 „To the Memory of Michelangelo” (1974)
  • Symphony No. 5 „To the Memory of My Parents” (1977)
  • Symphony No. 6 (1978–1980)
  • Symphony No. 7 „Epilogue” (1986)
  • Mourned by the Wind (Vom Winde Beweint) (1989)
  • Rokwa (1999)
  • Styx (1999)

Muzyka kameralna[edytuj | edytuj kod]

  • Morning Prayers (1990)
  • Midday Prayers (1990)
  • Night Prayers (1992)
  • Caris Mere (1994)
  • Valse Boston (1996)
  • Instead of a Tango (1996)
  • In L’Istesso Tempo (1997)
  • Sio (1998)

Utwory chóralne/operowe[edytuj | edytuj kod]

  • Music for the living (1982–1984)
  • Bright Sorrow (1984)
  • Evening Prayers (1991)
  • Psalm 23 (1993)
  • Lament (1994)
  • Diplipito (1997)
  • And Farewell Goes Out Sighing… (1999)
  • Styx (1999)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Биография композитора Гии Канчели. tass.ru, 2019-10-02. [dostęp 2019-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-03)]. (ros.).