Przejdź do zawartości

Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1989

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1989
Iceberg United States Grand Prix
5. wyścig z 16 w sezonie
473. Grand Prix Formuły 1
Tor Phoenix Circuit
Stany Zjednoczone Phoenix Circuit
Data

4 czerwca 1989

Trasa
Liczba okrążeń

81

Długość okrążenia

3,798 km

Dystans

307,638 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

39 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

9 kierowców

Wyniki
Pole position

Ayrton Senna
(1:30,108, McLaren)

Zwycięzca

Alain Prost
(2:01:33,133, McLaren)

Najszybsze
okrążenie

Ayrton Senna
(1:33,969, McLaren)

5. Grand Prix w sezonie 1989
Poprzednie

Grand Prix Meksyku

Następne

Grand Prix Kanady

Grand Prix Stanów Zjednoczonych
1980 1989 1990

Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1989 (oryg. Iceberg United States Grand Prix) – piąta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1989, która odbyła się 4 czerwca 1989, po raz pierwszy na torze Phoenix Circuit.

26. Grand Prix Stanów Zjednoczonych, 23. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Wyprzedź Mnie[1]

Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 2 Francja Alain Prost McLaren-Honda 75 2:01:33,133 2 9
2 6 Włochy Riccardo Patrese Williams-Renault 75 + 39,696 14 6
3 10 Włochy Eddie Cheever Arrows-Ford 75 + 43,210 17 4
4 38 Niemcy Christian Danner Rial-Ford 74 + 1 okr. 26 3
5 20 Wielka Brytania Johnny Herbert Benetton-Ford 74 + 1 okr. 25 2
6 5 Belgia Thierry Boutsen Williams-Renault 74 + 1 okr. 16 1
7 40 Włochy Gabriele Tarquini AGS-Ford 73 silnik 24  
8 22 Włochy Andrea de Cesaris Dallara-Ford 70 + 5 okr. 13  
9 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 69 układ paliwowy 21  
NU 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 61 alternator 8  
NU 21 Włochy Alex Caffi Dallara-Ford 52 kolizja z de Cesarisem 6  
NU 11 Brazylia Nelson Piquet Lotus-Judd 52 zawieszenie/poślizg 22  
NU 36 Szwecja Stefan Johansson Onyx-Ford 50 zawieszenie 19  
NU 24 Hiszpania Luis Perez-Sala Minardi-Ford 46 przegrzanie/silnik 20  
NU 1 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda 44 elektryka 1  
NU 7 Wielka Brytania Martin Brundle Brabham-Judd 43 hamulce 5  
NU 8 Włochy Stefano Modena Brabham-Judd 37 hamulce 7  
NU 27 Wielka Brytania Nigel Mansell Ferrari 31 alternator 4  
NU 23 Włochy Pierluigi Martini Minardi-Ford 26 silnik 15  
NU 12 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Judd 24 przepustnica 23  
NU 16 Włochy Ivan Capelli March-Judd 22 układ przeniesienia napędu 11  
DSQ 15 Brazylia Maurício Gugelmin March-Judd 20 uzupełnienie płynu hamulcowego 18  
NU 4 Włochy Michele Alboreto Tyrrell-Ford 17 skrzynia biegów 9  
NU 19 Włochy Alessandro Nannini Benetton-Ford 10 wyczerpanie kierowcy 3  
NU 9 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Ford 7 kolizja z de Cesarisem/zawieszenie 10  
NU 30 Francja Philippe Alliot Larrousse-Lamborghini 3 poślizg 12  
NZ 26 Francja Olivier Grouillard Ligier-Ford        
NZ 31 Brazylia Roberto Moreno Coloni-Ford        
NZ 25 Francja René Arnoux Ligier-Ford        
NZ 29 Francja Yannick Dalmas Larrousse-Lamborghini        
NPK 18 Włochy Piercarlo Ghinzani Osella-Ford        
NPK 32 Francja Pierre-Henri Raphanel Coloni-Ford        
NPK 33 Szwajcaria Gregor Foitek Euro Brun-Judd        
NPK 17 Włochy Nicola Larini Osella-Ford        
NPK 41 Niemcy Joachim Winkelhock AGS-Ford        
NPK 39 Niemcy Volker Weidler Rial-Ford        
NPK 35 Japonia Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha        
NPK 34 Niemcy Bernd Schneider Zakspeed-Yamaha        
NPK 37 Belgia Bertrand Gachot Onyx-Ford        

Legenda:

  • NU - nie ukończył
  • NW - nie wystartował
  • DSQ - dyskwalifikacja
  • NZ - nie zakwalifikował się
  • NPK - nie przed-kwalifikował się

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Iceberg United States Grand Prix 1989. Wyprzedź mnie! f1wm.pl. [dostęp 2010-11-14]. (pol.).
  2. Iceberg United States Grand Prix 1989 (Kwalifikacje). Wyprzedź mnie! f1wm.pl. [dostęp 2010-11-14]. (pol.).
  3. Iceberg United States Grand Prix 1989. Wyprzedź mnie! f1wm.pl. [dostęp 2010-11-14]. (pol.).