Język tause
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
300 (2000) | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | tad | ||
IETF | tad | ||
Glottolog | taus1252 | ||
Ethnologue | tad | ||
BPS | 0908 3 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tause, także: darha, doa[1][2] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, we wsi Derapose (dystrykt Wapoga, kabupaten Waropen)[3]. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 300 osób[4].
Ethnologue (wyd. 18) informuje, że w użyciu jest także język fayu, ale społeczność nie komunikuje się w języku indonezyjskim[4]. W pobliżu używane są języki edopi, kiri-kiri i iau (turu)[5].
Społeczność etniczna Tause pierwszy kontakt ze światem zewnętrznym nawiązała dopiero w 1982 roku[4].
Jego klasyfikacja nie została dobrze ustalona. Według publikacji Ethnologue i Glottolog należy do rodziny języków Równiny Jezior[2][4]. M. Ross (2005) próbnie zaliczył go do rozszerzonej rodziny języków zachodniopapuaskich, postulując związek z językami wschodniej Ptasiej Głowy i sentani oraz językiem burmeso[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Barbara F. Grimes, Richard S. Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 12. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1992, s. 582. ISBN 978-0-88312-815-2. OCLC 27019605. (ang.).
- ↑ a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Tause. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
- ↑ Bahasa Tause. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-18)]. (indonez.).
- ↑ a b c d M. Paul Lewis , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Tause, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (ang.).
- ↑ Marilyn Gregerson, Joyce Sterner: Kinship and Social Organization in Irian Jaya: A Glimpse of Seven Systems. Jayapura: Cenderawasih University, 1997, s. 199. ISBN 978-1-55671-009-4. OCLC 38443150. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
- ↑ Malcolm Ross: Pronouns as a preliminary diagnostic for grouping Papuan languages. W: Andrew Pawley, Robert Attenborough, Robin Hide, Jack Golson (red.): Papuan pasts: cultural, linguistic and biological histories of Papuan-speaking peoples. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2005, s. 15–66, seria: Pacific Linguistics 572. ISBN 0-85883-562-2. OCLC 67292782. [dostęp 2022-09-20]. (ang.).