Joseph Ferche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Ferche
Biskup tytularny Vina
Ilustracja
Kraj działania

Niemcy
Polska

Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1888
Pszów

Data i miejsce śmierci

23 września 1965
Kolonia

Biskup pomocniczy archidiecezji kolońskiej
Okres sprawowania

1947–1965

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

22 czerwca 1911

Nominacja biskupia

16 sierpnia 1940 biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej

Sakra biskupia

29 września 1940

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 września 1940

Konsekrator

Adolf Bertram

Współkonsekratorzy

Joseph Godehard Machens
Heinrich Wienken

Joseph Ferche (ur. 9 kwietnia 1888 w Pszowie, zm. 23 września 1965 w Kolonii) – biskup tytularny Viny, w latach 19401946 biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej i w latach 19471965 biskup pomocniczy archidiecezji kolońskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Królewskie Pruskie Gimnazjum w Rybniku (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Powstańców Śląskich w Rybniku), a następnie studiował w latach 19071910 na Uniwersytecie Wrocławskim. 22 czerwca 1911 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Mimo braku znajomości języka polskiego został skierowany jako wikary do Szombierek (1911-1914). Początkowo miał trudności z przygotowaniem i wygłaszaniem kazań po polsku, które jednak udało się przezwyciężyć. W latach 19141922 był wikarym, a następnie kuratusem w parafii św. Jadwigi w Królewskiej Hucie (Chorzowie). Po przyłączeniu tego miasta do Polski został proboszczem w Oławie, skąd w 1928 został przeniesiony do Koźla, do Parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej. Od roku 1931 pracował we Wrocławiu, gdzie został kanonikiem kapituły katedralnej, radcą wikariatu generalnego i radcą Tajnej Kancelarii Biskupiej.

16 sierpnia 1940 roku został mianowany biskupem tytularnym Viny i sufraganem wrocławskim. 29 września 1940 przyjął święcenia biskupie. W czasie II wojny światowej głosił kazania po polsku i czesku. Z tego powodu władze niemieckie zakazały mu wygłaszania kazań. W 1945 pozostał w oblężonym Wrocławiu. Po śmierci kardynała Adolfa Bertrama miał nadzieję zostać wikariuszem kapitulnym, ale kanonicy wybrali na to stanowisko księdza Ferdinanda Piontka. 15 września 1946 deportowany z Polski[1]. 27 marca 1947 roku został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji kolońskiej. W Kolonii mianowano go także kanonikiem kapituły katedralnej, radcą biskupim i sędzią prosynodalnym. W roku 1950 został przewodniczącym Caritasu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Pater, Poczet biskupów wrocławskich, Wydawnictwo DTSK Silesia, Wrocław 2000, str.140.ISBN 83-85689-88-5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 35. ISBN 83-60353-11-5.
  • Pater Józef, Ferche Józef, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, pod redakcją Mieczysława Patera, Katowice 1996, s. 98-99.