Język tause
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
500 (2018) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tad | ||
| IETF | tad | ||
| Glottolog | taus1252 | ||
| Ethnologue | tad | ||
| BPS | 0908 3 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tause, także: darha, doa[1][2][3] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych szacunkowych z 2018 r. posługuje się nim 500 osób[4].
Obszar tego języka obejmuje wieś Derapose (lub Derapos; dystrykt Wapoga, kabupaten Waropen)[5][6]. Z dostępnych danych wynika, że w użyciu jest także język fayu, ale społeczność nie komunikuje się w języku indonezyjskim[3][7]. W pobliżu używane są języki edopi, kiri-kiri i iau (turu)[8].
Zidentyfikowano trzy dialekty: tause właściwy, weirate, deirate[9][10].
Społeczność etniczna Tause pierwszy kontakt ze światem zewnętrznym nawiązała dopiero w 1982 roku[7].
Jego pozycja nie została dobrze ustalona. Został włączony do rodziny języków Równiny Jezior[9][10]. Taką klasyfikację odzwierciedlają publikacje Ethnologue i Glottolog[2][7]. M. Ross (2005) próbnie zaliczył go do rozszerzonej rodziny języków zachodniopapuaskich, postulując związek z językami wschodniej Ptasiej Głowy i sentani oraz językiem burmeso[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara F. Grimes, Richard S. Pittman, Joseph Evans Grimes: Ethnologue: Languages of the World. Wyd. 12. Dallas, Texas: Summer Institute of Linguistics, 1992, s. 582. ISBN 978-0-88312-815-2. OCLC 27019605. (ang.).
- ↑ a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Tause. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-20]. (ang.).
- ↑ a b Wurm 2007 ↓, s. 541.
- ↑ Tause. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-05)]. (ang.).
- ↑ Bahasa Tause. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-18)]. (indonez.).
- ↑ Clouse 1997 ↓, s. 164.
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tause, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2022-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (ang.).
- ↑ Kim 1997 ↓, s. 199.
- ↑ a b Clouse 1993 ↓, s. 24.
- ↑ a b Clouse 1997 ↓, s. 155.
- ↑ Malcolm Ross: Pronouns as a preliminary diagnostic for grouping Papuan languages. W: Andrew Pawley, Robert Attenborough, Robin Hide, Jack Golson (red.): Papuan pasts: cultural, linguistic and biological histories of Papuan-speaking peoples. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2005, s. 15–66, seria: Pacific Linguistics 572. ISBN 0-85883-562-2. OCLC 67292782. [dostęp 2022-09-20]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Duane A. Clouse. Languages of the Lakes Plains. „Irian”. 21, s. 1–32, 1993. Jayapura: Institute for Anthropology, Cenderawasih University. [zarchiwizowane z adresu 2006-08-23]. (ang.).
- Duane A. Clouse: Towards a reconstruction and reclassification of the Lakes Plain languages of Irian Jaya. W: Karl Franklin (red.): Papers in Papuan Linguistics No. 2. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1997, s. 133–236, seria: Pacific Linguistics A-85. DOI: 10.15144/PL-A85.133. ISBN 0-85883-442-1. OCLC 38820247. (ang.).
- Yun Hwa Kim: Edopi Kinship, Marriage, and Social Structure. W: Marilyn Gregerson, Joyce Sterner (red.): Kinship and Social Organization in Irian Jaya: A Glimpse of Seven Systems. Jayapura: Cenderawasih University / Summer Institute of Linguistics, 1997, s. 199–220, seria: International Museum of Cultures Publication 32. ISBN 978-1-55671-009-4. OCLC 38443150. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
- Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-7007-1197-0. ISBN 978-0-2036-4565-9. OCLC 47983733. (ang.).