Katedra św. Jerzego w Londynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra św. Jerzego
St George's Cathedral
1378620
sobór katedralny
Ilustracja
Katedra w 2013
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Londyn

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Prawosławny Patriarchat Antiocheński

Metropolia

Wysp Brytyjskich i Irlandii

Katedra

od 1989

Wezwanie

św. Jerzego

Wspomnienie liturgiczne

6 maja

Położenie na mapie gminy Camden
Mapa konturowa gminy Camden, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra św. Jerzego”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Katedra św. Jerzego”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Katedra św. Jerzego”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Katedra św. Jerzego”
Ziemia51°31′49,0″N 0°08′40,0″W/51,530278 -0,144444
Strona internetowa

Katedra św. Jerzego (ang. St George's Cathedral) – cerkiew w jurysdykcji Prawosławnego Patriarchatu Antiocheńskiego, znajdująca się przy Albany Street, w części Londynu St. Pancras, w gminie London Borough of Camden. Zaprojektowana przez Jamesa Pennethorne'a i poświęcona jako anglikański obiekt sakralny nazywany Kościołem Chrystusa (ang. Christ Church) w 1837. Od 1989 pełni funkcję katedry prawosławnej. Od 2013 jest to katedra nowo powstałej metropolii Wysp Brytyjskich i Irlandii[1].

Kościół zbudowany i zaprojektowany przez Jamesa Pennethorne'a w 1836. Przebudowany według projektu R.C. Carpentera w latach 1836–1843; zmiany i dekoracje według projektu Williama Butterfielda w latach 1849–1885. Katedra wybudowana z szarej cegły z dekoracjami stiukowi i kamiennymi. Wzniesiona w nowogreckim stylu, na planie prostokąta. Główne środkowe wejście znajduje się przy fasadzie południowej; niski portyk z pilastrami, podtrzymującymi belkowanie, które jest kontynuowane wokół budowli. Niski przyczółek; kule we fryzie przedstawiające gołębia, litery IHS i trójkąt. Architrawowe, trapezoidalne otworzy drzwiowe z dużymi pokrytymi boazeria drzwiami i okienkami. Portyk flankowany przez okrągłołukowe okna. W narożnikach, małe kwadratowe pawilony. Nad głównym wejściem, ceglana wieża o 3 przęsłach, środkowe przęsło z kolumnami i łamanym belkowaniem i szczytowe przęsło z cienką iglicą. Zachodnia fasada z 5 wysokimi okrągłołukowymi oknami flankowanymi przez ceglane pilastry podtrzymujące belkowanie. W narożnych pawilonach, w kątach architrawowe, trapezoidalne otwory drzwiowe z przyczółkami z konsolowymi wspornikami oraz drzwiami, pokrytymi boazerią. Fasada wschodnia z dobudowaną pojedynczą kondygnacją, biegnącą na długości kościoła. Fasada północna, wykonana ze spoiwa z prezbiterium na planie prostokąta z krzyżem z XX wieku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ważne decyzje Patriarchatu Antiocheńskiego. cerkiew.pl. [dostęp 2015-07-16]. (pol.).
  2. Christ Church. Historic England. [dostęp 2015-07-16]. (ang.).